گذر بودجه کهگیلویه و بویراحمد از روزهای طلایی با حضور این چند نفر

نماینده وظیفه‌شناس می‌داند که می‌تواند به جای تلاش برای عزل و نصب این و آن، وقت خود را صرف امور مهمتری از جمله رایزنی برای اختصاص بودجه بیشتر کند. عزل و نصب‌هایی که ریشه بیشتر مشکلات این استان است و همه به خوبی نسبت به سازوکارهای تعیین آن آگاه هستند. اختصاص رتبه سی‌ام به کهگیلویه و بویراحمد در حقیقت آیین تشییع بودجه این استان بود و بدون شک اکنون کهگیلویه و بویراحمد دوباره به دوره‌های ضعیف گذشته برگشته است و شیوه انتخاب مردم برای انتخابات مجلس چشم انداز پیش روی این استان در سال‌های آتی را شکل خواهد داد.
مهدی روشنفکر نماینده مردم شهرستان‌های بویراحمد، دنا و مارگون تیرماه امسال در جلسه شورای برنامه‌ریزی به رشد ۲۰۰ درصدی بودجه در سال ۱۴۰۰ اشاره کرد و گفت: چنین افزایش بودجه‌ای در طول سالیان گذشته بی‌سابقه بوده است.
روشنفکر در ادامه به مدیران اشاره کرد و افزود: مدیرانی که رایزنی می‌کنند برای افزایش اعتبار باید بتوانند طرح تعریف کنند و طرح‌های خود را به سرانجام برسانند نه فقط در حد حرف باشند.
 وقتی روشنفکر از «عصر طلایی در بودجه» دم می زد، تصور می‌کرد یک ماموریت تاریخی را انجام داده است. او چنین وانمود می‌کرد که حضور او در کمیسیون تلفیق برای گذر از «ده‌ها سال بی‌عدالتی» به سال‌های طلایی در رشد اقتصادی کمک کرده است. او گمان می‌کرد پس از حضور پررنگ  غلام رضا تاجگردون در کمیسیون تلفیق مجلس پیشین می‌تواند نقش او را برای بهبود رتبه بودجه استان کهگیلویه و بویراحمد بازی کند اما چند ماه کافی بود که بفهمد «نه هرکسی که کـُله کج نهاد و تند نشست، کــلاه داری و آئـــيـــن ســـروری دانـــد».
کهگیلویه و بویراحمد در دوره حضور تاجگردون در کمیسیون تلفیق، توانسته بود بودجه بزرگی را به خود اختصاص دهد و بخشی از عقب ماندگی‌های گذشته را جبران کند. مهدی روشنفکر و سید محمد موحد هر دو عضو کمیسیون تلفیق شدند و گمان کردند می‌توانند پا جای پای تاجگردون بگذارند و طی کردن باقی راه نماینده پیشین گچساران را ماموریت خود می‌دانستند. اما واقعیت به گونه‎ای دیگر رقم خورد و حضور این دو هیچ تاثیر مثبتی نداشت که نشان دهنده جایگاه واقعی آنان در مجلس است. اما نگاهی به بودجه امسال نشان می‌دهد این دو نماینده تلفیقی استان هیچ نقشی در سیاست‌های دولت و مجلس ندارند. کهگیلویه و بویراحمد در آخرین بودجه رتبه سی‌ام ایران را دارد. این در حالی است که این استان در سال‌های گذشته رتبه های به مراتب بهتری داشت.
از رقم 3631 هزار میلیارد تومانی بودجه سال آینده حدود 1505 هزار میلیارد تومان بودجه عمومی دولت است و از این رقم حدود 450 هزار میلیارد تومان آن به استان‌ها می‌رسد كه از این میان، سهم سه استان تهران، اصفهان و خوزستان حدود 260 هزار میلیارد یا 57 درصد كل بودجه استان‌هاست. از سوی دیگر سه استان ایلام،  كهگیلویه و بویراحمد و خراسان شمالی نیز حدود 0.8 درصد از كل بودجه استانی را به خود اختصاص داده‌اند. این در حالی است كه این سه استان در آخرین گزارش مركز آمار ایران جزو استان‌های با تورم بالا شناخته شده‌اند. به طوری که نرخ تورم سالانه این سه استان در آبان ماه امسال به ترتیب 52.5 درصد، 50.5 درصد و 49 درصد گزارش شده است كه هر سه مورد از متوسط نرخ تورم کشور با رقم 44.4 درصد بالاتر است.
