داستان یک عکس / نهادهای فرهنگی کِی از خواب بیدار می‌شوند؟ / در خیابان‌ها چه می‌گذرد؟

صرف بودجه‌های فرهنگی چرا نباید نتیجه ملموسی در رفتار و گفتار جوانان و نوجوانان داشته باشد؟ آیا روش کار این نهادها متناسب با شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه امروز نیست؟ چرا با وجود صرف هزینه باز هم شاهد شکست چنین پروژه‌هایی هستیم؟ نهادهای فرهنگی استان کهگیلویه و بویراحمد باید به این پرسش‌ها پاسخ دهند.
به گزارش کبنا، سبک زندگی یکی از مؤلفه‌های مهم در دنیای امروز است. در واقع افراد با سبک پوششی که انتخاب می‌کنند، بخشی از هویت خود را به نمایش می‌گذارند. سبک پوشش معمولاً به صورت تاریخی برآمده از فرهنگ و تاریخ هر منطقه و ملت است. اما امروزه برخی از سبک‌های پوشش و انواع مدل‌های مو در شهرهایی با بافت سنتی دیده می‌شود که بعضاً بسیار غیرطبیعی جلوه می‌کنند.
امروز که به روال سابق در یاسوج به سمت محل کار در حرکت بودم، سبک پوشش و مدل موی یکی از نوجوانان به شدت توجهم را جلب کرد. بسیار با خودم کلنجار رفتم که عکس نگیرم، اما در نهایت تصمیم گرفتم عکس بگیرم و چهره این نوجوان مشخص نباشد.
تصویری که در اینجا دیده می‌شود در یکی از خیابان‌های یاسوج گرفته شده است. فارغ از اینکه این نوجوان کیست، از اینگونه سبک‌های پوشش به وفور در شهر دیده می‌شود. حتی در مناطق محروم و روستاهای کهگیلویه و بویراحمد نیز نشانه‌هایی از این سبک پوشش و مدل مو دیده شده است.
 
بیشتر بخوانید:
 
جای خالی مبلغین دینی و فرهنگی در مناطق محروم کهگیلویه و بویراحمد / دستگاه‌های فرهنگی کجا سرگرم هستند؟ / سازمان تبلیغات عملکردش را در مناطق محروم تشریح کند
 
نیازی به گفتن ندارد که پوشش و رفتارهای افراد تا زمانی که به دیگران آسیبی نرساند، مشکل‌آفرین نیستند. اما سوال این است که نهادهای فرهنگی با وجود اینکه دم‌ودستگاه‌های عظیمی برای خود ایجاد کرده‌اند و در راستای ترویج یک نوع سبک زندگی خاص فعالیت می‌کنند، چرا باید شاهد این نوع از پوشش و مدل‌های مو باشیم؟ آن هم در شهری که به دلیل بافت قومیتی خاص آن قاعدتاً باید کمتر از کلان‌شهرهایی همچون تهران این رفتارها در آن مشاهده شود.
غفلت برخی از نهادهای فرهنگی در این میان به وضوح قابل مشاهده است. اهمیت سبک پوشش در این است که در طولانی مدت بر رفتار و نگرش افراد تأثیر می‌گذارد. به این صورت که یک نوع پوشش خاص، سبک گفتاری و رفتاریِ خاصی را اقتضا می‌کند، سبک‌های رفتاری و گفتاری نیز در درازمدت موجب جهت‌دهی به منش افراد می‌شود. بنابراین سبک پوشش به طور غیرمستقیم بر شخصیت افراد تأثیر می‌گذارد.

حال این نوع از سبک پوشش چه نوع شخصیت و رفتاری را پدید می‌آورد سؤالی است که جامعه‌شناسان و روانشناسان باید به آن پاسخ دهند.
اما نکته مهمتر این است که صرف بودجه‌های فرهنگی چرا نباید نتیجه ملموسی در رفتار و گفتار جوانان و نوجوانان داشته باشد؟ آیا روش کار این نهادها متناسب با شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه امروز نیست؟ چرا با وجود صرف هزینه باز هم شاهد شکست چنین پروژه‌هایی هستیم؟ نهادهای فرهنگی استان کهگیلویه و بویراحمد باید به این پرسش‌ها پاسخ دهند.

نهاد کتابخانه‌های عمومی که یکی از وظایف آن ترویج کتابخوانی در جامعه است، یا ستاد امر به معروف و نهی از منکر و یا حتی سازمان تبلیغات اسلامی که وظیفه‌اش تبلیغ سبک زندگی ایرانی اسلامی است در راستای وظایف خود چه اقداماتی انجام داده‌اند. همگی باید در مقابل فرهنگ حاکم بر استان کهگیلویه و بویراحمد پاسخگو باشند.
گفتنی است که رهبر انقلاب در بیانیه گام دوم از تعبیر «مقابله با ترویج سبک زندگی غربی» استفاده کرده است. بر اساس نظر رهبر انقلاب، «سبک زندگی غربی» یک فرهنگ معارض است و ترویج آن نشانگر تهاجم فرهنگی غرب به جامعۀ ما است.
حال باید دید نهادهای فرهنگی که اتفاقاً وظیفه اصلی آنها در راستای بیانیه گام دوم انقلاب مقابله با فرهنگ غربی است، چه پاسخی برای وضعیت کنونی دارند.