فصل‌الخطاب کارگران برای بازگشت آرامش به جامعه کارگری

در یکی از بندهای قطعنامه کارگران آمده است: حفظ انقلاب و تداوم آن از واجبات است. ما ضمن بیعت مجدد با شهدا و امام شهدا و رهبر کبیر و فرزانه انقلاب، بار دیگر پیمان می بندیم که از راه رفته باز نخواهیم گشت و همه توان خود را در جهت تثبیت ارزش های انقلاب به کار خواهیم بست.
همزمان با ۱۱ اردیبهشت روز جهانی کار وکارگر، برای قدردانی از مقام کارگران استان کهگیلویه و بویراحمد، جمعی از نمایندگان کارگران ادارات و شرکت‎ها، اصناف و هیأت‌ها و برخی از اعضای خانه کارگر، دور هم جمع شدند تا این روز بزرگداشت را جشن بگیرند.
در این جشن، از کارگران نمونه و اعضای فعال حوزه کارگری قدردانی به عمل آمد  و ‌به قید قرعه به مناسبت ۱۱ اردیبهشت به ۱۱ نفر از حاضرین، جوایزی از طرف دبیر اجرایی خانه کارگر اهدا شد.
علیرضا جنتی، دبیر اجرایی خانه کارگر در این جلسه ضمن تبریک روز کار و کارگر، به معرفی خانه کارگر، سوابق و خدمات این مرکز پرداخت و سپس منشوری را قرائت کرد.

گفتنی است پس از اتمام این جلسه، اعضای خانه کارگر همراه جمعی از فعالان کارگری به دیدار شهدای استان در گلزار شهدای یاسوج رفتند و سپس ضمن حضور در بیمارستان شهدای گمنام یاسوج، با اهدای شاخه گل برای بیماران آرزوی بهبودی و سلامت کردند.
به گزارش کبنا، قطعنامه پایانی گردهمایی روز جهانی کارگر (11 اردیبهشت سال 1401) که به مناسبت روز جهانی کارگر در خانه کارگر کهگیلویه و بویراحمد قرائت شد را در ادامه می‌توانید بخوانید.
وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ
چرخ عظیم جوامع به دست توانای کارگران می چرخد. «امام خمینی (ره)»
اول ماه مه به‌عنوان روز جهانی کارگر، نماد مبارزه کارگران جهان علیه نظام سرمایه داری است که خود را در قالب کشورها، نهادها، شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی با محور اشتراک منافع، نشان می دهد. مهم نیست که این نماد چه اسمی داشته باشد و خود را چگونه نمایش دهد؛ مهم ذات سرمایه است که سعی می کند با کمترین هزینه، خوی و خصلت استعماری و استثماری خود را به کارگران تحمیل کند و حاصل دسترنج شان را به یغما ببرد. تفکر لیبرالی باعث شده که فقر، گرسنگی و محرومیت از حداقل های زندگی از جمله شغل، مسکن، خوراک، آموزش، بهداشت و درمان را دامنگیر کارگران و خانواده های آنان در دنیا کند.
 کمبودها و عدم تطابق کار و دستمزد و مشکلات مختلف کارگران موجب شده است که هر سال بزرگداشت هفته کارگر بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد. فلسفه نام‌گذاری این روز نیز براساس پاسخ به همین مشکلات بوده است. کارگران ایالت شیکاگوی آمریکا نیز در سال ۱۸۸۶ میلادی برای همین امر مطالبه‌گری و درخواست کاهش زمان کار از 14 ساعت به 8 ساعت، به خیابان‌ها آمدند. در حقیقت روز کارگر روز یادآوری روحیه استثماری نظام سرمایه‌داری و ایثار و تلاش کارگران در راه احقاق حقوق آنها و تنها محدود به خونی که نیروهای نظامی آمریکا از کارگران شیکاگو کف خیابان ریختند، نیست.
