اپیدمی هلدینگ گرایی در کهگیلویه و بویراحمد (به همراه مروری بر سابقه)؛ از غریب‌پور و تقوی‌نژاد تا مسعودی‌اصل و روشنفکر/ خیزش کهگیلویه و بویراحمدی‌ها برای فتح شرکت‌های دولتی که منشأ حیف و میل و دریافت حقوق‌های نجومی است! (بخش اول)

کبنا ؛مقدمه: این نوشتار در چندین شماره ترتیب داده شده و در ابتدا با ذکر پیشینه، ریشه‌ها و علل و عوامل شکل‌گیری پدیده هلدینگ گرایی در استان پرداخته و کلیه کسانی که مستقیم و غیرمستقیم در پیدایش این امر دخیل بوده (از جمله خداداد غریب پور، سید کامل تقوی نژاد، غلامرضا پناه، عدل هاشمی پور، حاجی محمد موحد، محمدعلی وکیلی، غلامرضا تاجگردون، ایروان مسعودی اصل، محمد بهرامی، غلام محمد زارعی، نادر منتظریان، مهدی روشنفکر و... ) و مسبب و عامل منفی توسعه آن بوده و مرکز نشینان استان محسوب می‌شوند، به همراه سوابق هلدینگی و افعال و اعمال ترویج این اپیدمی با رویکرد نوچه گرایی و نوچه پروری واکاوی شده و در انتها به تحلیل امکانی و آثاری عدم انتفاع آن‌ها در توسعه عمومی استان پرداخته خواهد شد و افکار عمومی را به عنوان مدعی و هم داور در مطالبه‌ی پرسش‌هایی از این دست که این افراد چه سهمی در توسعه استان و کار‌های عام المنفعه داشته‌اند و چه نقش منفی در رشد اقوام سالاری و‌فامیل گرایی در استفاده از منافع فردی و بعضا سیاسیِ شرکت‌های دولتی داشته‌اند و... به نظاره خواهد نشست. لذا شایسته است این یادداشت چند قسمتی، به دقت خوانش شده تا در پایان به داوری درست و ضرورت آن در نقدِ مروجان بیماری هلدینگ گرایی در استان پی برد.
قصه اخیر نامه‌نگاری نماینده محترم شهرستان‌های بویراحمد، دنا و مارگون به ریاست مجلس شورای اسلامی در خصوص حمایت و بکارگیری برخی از اقارب اجتماعی و سیاسی، فتح بابی شد برای ورود به بیماری اداری - اقتصادی هلدینگ گرایی که ریشه در فساد و ناکارآمدی شرکت‌های دولتی برای تبدیل شدن به محلی برای استراحت و اُتراق و باربندی اقتصادی برای خود و نسل‌های بعد دارد. شرکت‌های دولتی یکی از عوامل فسادزا در اقتصاد ایران شده که بخش بزرگی از بودجه کشور را نیز در خود می‌بلعد و بازده این شرکت‌های جز زیان برای مردم و تخصیص بخشی از بودجه جاری کشور برای جلوگیری از ورشکسته شدن آن‌ها، چیز دیگری نخواهد بود و برآیند نهایی آن مصیبتی بر مصیبت‌های اقتصادی کشور است. {این مسأله را وزیر اسبق اقتصاد در دولت روحانی (دکتر طیب نیا) در مصاحبه‌ای به صورت مختصر و با خشم و بیزاری از این شرکت‌ها بیان داشته است. }
مرقومه مهدی روشنفکر به محمد باقر قالیباف برای جای دادن برخی از افراد در مناصب بالای هلدینگ‌های اقتصادی و انعکاس آن، باعث شد که بیش از پیش ضرورت ریشه‌یابی عطش سیری ناپذیر کهگیلویه و بویراحمدی‌ها برای راهیابی به شرکت‌های دولتی (در سطوح متفاوت از جمله هیأت مدیره و... ) و استفاده از مزایا و منافع آن مورد واکاوی و بررسی قرار گیرد و به تحلیل آن پرداخت که اساساُ از چه برهه و دوره‌ای سیاسیون استانِ کوچک و محروم کهگیلویه و بویراحمد با مفهوم هلدینگ‌های اقتصادی و شرکت‌های دولتی و اینکه حیاط خلوت اقتصادی و محل لَمیدَن و لُمبیدَن افراد غیرمتخصص و بعضاً ناپاکدست است و از این طُرفه می‌توان انبان مالی خود را بست و برای چندین پشت خود توشه‌ای از اموال عمومی جامعه را برداشته و خوش داشت برای زنسل‌های مابعد خود!