کهگیلویه و بویراحمد اکنون به نقطه‌ای رسیده که مجبور است خود را با کاهش سرعت رشد طرح‌های عمرانی و زیرساختی و شرایط دشوارتر تطبیق دهد و این در حالی است که این استان با چالش‌های سنتی و تاریخی روبرو است. هیچ یک از چالش‌های اقتصادی استان در چند سال آینده از بین نخواهند رفت و این مساله به معنای پایان یافتن «روزهای طلایی دوران تاجگردون» است.
اما چرا رتبه اختصاص بودجه به کهگیلویه و بویراحمد کاهش یافت؟
برای درک دلایلی که باعث کاهش رتبه استان در این زمینه شده است، باید ریشه آن را بررسی کرد. اگرچه بررسی اتفاقات گذشته هیچ کمکی به بودجه کنونی نمی‌کند اما اولویت‌های مردم و نخبگان استان را در سال‌های آینده می‌تواند روشن سازد. اگر چه جمعیت و ویژگی‌های اقتصادی اساساً در بودجه تعیین‌کننده است، اما تعاملات، جایگاه، کاریزما و لابی‌های نمایندگان استان در مجلس و کارآمدی تیم اقتصادی استانداری این بودجه را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.
کهگیلویه و بویراحمد در شرایطی است که تیم اقتصادی دولت و نمایندگان مجلس در ضعیف‌ترین دوره خود قرار دارند. احسان عسگری معاون اقتصادی استاندار نتوانست در این نقطه حساس از خود هنری نشان دهد و در کنار نمایندگان مجلس نظاره‌گر بستن بودجه بوده است.
مهمترین عامل در قدرت چانه زنی نمایندگان مجلس، کاریزما، شخصیت، دانش و تحصیلات دانشگاهی، قدرت بیان، جایگاه معنوی و سیاسی آنان در ساختار سیاسی کشور یا مجلس است. با مقایسه جایگاه تاجگردون با موحد و روشنفکر در دولت و مجلس می‌توان این ایده را اثبات کرد. در حالی که موحد ده‌ها سال در مجلس حضور دارد اما واقعیت آن است که از جایگاه قدرتمندی در ساختارهای سیاسی مجلس و دولت دارد که یکی از مهمترین دلایل آن نداشتن تخصص او در این زمنیه است. در کنار او روشنفکر با وجود مدرک دکتری، مدرک او هیچ دردی را دوا نکرده است چرا که باری را از دوش مجلس و دولت برنمی‌دارد و فن بیان او نیز در سطح نازلی است و در میان نمایندگان پرقدرت تهران و مشهد و اصفهان از قدرت چانه‌زنی بالایی برخوردار نیست. تعداد کم نمایندگان استان نیز در این زمینه بسیار تأثیرگذار است. چرا که در بسیاری از استان‌های کشور، تعداد بیشتری نماینده در مجلس وجود دارد و بنابراین می‌توانند قدرت چانه‌زنی بالایی داشته باشند. سیدناصر حسینی‌پور نیز تاکنون عملکرد قابل توجهی در زمینه افزایش بودجه حتی در حوزه انتخابیه خود نیز نداشته است. هر چند تاکنون انتقاداتی به وضعیت بودجه داشته است. اما تأثیری تاکنون نداشته است. چرا که چنین انتقاداتی در استان کهگیلویه و بویراحمد به گوش مرکز کشور نمی‌رسد و باید انتقادات را در تهران مطرح کرد. اصطلاحاً با حلواحلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود. نمایندگان زمانی می‌توانند به افزایش بودجه کمکی کنند که هم از قدرت چانه‌زنی بالا و هم از تخصص مربوطه برخوردار باشند. اما در مقابل این دو نماینده، نماینده پیشین گچساران در مجلس به طور کلی با آنها تفاوت داشت که ثمره آن را در رتبه بودجه استان می‌توانستیم مشاهده کنیم. بنابراین ما امروز نیز به کسانی نیز داریم که تخصصی از جنس تخصص تاجگردون داشته باشند.
نماینده وظیفه‌شناس و آگاه می‌داند که می‌تواند به جای تلاش برای عزل و نصب این و آن، وقت خود را صرف امور مهمتری از جمله رایزنی برای اختصاص بودجه بیشتر کند. عزل و نصب‌هایی که ریشه بیشتر مشکلات این استان است و همه به خوبی نسبت به سازوکارهای تعیین آن آگاه هستند. اختصاص رتبه سی‌ام به کهگیلویه و بویراحمد در حقیقت آیین تشییع بودجه استان کهگیلویه و بویراحمد بود و بدون شک اکنون کهگیلویه و بویراحمد دوباره به دوره‌های ضعیف گذشته برگشته است و شیوه انتخاب مردم برای انتخابات مجلس چشم انداز پیش روی این استان در سال‌های آتی را شکل خواهد داد.