در کشور ایران نیز پس از انقلاب سال 1357،  اتفاقات خوبی در اثر مبارزات کارگران رخ داد که تصویب قانون کار، تصویب طرح بن کارگری و همچنین تصویب ضرورت ایجاد تشکل‌های کارگری و سهیم شدن کارگران در ثروت کارخانجات از جمله این موارد است. در این حوزه قوانین خوبی تصویب شد اما ساختار اقتصادی ایران براساس متدهای علمی جهانی استانداردسازی نشده است، و این‌ عدم بی‌سامانی اقتصادی، فقر بیشتر را به جامعه کارگری تحمیل کرده است. کارگران در ایران علاوه بر فقر نسبی، در سال‌های اخیر فقر مطلق را نیز تجربه کردند. علیرغم اینکه قانون کار به‌صورت مبسوط به دستمزد پرداخته، اما به‌دلیل نگاه اقتصادی ناموزونی که بر کشور حاکم است، هیچگاه مزد واقعی افزایش نیافته است. حتی در مقابل چشمان کارگران و نمایندگان کارگری، سبد حداقل معیشت را تغییر داده اند و در سال 1401 برخلاف سبد ۱۱میلیون تومانی منطقی، سبد ۸ میلیون ۹۵۰هزارتومانی را مطرح کردند. نکته این‌ است که از همین سبد تنها ۷۵درصد آن را به‌همراه بن و مزایا نیز تصویب کردند.
در چنین شرایطی که ایران جزو کشورهای در حال توسعه و جهان سوم است، عموماً از شاخص‌های توسعه عقب افتاده است و بیشتر در خدمت دنیای سرمایه داری قرار گرفته است و هزینه رفاه آنها را پرداخت می کند؛ به عبارت دیگر کارگران ایران کار می‌کنند که رفاه جامعه سرمایه‌داری را تامین کنند. حاصل کار کارگر ایرانی به خود او بر نمی گردد چرا که ما شاهدیم امروز کارگران بیشتر کار می‌کنند ولی هر سال فقیرتر می‌شوند.
توزیع ناعادلانه درآمد به دلیل تورم سبب می‌شود که کارگران روز به روز فقیرتر شوند و ترمیم دستمزدها هیچ فایده ای برای آنها نداشته باشد. در این میان تحریم های اقتصادی شدید و ناجوانمردانه دولت آمریکا علیه مردم ایران به این بی‌عدالتی دامن زده و کارگران ایران را از دسترسی به حداقل های زندگی محروم کرده است. لذا ما امروز اعلام می کنیم:
1.         مناسبات دولت ها در عرصه بین‌الملل نباید منجر به محدودیت هایی شود که خسارت و زیان آن دامن آحاد جامعه خصوصاً کارگران را بگیرد و آنها را از دسترسی به حداقل های زندگی محروم کند. بر این اساس ما قویاً رفتار دولت آمریکا را محکوم کرده و از سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهیم هرچه سریعتر نسبت به پایان دادن به این رفتار ظالمانه و ضد بشری دولت آمریکا اقدام کنند.
2.         شرایط اجتماعی و اقتصادی کارگران به حد کفایت شکننده شده است؛ بنابراین انتظار جامعه کارگری این است که بیش از این به جامعه فشار وارد نکرده و آنها را تحریک نکنند. ما جداً اعلام می‌کنیم عواقب چنین رفتارهایی متوجه کسانی خواهند بود که به تحریک این جامعه دست می زنند.
3.         تورم افسارگسیخته، ناشی از پیامدهای تحریم و سوء مدیریت داخلی است که سبب می شود، علی رغم رشد دستمزدها هر روز کارگر فقیر تر شود. ما جداً از دولت می خواهیم که با تصمیمات خود به تورم دامن نزند و در جهت کنترل آن، همه توان خود و بدنه کارشناسی و علمی جامعه را بکار گیرد.
4.         امنیت شغلی کارگران با توجه به نرخ بیکاری و وجود بیماری کرونا، به شدت کاهش پیدا کرده و نظارت بر رفتار بنگاه ها از ناحیه مسئولان وزارت کار به حداقل خود رسیده است. ما از مسئولان وزارت کار خصوصاً حوزه بازرسی کار انتظار داریم نسبت به تشدید نظارت های خود در رابطه با اجرای کامل و جامع قانون کار در واحدهای تولیدی، شدت بخشد.
5.         سهم دستمزد در هزینه تمام شده کالاها حسب اظهارات مقامات رسمی، زیر 10 درصد می باشد و این دیدگاه و تفکر کارفرمایان پیرامون تعدیل نیروی کار، پروژه ای نخ نما شده است که سالهاست تکرار     می کنند. کارفرمایان باید توجه داشته باشند که افزایش دستمزد کارگر نه تنها سبب تعدیل نیروی کار نخواهد شد، بلکه سبب افزایش توان مالی جامعه کارگری و به دنبال آن سبب افزایش تقاضا و بالطبع رونق تولید خواهد شد.
