شش نکته کلیدی درباره انتخابات پارلمانی فرانسه

کبنا ؛پیروزی با طعم شکست: ائتلاف میانه روی «انسامبل» تحت رهبری امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه به عنوان بزرگترین گروه پارلمان پس از دور دوم و نهایی انتخابات پارلمانی ظاهر شد، اما در مواجهه با پیشرفت قدرتمند ائتلاف چپ متحد و حزب راست افراطی اجتماع ملی اکثریت مطلق کرسی‌های پارلمانی را از دست داد.
به گزارش کبنا به نقل از یورونیوز، در میانه ترس از این که بن بست سیاسی می‌تواند فرانسه را غیرقابل کنترل سازد رئیس جمهور رهبران گروه‌های پارلمانی رقیب را در روز‌های سه شنبه و چهارشنبه به کاخ الیزه دعوت کرده و به گفته اطرافیان‌اش پیشنهاد «گفتگو» در راستای «منافع ملی» را برای تلاش به منظور یافتن راه حل ارائه کرده است.
در ادامه به شش نکته کلیدی درباره انتخابات پارلمانی فرانسه می‌پردازیم:
۱-ائتلاف مکرون برنده می‌شود با این تفاوت که نمی‌شود
ائتلاف آنسامبل امانوئل مکرون تنها دو ماه پس از انتخاب مجدد او به عنوان رئیس جمهور فرانسه اکثریت مطلق را در پارلمان فرانسه از دست داد.
در پایان دور دوم انتخابات روز یکشنبه نامزد‌های مکرون ۲۴۵ کرسی به دست آوردند این در حالی بود که ائتلاف نامزد‌های چپ و اکولوژیست (طرفداران محیط زیست) که به اختصار از آن تحت عنوان «نوپز» یاد می‌شود ۱۳۱ کرسی و نامزد‌های حزب راست افراطی اجتماع ملی با کسب ۸۹ کرسی یک پیشرفت تاریخی را به نام خود ثبت کردند.
با این وجود، تعداد کرسی‌های کسب شده توسط نامزد‌های انسامبل کم‌تر از ۲۸۹ کرسی مورد نیاز برای کسب اکثریت مطلق کرسی‌ها بود. این در حالی است که به نظر نمی‌رسد هیچ یک از دو گروه اصلی دیگر علاقه‌ای به شرکت در یک دولت ائتلافی داشته باشند. این وضعیت می‌تواند بدان معنا باشد که مکرون یا باید با حکومت با اقلیت در پارلمان رقابت کرده و یا همزیستی‌ای را با نخست وزیر و دولت از یک اردوگاه دیگر از خود نشان دهد.
«الیزابت بورن» نخست وزیر فعلی فرانسه می‌گوید وضعیت «بی سابقه»‌ای برای فرانسه ایجاد شده که خطری برای کشور است به ویژه در برهه‌ای که فرانسه با چالش‌هایی در سطح ملی و در هم چنین در مقیاس بین المللی مواجه است.
بورن که در ماه مه منصوب شده بود در اوایل ژوئیه با سرزنش از سوی مخالفان روبرو خواهد شد و جایگاه‌اش با کسب یک پیروزی محدود در حوزه انتخابیه‌اش چندان مطمئن به نظر نمی‌رسد. تعدادی از وزرای «بورن» از ۱۵ وزیری که به عنوان نامزد در انتخابات شرکت کرده بودند نیز کرسی‌های خود را از دست داده‌اند از جمله «بریژیت بورگینیون» وزیر بهداشت که تنها با ۵۶ رای در یک رقابت بسیار فشرده شکست خورد.
«جاستین بنین» وزیر امور دریایی نیز در گوادلوپ شکست خورد و «آملی دومونشالین» وزیر محیط زیست نیز در انتخابات متحمل شکست شد. سایر متحدان مکرون از جمله «کریستوفر کاستانر» وزیر کشور فرانسه تا سال ۲۰۲۰ میلادی و «ریچارد فران» رئیس مجلس ملی نیز از جمله کسانی بودند که شکست خود را پس از ساعت ۲۰ روز یکشنبه پذیرفتند. «کلمان بون» وزیر مشاور در امور اروپایی و «اولیویه وران» وزیر بهداشت فرانسه، اما جان سالم به در بردند.
امانوئل مکرون اکنون با واقعیت‌های یک مجلس ملی با دو گروه مخالف متخاصم روبرو است آن هم در شرایطی که تلاش می‌کند اصلاحات مهمی را انجام دهد از جمله در مورد حقوق بازنشستگی، کاهش مالیات و افزایش سن بازنشستگی که انجام تمام این اقدامات بدون داشتن شریک ائتلافی تقریبا غیرممکن خواهد بود.