حافظه سیاسی و اقتصادی مردمان کهگیلویه و بویراحمدی تا قبل از دولت اول حسن روحانی چندان با واژگان هلدینگ و بنگاه‌های اقتصادیِ دولتی و.... آشنایی چندان نداشته و اگر در این حوزه فعالیت‌هایی بود، در چنان سطح پایینی بود که جنبه عمومی و عام نیافته بود و این رویکرد آشنایی و ورود به این عرصه‌ها در ابتدای دولت روحانی با تصدی‌های اقتصادی برخی از بچه‌های استان (خداداد غریب پور و سید کامل تقوی نژاد)، اپیدمی هلدینگ گرایی و خیزش عمومی برای فتح مناصب مهم در شرکت‌های دولتی، فضای عمومی استان را فرا گرفت؛ به تعبیری دیگر می‌توان گفت این دو را می‌بایست بنیانگذاران سُنت هلدینگ گرایی در کهگیلویه و بویراحمد دانست. این دو و بخصوص خداداد غریب پور، نخستین کسانی بودند که اشتهای سیری ناپذیر سیاسیون کهگیلویه و بویراحمد را با پدیده هلدینگ و شرکت‌های دولتی و اینکه با کمترین زحمت می‌توان به حقوق‌های نجومی و زندگی‌های مرفه و لاکچری و بریز و بپاش‌های آنچنانی از نوع درآمد‌های دولتی را تحریک کردند و آتش بی‌تابی برای ورود به این هلدینگ‌ها را بر جان مردمان این دیار انداختند.
قابل دکر است که پیش از این دو، عدل هاشمی پور در قرارگاه سازندگی خاتم النبیاء نیز بخشی از مقدمه‌سازی و بنیانگذاری و آشنایی مردمان کهگیلویه و بویراحمد با پدیده‌ی شرکت‌های دولتی و اشتغال و تصدی مسئولیت‌های سودآور و منفعت‌آور را عهده دار بوده است که البته نوع کارِ قرارگاه از نوع سرمایه‌گذاری نبوده و بلکه رویکرد عمرانی و سازندگی داشته است و تا حدودی تفاوت‌هایی با بقیه دارد که در جای خود (در بخش مربوط به عدل هاشمی) مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
خداداد غریب پور یک شبه به قله شرکت‌های دولتی و فتح سنگر به سنگر هلدینگ‌های اقتصادی دست یافته بود؛ شروع وی از شرکت سرمایه‌گذاری گروه توسعه ملی وابسته به بزرگترین بانک دولتی ایران (بانک ملی) با شرکت‌های پتروشیمی شازند اراک، شرکت توسعه صنایع بهشهر، شرکت سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع سیمان (سیدکو)، سرمایه‌گذاری توسعه ملی، شرکت ایران ترانسفر، گروه صنعتی بارز و شرکت سرمایه‌گذاری شفادارو آغاز کرد.
