وقتی رسم باشد، از رستم می‌ترسند

کبنا ؛یادداشت سیاسی - سالیان متمادی است که در بویراحمد بزرگ، عده‌ای بر اساس تصور خود، اجازه نمی‌دادند که افراد خوش‌فکر و روشن‌اندیش استان، به مردم خدمت و بن بست‌های اقتصادی و مدیریتی را مرتفع کنند. جدیدترین نمونه این حذف را علیه دکتر غلامرضا تاجگردون داشتیم.[موضوع رداعتبارنامه تاجگردون] در بهترین شرایط ممکن، مردم فهیم و با فرهنگ گچساران و باشت را از استمرار توسعه و رونق اقتصادی محروم کردند.
سال‌ها است که به بیرون کردن سرمایه‌های انسانی خود مشغول‌اند. ظاهراً این خصلتِ این افراد است که در رسم خود اسم رستم بر فرزند می‌گذارند در حالیکه از او می‌ترسند. از آنجائیکه این عده نمی‌توانند پیشرفت مردم و گردش نخبگان را تحمل کنند، همچنان سدی در مسیر شکوفایی استان بوده و با تغییر چهره و نگرش‌های خود، سعی در احیاء و بقاء دارند.
ناگفته نماند که تمامیت خواهی این گروه، همواره زمینه‌ای بود تا رقابت را در انتخابات شاهد نباشیم. به عنوان نمونه نمی‌خواستند دکتر محمد بهرامی، جوانی تحصیلکرده، کارآزموده و مجرب که تجربۀ عینی و علمی خود را در توسعه زیرساخت‌های شهری یاسوج نشان داده بود، ‌امین مردم باشد. اگر انتخابات در سال‌های گذشته را مرور کنیم، می‌بینیم که غوغاسالاری انحصارطلبان برای ویژه خواری سیاسی‌شان به گونه‌ای بود که کمترین شرایط را برای رقابت نمی‌گذاشتند. گرچه گروهی به نام اصلاح طلبان، سال‌های 90 و 94  فرد دیگری را در مقابل اصولگرایی قرار دادند، ولی در نهایت، شاخص‌ترین چهره سیاسی اصلاح طلبان یعنی محمد بهرامی را مهندسی شده، به گوشۀ رینگ برده و تنها گذاشتند.
خوشبختانه با رشد فکری مردم و توسعه رسانه‌های خبری و نظارتی که جوانان خبره و هوشمند استان دارند، نقاب از چهره‌شان برداشته شد و راهی جز بیرون آمدن از پشت صحنۀ مدیریت‌شان نداشتند. یعنی با تهیه و تنظیم گزارشات کذایی علیه دکتر بهرامی و نشست با گروهی از به اصطلاح اصلاح‌طلبانی که هیچ سابقۀ مؤثری در جریان اصلاح‌طلبی نداشتند، نتوانستند در مقابل رویش‌های مردمی به سمت دکتر بهرامی مقاومت کنند. پس از اعلام رسمی شورای محترم نگهبان مبنی بر تأیید صلاحیت دکتر محمد بهرامی، نشاط اجتماعی همراه با شور انتخاباتی که مردم فهیم بویراحمد سه‌گانه در «سرنجلکل» به تصویر نشاندند، یعنی که رسم غلط گذشته‌ را کنار گذاشته و حقیقت را می‌بینند. در امتداد نشست‌های مردمی با دکتر محمد بهرامی و واقعیت‌هایی که بیان می‌کنند، مؤید این واقعیت است که مردم و دکتر محمد بهرامی، تمام روزنه‌های نامهربانی و بی‌مهری‌ها را بسته‌اند و ان‌شاءالله، ۱۱ اسفند ۱۴۰۲، رنسانس علم، کارآمدی و مدیریت بر ناکآرامدی و تمامیت‌خواهی خواهد بود.