بهترین گزینه برای ریاست دانشگاه یاسوج کیست؟

کبنا ؛دانشگاه یکی از نهادهای پویا است که می‌تواند سهم عظیمی در رشد و توسعه‌ی یک جامعه داشته باشد. دانشگاه یاسوج به عنوان دانشگاه مادر استان کهگیلویه و بویراحمد این روزها حال خوبی ندارد. ضعف مدیریت که  در چند سال اخیر در دانشگاه یاسوج وجود داشت، سبب نارضایتی فراگیر میان دانشجویان، اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه شد. عمده ضعف مدیریت در این دانشگاه را می‌توان عدم توجه به جوان‌گرایی و در مقابل، دامن زدن به مقابل پیرسالاریِ گسترده دانست. استدلال می‌شود که با افزایش سن، تجارب مدیریتی نیز افزایش می‌یابد. اما این استدلال در هر زمان و هر مکان قابلیت اتکا ندارد. به ویژه در دانشگاه که نهادی با پویایی خاصِ خود است؛ اساساً علم امری انعطاف‌پذیر است. در واقع دانشگاه باید مداوماً در تغییر و تحول باشد تا بتواند رشد کند.
جمودی که دانشگاه یاسوج را در بر گرفته، باعث رکود علمی دانشگاه شده است. رکود علمی نیز متعاقباً توسعه‌نیافتگیِ استان کهگیلویه و بویراحمد را تشدید و بازتولید می‌کند. می‌طلبد که دولت جدید تغییر و تحولاتی در دانشگاه‌های کشور و به ویژه دانشگاه یاسوج به وجود آورد. به امید این‌که این دانشگاه نیز به روزهای خوش خود برگردد. همان روزهایی که رئیسِ جوان دانشگاه سبب پویایی علمی دانشگاه و افزایش رضایت نسبیِ کارکنان، دانشجویان و اعضای هیئت علمی آن شده بود.
ضعف‌های مدیریتی دانشگاه یاسوج تنها به همین مورد ختم نمی‌شود. برشمردنِ ضعف‌های این دانشگاه، خود مثنوی هفتاد منی است. در دولت انقلابیِ سید ابراهیم رئیسی، انقلابی‌گری از اساسی‌ترین اصول آن است. رئیس جدید این دانشگاه باید همسو با سیاست‌های کلی این دولت باشد. در روزها و ماه‌های اخیر ما شاهد فعالیت افرادی هستیم که برای تکیه بر صندلی ریاست دانشگاه یاسوج به جنب و جوش افتاده‌اند. تلاش برای به دست گرفتن ریاست این دانشگاه، امری مذموم نیست. رفتار ناپسند و غیرقابل قبول آن است که برخی از این افراد نه همسو با دولت سیزدهم هستند و نه جوان و برخوردار از افکار نو.
ما شاهد فعالیت افرادی هستیم که نه جوان هستند و نه انقلابی. بدتر از همه برخی از این افراد در دولت قبل هم به دنبال رایزنی برای تکیه بر صندلی ریاست دانشگاه بوده‌اند. چنین افرادی که تنها موضوع مهم برایشان به دست گرفتن ریاست این دانشگاه است از شرایط کافی برای ریاست برخوردار نیستند. چرا که یکی از شروط مهم چنین پست‌هایی همسویی با گرایش سیاسی حاکم است. اما همان‌طور که اشاره شد، برخی از افراد که سودای ریاست در سر دارند، طرفدار حزب باد هستند و با هر وزشی تغییر جهت می‌دهند. یک روز در منتها الیه طیف اصلاح‌طلبند و برای اصلاح‌طلبان سینه چاک می‌کنند و روز دیگر انقلابی هستند و پای‌بند به اصول. منفعت شخصی و ارضای حس قدرت‌طلبی در میان چنین افرادی، تنها نتیجه‌ای که به بار می‌آورد ویرانه‌ای است به نام دانشگاه.
از وزیر محترم علوم دولت سیزدهم عاجزانه تقاضا می‌کنیم که پای افراد منفعت‌طلب و سودجو را به حوزه‌ی ریاست دانشگاه باز نکند و با تکیه بر اصول انقلابی‌گری و جوان‌گرایی، شخصی را به ریاست دانشگاه یاسوج برگزیند که رضایت نسبی از دانشگاه را به ذینفعانِ آن برگرداند. افرادی که در بالا نام بردیم هم جوان هستند و هم انقلابی. این افراد شاید بهترین گزینه‌ها نباشند، اما حتماً در دایره‌ی افراد اصلح قرار دارند.