افزایش نگران کننده دله دزدی در کهگیلویه

کبنا ؛مأموران تلاش زیادی برای آرامش و رفاه مردم دارند و حضور آنها سبب شده تا مخلان نظم و امنیت سرجای خود بنشیند و یا جرأت نکنند که از سوراخ‌‌های خود بیرون بیایند. با این وجود متأسفانه به دلیل نبود آموزش کافی و برگزاری کارگاه‌های آموزشی و فرهنگی آسیب‌های اجتماعی افزایش پیدا می‌کند که لازم است دستگاه‌های فرهنگی، اجتماعی و سازمان‌های مردم نهاد پای کار بیایند و با برگزاری کلاس‌های آموزشی به صورت حضوری (با رعایت پروتکل‌های بهداشتی) و یا آنلاین برای رسیدن به جامعه ایده‌آل کوشش کنند. در ادامه گزارشی را صرفاً برای اطلاع مسوولان متولی امر ارائه دادیم و مبنی بر نادیده گرفتن خدمات و تلاش دستگاه‌های حافظ آرامش، جان و مال مردم نیست.
در بازدید یکی از مجتمع‌های ورزشی شهر دهدشت به موضوع عجیبی برخوردیم؛ اسکلت فلزی که درست در زیر فن‌های گرمایشی و سرمایشی سالن ورزشی تازه تأسیس ۱۲۰۰ نفری دهدشت طراحی شده بود، از ناحیه تکیه گاه با دستگاه هوابرش قطع و علاوه بر اینکه خسارت بسیاری از حیث ایمنی_مادی به کارفرما یا پیمانکار وارد می‌کرد، زنگ خطری است برای جامعه که دزدی‌ها و دزدها ریز و درشت نشناخته و به هیچ چیزی رحم نخواهند کرد.
سؤال اینجاست چند قطعه آهن دزدی هر مبلغ ریالی داشته باشد، چند ده برابر به کل ساختار و طراحی اسکلت یاد شده ضرر مادی و چه بسا در صورت عدم اصلاح و استحکام اسکلت، شاهد ضررهای جانی نیز می‌بودیم؛ اما این دله دزدی‌ها از کجا و آیا در جامعه اطراف تا به امروز با این شکل دله دزدی‌های مواجه شده بودیم؟
در سنن گذشته کمتر با لفظ معتادان متجاهر در شهرهای کوچکی نظیر دهدشت مواجه بودیم، اگرچه معتاد بودند اما دزد و خانه به دوش نبودند؛ اما آنچه مسلم است ترویج اعتیاد، گرانی، سوء مدیریت مدیران ارشد استانی، تعطیلی پروژه‌های عمرانی و راندمان نه چندان مطلوب نماینده مردم کهگیلویه در مجلس شورای اسلامی، نبود کارخانه و کار، ناامیدی از آینده مابین جوانان مانده از تحصیل، کرونا، تحریم‌ها و نهایتاً بحران اقتصادی حاکم بر کشور آثار سوءش را نیز بر شهرستان کوچکی چون محل سکنای ما چه بسیار از خود بروز و نشان داده است.
افزایش آمار سرقت کابل برق، صندوق‌های صدقه، احشام عشایر و روستاییان، دریچه‌های فاضلاب، تابلوهای راهنمایی و راهداری، سرقت از منابع عمومی چون شیرآلات و شیلنگ‌های پارک‌ها و فضاهای سبز، اموال دولتی، کنتور آب، ضبط و باتری ماشین، باز کردن صندوق عقب و کاپوت خودرو با ادوات مختلف و خالی کردن محتویات، قالپاق و حتی لاستیک‌های خودروها، لامپ و دوربین‌های مداربسته مغازه‌ها، ابزار آلات ساختمانی و هر آنچه از دست نو دزدها ساخته است، سبب شده تا نگرانی‌های ایجاد شود. شهر دهدشت یکی از امن‌ترین شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد و کشور به شمار می‌رود. اکنون جای خالی سازمان‌های مردم نهاد، دستگاه‌های فرهنگی و اجتماعی احساس می‌شود تا با برگزاری کارگاه‌های آموزشی این آسیب‌های اجتماعی را کاهش دهند و نگرانی‌ها از باب این سرقت‌های خرد نیز از بین برود.

کهگیلویه سوای از جو کشور نیست و به همین دلیل کارشناسان اجتماعی به این موضوع نیز ورود کرده و از نگاه آنان، افزایش بیکاری‌های ناشی از کرونا و تشدید مشکلات اقتصادی از جمله دلایل افزایش سرقت در ماه‌های اخیر بوده است. کلیپ‌های زیادی در فضای مجازی امروز دست به دست می‌شوند که پلیس تذکرهای مختلفی به سرنشینان خودروها در مقابله با کیف و موبایل قاپ‌ها می‌دهد، اما نو دزدهای دله دزد که اکثراً برای بار اول مرتکب جرم می‌شوند، به هیچ چیزی برای سرقت بد میلی نشان نمی‌دهند، کیف، موبایل و یا کفش دزدی از آپارتمان‌ها در شهرهای بزرگتر که البته این اتفاقات بی‌تأثیر از شرایط روز نیست.
روی آوردن به سرقت به همان اندازه که گذشتن از حیثیت و آبروی خانواده‌هاست، سنگین‌تر از آن عاقبتی است که برای دله دزدها که قریب به اکثر سن و سالی پایین دارند بسی گران تمام می‌شود؛ چرا که بزه ارتکابی‌شان علاوه بر ایجاد رعب و وحشت و حس ناامنی در جامعه می‌تواند مسیر زندگی مرتکبان را حتی با یک اشتباه به آنجایی که نباید، هدایت کرده و آینده نامعلومشان را زیر و روتر کند.
اگر چه نهادهای مسئول به این دلیل که مستقیماً به این بزهکاران در تقابل‌اند، بالا بردن هزینه جرم برای مجرمان را تنها راهکار تقابل می‌دانند، اما غافلیم از آنکه هرگاه عامل بزه فشار اقتصادی نباشد، واهمه بسیاری ایجاد می‌کند اما وقتی دغدغه و هوس مصرف مواد مخدر و در پاره‌ای تأمین برخی از مایحتاج‌های ابتدایی معیشتی است، قطعاً کارساز نبوده و تنها یک قربانی به صدها قربانی دله دزدی در زندان‌ها اضافه کرده‌ایم. نهایتاً در این شرایطی که شیوع ویروس مرگبار کرونا رونق اقتصادی را تقریبا به تعطیلی کشانده است، بهتر است که برنامه‌های مدون کوتاه مدت و بلند مدت طراحی و با ارائه آموزشی‌های موثر و بالا بردن مشارکت‌های مردمی و استفاده از ظرفیت‌های ریش سفیدان، بزرگان، خیرین و جامعه دانشگاهی در راستای کمک‌های مومنانه و کاهش آسیب‌های اجتماعی قدم برداریم. هر چند برخی از دستگاه‌های فرهنگی و اجتماعی این روزها به  بهانه کرونا دست از فعالیت برداشته‌اند.

--------------------------------------
بیژن کاظمی کیان