۲-آرای فرانسوی‌ها نشان دهنده افزایش شکاف میان احزاب میانه و ائتلاف چپ است
نبرد اصلی اردوگاه مکرون علیه ائتلاف چپ و متحد قدرتمند «نوپز» و رهبر آن «ژان لوک ملانشون» از چهره‌های باسابقه چپگرا خواهد بود که نتایج روز یکشنبه را «شکست انتخاباتی مکرون» نامید. او به ویژه از این که اردوگاه‌اش موفق شد افرادی مانند «کاستانر» و «فران» را از میدان به در کند خوشحال بود و اظهار داشت که این امر نشان دهنده «شکست کامل حزب رئیس جمهور» در یکشنبه شب بوده است.
اگرچه ملانشون به احتمال زیاد باید از جاه طلبی خود برای نخست وزیری دست بکشد با این وجود، کسب ۱۴۱ کرسی توسط ائتلاف «نوپز» که کمونیست‌ها و سبز‌ها را زیر پرچم خود گردهم آورده بسیار متنوع‌تر و قدرتمندتر از ۱۷ کرسی‌ای است که نمایندگان مورد حمایت ملانشون در انتخابات سال ۲۰۱۷ میلادی به دست آورده بودند.
ملانشون که خود در انتخابات شرکت نکرد وعده داد که این بلوک را متحد نگه دارد و آن را «یک شورش که اکنون چهره‌ای دارد» نامید. با این وجود، درخواست او در روز دوشنبه برای اتحادش به منظور تشکیل یک گروه پارلمانی بلافاصله با مشکل مواجه شد و سوسیالیست ها، سبز‌ها و کمونیست‌ها همگی این ایده را رد کردند.
نوپز به احتمال زیاد به شدت با اصلاحات مکرون مخالفت خواهد کرد، زیرا در واقع او بر کاهش سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۰ سال و بازگشت مالیات بر ثروت بر افراد و شرکت‌ها تاکید کرده است.

۳-حزب لوپن با نتیجه بی‌سابقه‌ای از جایگاه ششم به سوم ارتقا پیدا کرد
یکی از بزرگترین شوک‌های دور نهایی انتخابات، کسب ۸۹ کرسی توسط حزب راست افراطی «اجتماع ملی» بود که بسیار تقویت شده است. این حزب اکنون بزرگترین گروه راست افراطی در تاریخ پارلمان فرانسه از زمان جنگ جهانی دوم به این سو را تشکیل خواهد داد.
نظرسنجی‌ها پس از دور اول یکشنبه گذشته نشان می‌داد که احتمالا نامزد‌های حزب اجتماع ملی حداکثر می‌توانند ۴۵ کرسی را کسب کنند. با این وجود، لوپن که در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری آوریل به مکرون باخت توانست از دوئل بسیار پر سر و صدا بین انسامبل و چپ سود ببرد و در پس زمینه آن کارزار انتخاباتی را برای یک دستاورد غیر قابل پیش بینی به راه انداخت.
برخلاف انسامبل و نوپز، لوپن کماکان در راس بزرگترین حزب در مجلس ملی خواهد بود و بسیاری بر این باورند که لوپن اکنون به استفاده از پارلمان به عنوان بستر اصلی خود برای اقدامات سیاسی روی خواهد آورد. حزب اجتماع ملی هم چنین به راحتی از آستانه مورد نیاز برای تشکیل یک گروه پارلمانی عبور کرد که به آن حزب ابزار و زمان بیش‌تری برای سخنرانی و طرح برنامه‌هایش می‌بخشد.
حزب اجتماع ملی تنها یک بار در تاریخ خود موفق به انجام این کار شده بود و آن هم از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ میلادی به لطف نظام نمایندگی تناسبی بود زمانی که با عنوان «جبهه ملی» شناخته می‌شد.
حزب اجتماع ملی رشدی بی‌سابقه داشته است. آن حزب در سال ۲۰۱۷ میلادی تنها صاحب هشت کرسی پارلمانی و در سال ۲۰۱۲ میلادی دارای دو کرسی بود و نهمین حزب در پارلمان به شمار می‌رفت. انتقادات زیادی از لوپن به دلیل روابط نزدیک‌اش با پوتین مطرح شده بود و حمله روسیه علیه اوکراین باعث کاهش محبوبیت آن حزب شد. با این وجود، لوپن مدت هاست با رای دهندگان دچار مشکلات روزمره پیوند برقرار کرده است.
