بخش دوم) رنج دانش‌آموزان از بنایی که تنها نام مدرسه را یدک می‌کشد

دانش‌آموزان منطقه محروم جلاله به دلایلی همچون کمبود معلم، عدم برخورداری از تجهیزات آموزشی مناسب، فرسوده بودن بنای مدرسه و سیم‌کشی نامناسب برق مدرسه در مشقت هستند. 
به گزارش کبنا، منطقه محروم جلاله علاوه بر این‌که از مشکلات متعددی همچون نبود جاده ارتباطی و آب آشامیدنی مناسب رنج می‌برد، از نظر امکانات آموزشی نیز به شدت در مضیقه است.
در این روستا حدود 100 دانش‌آموز در دو مقطع ابتدایی و متوسطه اول مشغول به تحصیل هستند. مدرسه هم از نظر تعداد معلم ابتدایی و هم معلم متوسطه اول در رنج است. در مقطع متوسطه اول تنها سه معلم وجود دارد که مجبور هستند تمامی دروس را تدریس کنند. در موردی، یک از معلمان با مدرک کارشناسی الهیات، ریاضیات تدریس می‌کند. در حالی که در شهرهای استان تعداد معلمان بیشتر از نیازِ موجود است، به علت عدم تقسیم‌بندی مناسب معلمان، در روستایی همچون جلاله، به علت کمبود معلم، برخی از معلمان مجبور می‌شوند، دروسی را تدریس کنند که بعضاً هیچ تخصصی در آن ندارند. در واقع به علت سوءمدیریت آموزش و پرورش، هم معلمان و هم دانش‌آموزان ناچار به تحمل مشقت‌های بسیاری می‌شوند.
از سوی دیگر همین مدرسه نیز کمبودهای زیادی دارد. برق‌کشی مدرسه غیرمجاز است و از کابل استاندارد برای برق‌کشی استفاده نشده است. از دو رشته سیم ضعیف برای انتقال برق به مدرسه استفاده شده و به دلیل روکار بودن برق‌کشی، هر لحظه احتمال خطر قطع برق و آتش‌سوزی نیز وجود دارد.
حیاط مدرسه خاکی و در گوشه‌ای از حیاط، گودال بزرگی وجود دارد که ممکن است باعث بروز آسیب‌های جسمی برای دانش‌آموزان شود.
از طرف دیگر، مدرسه فاقد آب لوله‌کشی است و دانش‌آموزان از آب شرب و سرویس بهداشتی محروم هستند. از نظر سیستم گرمایشی، با وجود اینکه مدرسه دارای شوفاژ است، اما چون دسترسی به آب ندارد، امکان استفاده از شوفاژ وجود ندارد. ازاین‌رو برای گرمایش از نفت استفاده می‌شود که خطرات خاص خود را دارد. همچنین در مواردی از وسایل گرمایشی برقی استفاده می‌شود که به دلیل برق‌کشی نامناسبِ مدرسه، احتمال خطر نیز در این زمینه وجود دارد.
علاوه بر این موارد، بنای مدرسه بسیار قدیمی و مربوط به حدود 20 سال پیش است. به دلیل اینکه دیوار مدرسه به درستی پی‌کنی نشده، هر لحظه احتمال خطر ریزش دیوار وجود دارد.
به طور کلی مدرسه روستا فاقد هر نوع تجهیزات از قبیل کامپیوتر، آزمایشگاه و وسایل ورزشی است. از این رو دانش‌آموزان از بستر مناسبی برای آموزش برخوردار نیستند. راه پله مدرسه نیز بسیار نامناسب است و ممکن است باعث پیچ خوردن پای دانش‌آموزان شود.
علاوه بر همه این‌ها والدین از نبود دبیرستان در این روستا گلایه دارند. به دلیل عدم وجود دبیرستان بسیاری از دانش‌آموزان مجبورند به مناطق اطراف رفته و در خوابگاه زندگی کنند. برخی از خانواده‌ها نیز به دلیل مشکلات مالی توانایی فرستادن فرزندانشان به خارج از روستا را ندارند. از این رو برخی از دانش‌آموزان علیرغم میل باطنی، مجبو به ترک تحصیل می‌شوند.