سپس در آذر ۱۳۹۷، به سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) رفت و سمت معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت و ریاست سازمان توسعه و نوسازی معاون و صنایع ایران را عهده دار شد. ‌ایمیدرو دارای ۸ شرکت اصلی و ۵۵ شرکت عملیاتی در زمینه صنایع فولاد، آلومینیوم، مس، سیمان و مواد معدنی می‌باشد که از جمله شرکت آلومینیوم ایران، شرکت ملی فولاد ایران، شرکت فولاد مبارکه اصفهان، شرکت فولاد خوزستان، شرکت ملی صنایع مس ایران، شرکت ملی سرب و روی ایران، شرکت احداث صنعت، شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران، منطقه ویژه اقتصادی صنایع معدنی و فلزی خلیج فارس، مجتمع فولاد میانه، مجتمع فولاد قائنات و... تنها برخی از شرکت‌های اقماری این سازمان هستند. تعداد نماد‌های معاملانی شرکت‌های وابسته به‌ایمیدرو در بازار بورس ایران بسیار زیاد و داری ارزش بسیار بالا (تقریباً حدود نیمی از ارزش بازار بورس ایران) هستند و غول بازار بورس ایران محسوب می‌شود که تنها سه تا چهار نماد آن می‌توانند به راحتی شاخص بورس را بالا و یا پایین نگه دارند. این غول اقتصادی، صنعتی و معدنی ایران با ظرفیت‌های عظیم و سرمایه در گردش و دارایی‌های گسترده‌ای که دارد، می‌توانست در حوزه‌های متعدد برای توسعه استان کهگیلویه و بویراحمد مورد کاربست قرار گیرد و حداقل در حد تأسیس و احداث کارخانه‌ای کوچک و یا استخراج و توسعه ظرفیت‌های معدنی استان اثرگذار باشد که مبنایی برای اشتغال قابل توجهی از جوانان و متخصصین و تحصیلکرده‌های مرتبط باشد و آورده‌ای اقتصادی نیز برای گردش‌های مالی و بانکی استان جهت تقویت منابع مالی و بانکی کهگیلویه و بویراحمد جهت پرداخت تسهیلات به مردم و همچنین احیاناً آورده در راستای درآمد مالیاتی برای استان نیز باشد.
غریب پور بعد از آن به هلدینگ سرمایه‌گذاری سپهر بانک صادرات ایران (سهامی عام) رفت که شرکت‌های تابعه آن در ۸ گروه {ساختمانی(شرکت سرمایه‌گذاری عمران و توسعه اوج سپهر اصفهان، شرکت سرمایه‌گذاری توسعه سپهر فارس و شرکت سرمایه‌گذاری توسعه ساختمان سپهر تهران)، شرکت انرژی سپهر، بازار سرمایه و خدمات مالی (شرکت آرمان توسعه مبین مهر سپهر و شرکت واسپاری سپهر صادرات)، زنجیره نیشکر (شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی)، گردشگری (شرکت گردشگری سپهر جم)، سخت‌افزار و نرم‌افزار (شرکت توسعه فناوری اطلاعات خوارزمی و شرکت پرداخت الکترونیک سپهر)، معدنی (شرکت گروه توسعه صنایع معدنی مبین و شرکت تحقیق و گسترش صنایع معدنی پارس) و دانش بنیان (شرکت فناوری‌های نوین سروش سپهر)} می‌باشند که این هلدینگ بزرگ اقتصادی نیز در حوزه‌های متعدد و مرتبط با ظرفیت‌های اقتصادی، معدنی و صنعتی و کشاورزی استان، شرکت‌های متعدد فعال دارد. نماد معاملاتی این هلدینگ، تحت عنوان «وسپهر» در بازار اول بورس اوراق بهادار تهران در حال معامله است. سرمایه در گردش هنگفت این هلدینگ بزرگ می‌توانست در راستای ایجاد، تأسیس و راه‌اندازی شرکت‌هایی در حوزه‌های معادن، کشاورزی و... در کهگیلویه و بویراحمد راهگشا باشد.
در دولت ابراهیم رئیسی، غریب پور به هلدینگ بزرگ خوارزمی (سهامی عام) رفت که شرکت‌های تابعه آن شامل شرکت توسعه برق و انرژی سپهر، شرکت سرمایه‌گذاری ساختمانی خوارزمی، شرکت گروه خدمات بازار سرمایه الگوریتم، لابراتوار‌های سینادارو، شرکت تجارت گستران خوارزمی، شرکت خوارزمی اینوستمنت، شرکت تولید و توسعه‌ایستگاهی نیرو پارسه، شرکت توسعه مدیریت سرمایه خوارزمی، شرکت توسعه معادن صدر جهان، کارگزاری آینده نگر خوارزمی و شرکت نفت و گاز و پتروشیمی زیما می‌باشد. نماد معاملاتی این شرکت، تحت عنوان «وخارزم» در بازار اول بورس اوراق بهادار ایران در حال معامله است. سرمایه در گردش و دارایی و قدرت سرمایه‌گذاری این هلدینگ بزرگ اقتصادی نیز بسیار زیاد بوده و ظرفیت‌های توسعه و بهره‌برداری و احداث در حوزه‌های ذکر شده را دارد که همچنان کهگیلویه و بویراحمد از این ظرفیت‌های توسعه‌ای عظیم بی‌نصیب مانده است.

ادامه دارد...