۴-حزب راست میانه جمهوری خواهان جایگاه تاریخی‌اش را از دست می‌دهد، اما کماکان نقشی تاثیرگذار برای خود متصور است. اگرچه کسب ۶۱ کرسی در انتخابات روز یکشنبه توسط حزب راستگرای میانه جمهوری خواهان نتیجه خوبی به نظر می‌رسد، اما در قیاس با نتایج دوره‌های قبلی این نتایج نشان دهنده از دست رفتن بیش‌تر محبوبیت آن حزب گولیست طرفدار اروپاست که زمانی توسط چهره‌هایی، چون «ژاک شیراک» و «نیکلا سارکوزی» رهبری می‌شد.

حزب جمهوری خواهان از دومین نیروی سیاسی قوی که در سال ۲۰۱۷ میلادی در مجلس نمایندگان دارای ۱۱۲ کرسی بود اکنون به چهارمین نیروی سیاسی اصلی در پارلمان تبدیل شده است. این حزب در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نیز نتایج خوبی نداشت و «والری پکرس» نامزد آن در انتخابات آوریل در دور نخست با کسب تنها ۴.۷۶ درصد آرا در جایگاه پنجم قرار گرفت.
«کریستین ژاکوب» رهبر حزب جمهوری خواهان نیز اعتراف کرد که نتیجه انتخاباتی آن حزب «یک شکست شدید» بود و اشاره نمود که مکرون بهای بازی چپ‌های افراطی و راست افراطی فرانسه در برابر یکدیگر را می‌پردازد. هم چنین، حزب جمهوری خواهان نتوانسته رای دهندگان محافظه کار خود را بسیج کنند. شیوه پیام‌رسانی آنان سنتی بوده و از زمان پایان رهبری سارکوزی بر آن حزب به این سو حزب جمهوری خواهان نتوانسته به عنوان نیرویی قدرتمند ظاهر شوند.
با این وجود، علیرغم کاهش محبوبیت آن حزب فقدان اکثریت کرسی‌های مکرون می‌تواند نفوذ جمهوری خواهان را در شرایطی که گروه نزدیک به مکرون به دنبال ایجاد ائتلاف در پارلمان است تقویت نماید.
۵-ذوب شدن مشارکت مردمی فرانسوی‌ها در انتخابات در میانه گرمای شدید هوا
انتخابات پارلمانی به عنوان چهارمین انتخابات در دو ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری عمدتا توسط فرانسوی‌ها نادیده گرفته شد، زیرا بخش‌هایی از آن کشور از موج گرمای بی‌سابقه رنج می‌برند که بر میزان مشارکت در دور نهایی تاثیرگذار بوده است. مشارکت ۴۶.۲۳ درصدی نشان داد که بیش از نیمی از حدود ۴۸.۵ میلیون رای دهنده ثبت نام شده رای ممتنع دادند و رای دهندگان جوان علاقه خاصی به مشارکت در انتخابات و رای دهی نداشته اند. اگرچه میزان مشارکت تا حدودی نسبت به رکورد پایین سال ۲۰۱۷ میلادی (۴۲.۶ درصد مشارکت در دور دوم) افزایش یافته بود، اما توالی طولانی انتخابات در فرانسه که از ۱۰ آوریل آغاز شد نیز به عنوان یکی از دلایل کاهش مشارکت انتخاباتی قلمداد شده است.
۶-خطر فلج سیاسی طولانی مدت
در حالی که گروه مکرون تلاش می‌کند تا یک دولت ائتلافی یا اقلیت تشکیل دهد نتایج انتخابات شبح هفته‌ها مذاکره را افزایش می‌دهد. شکست احتمالا به این معنی است که گروه رئیس جمهور باید به تلاش برای جلب نظر اعضای احزاب مخالف برای تصویب قوانین متوسل شود.
در این میان، موقعیت «الیزابت بورن» نخست وزیر به طور خاص آسیب‌پذیر است. او تنها یک ماه پیش منصوب شد، زیرا مکرون تلاش کرد از رای دهندگان جناح چپی که در انتخابات ریاست جمهوری از او حمایت کردند درخواست کند تا با مشارکت انتخاباتی خود لوپن را از عرصه انتخابات دور نگه داشته و مانع از پیروزی وی شوند. با این وجود، متحدان احتمالی لوپن در پارلمان تازه فراتر از جنبش شخص او (البته اگر متحدانی وجود داشته باشند) احتمالا از جناح راست خواهند بود.
این خطر وجود دارد که صحنه سیاسی فرانسه وارد دوره طولانی‌تری از فلج شدن شود آن هم همزمان با ادامه جنگ در اوکراین با فشار روزافزون اقتصاد داخلی و با شرایط اضطراری آب و هوایی که نیاز به اقدام فوری دارد.