6.         سازمان تامین اجتماعی یگانه نهاد حوزه حمایت های اجتماعی در بخش بازنشستگی و درمان است. هرگونه کم توجهی به این نهاد آثار امنیتی و اجتماعی با خود به همراه می آورد. لذا ما از مجلس و دولت می‌خواهیم نسبت به ایجاد ردیف جداگانه‌ای در بودجه عمومی سالانه کشور، ضمن پرداخت بدهی جاری دولت به این سازمان، نسبت به اعمال کمک های تاثیر گذار، جلوی فروپاشی مالی احتمالی این سازمان را بگیرند و در این رابطه از توجه به زندگی با عزت مستمری بگیران این سازمان غافل نشوند.
7.         کارگران ساختمانی بخش قابل توجهی از نیروی کار ایران هستند که وظیفه تامین مسکن جامعه را به عهده دارند و ما معتقدیم با توجه به مخاطرات این شغل که بیشترین آسیب های ناشی از کار را با خود به همراه دارد، هیچ بهانه ای برای بیمه نکردن آنان قابل قبول نیست و سازمان تامین اجتماعی موظف است نسبت به بیمه کردن همه متقاضیان واجد شرایط اقدام کند.
8.         انسجام و وحدت کارگران و تشکل‌های آنان ضامن ادامه مبارزات برای دستیابی به حقوق نیروی کار است؛ به همین جهت ما جداً انتظار داریم که تشکل های کارگری در حوزه شاغلین و بازنشستگان همسو و همگام با یکدیگر با حفظ انسجام و یکپارچگی در جهت استیفای حقوق نیروی کار گام بردارند.
9.         متناسب سازی حقوق مستمری بگیران تامین اجتماعی حاصل مشارکت همه تشکل های موثر در این حوزه است. در این رابطه جای دارد از تلاش‌هایی که در روند فعالیت سازمان و وصول مطالبات از دولت مؤثر بوده است، تشکر و قدردانی نماییم.
10.       جامعه کارگری بازنشسته، طلایه داران انقلاب اسلامی ایران هستند. لذا مطالبات آنها که افزایش حقوق متناسب با نرخ تورم، اعمال 25 درصد معوقه متناسب سازی و صدور احکام مستمری می باشد،             می بایست در اولویت قرار گیرد.
11.       سازمان تامین اجتماعی از قانون الزام به درمان رایگان بسیار فاصله گرفته و موجبات نارضایتی جامعه بیمه شده را فراهم آورده است. ما به طور جد از مدیریت سازمان می خواهیم که این قانون که یکی از قوانین مهم برای جامعه کارگری است را به طور کامل اجرا کند تا بیمه شده نیازمند استفاده از ابزاری مثل بیمه تکمیلی درمان نباشد.
12.       فساد، با نابرابری و فقر نهادینه شده است که سبب سلب اعتماد عمومی و طبیعتاً کاهش مشارکت مردم می شود. از آنجا که انقلاب اسلامی بر پایه قسط و عدل شکل گرفته است ما نمی توانیم بپذیریم که این اصول ارزشی اسلامی زیر پا گذاشته شود. به همین دلیل ما خواستار بازگشت به ارزشهای انقلاب از سوی همه مسئولان و مدیران کشور می باشیم.
13.       حفظ انقلاب و تداوم آن از واجبات است. ما ضمن بیعت مجدد با شهدا و امام شهدا و رهبر کبیر و فرزانه انقلاب، بار دیگر پیمان می بندیم که از راه رفته باز نخواهیم گشت و همه توان خود را در جهت تثبیت ارزش های انقلاب به کار خواهیم بست.
14.       حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی شوکی بزرگ تر از افزایش نرخ بنزین در سال ۱۳۹۸ را به دنبال خواهد داشت. دولت و مجلس به جای حذف این نرخ به فکر نظارت بر چگونگی مصرف آن از طریق واردات کالاهای اساسی به وسیله بازرگانی خارجی دولتی و توزیع همه اقلام آن به گروه های برخوردار جامعه باشند.
15.       ضعف نیروی انسانی در حوزه بازرسی کار که یک بازوی قدرتمند برای تضمین اجرای قانون است، ناکارآمدی این قانون را در عمل نشان می‌دهد. ما از آقای دکتر عبدالملکی جداً تقاضا می‌کنیم نسبت به نیازسنجی این حوزه و جبران کاستی های حوزه بازرسی کار اقدام نماید.
در پایان ما امید داریم این قطعنامه پایانی، فصل‌الخطابی برای مسئولین باشد که آرامش را به جامعه کارگری بازگردانند. در غیر این صورت ما ناچار خواهیم بود برای احقاق حقوق حقه خود در هر زمانی که ضرورت ایجاب کند، این جامعه را به میدان دعوت کنیم.