تحلیلی بر اولین میتینگ انتخاباتی زینل‌زاده در گچساران / روزهای سخت سید ناصر در مارتن اسفند 1402

کبنا ؛چراغ تبلیغات انتخابات ۱۴۰۲ مجلس (دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی) در کهگیلویه وبویراحمد علناً روشن شد و اردلان زینل‌زاده در تالار مریم شهر دوگنبدان رسماً ورود خود به حوزه انتخابات را اعلام کرد.
به گزارش کبنا نیوز، سال ۱۴۰۲ در گچساران انتخاباتی آغاز شد و چند کاندیدای قدیمی گچساران و باشت مثل؛ تاجگردون و زینل‌زاده علناً اعلام حضور کردند. علیمراد جعفری هم با انتشار کلیپ تبلیغاتی خود، تلویحاً حضورش را برای انتخابات اسفند 1402 را رسمیت داده است.
زینل‌زاده در دوره گذشته انتخابات مجلس، «عبور» را به عنوان شعار انتخاباتی خود انتخاب کرد. شعاری که نه تنها زینل‌زاده را از سد قدرتمند رقبایش عبور نداد حتی او را در رویای رسیدن به بهارستان هنوز نگه داشته است. رأی نه‌چندان قابل قبول زینل‌زاده در تمام دوره‌ها شاید دلیل محکمی باشد بر اینکه او نتواسته پایگاه رأی خود را گسترش دهد. زینل‌زاده روز گذشته حرف‌های دوره‌های گذشته‌اش را تکرار کرد و به اطرافیانش وعده داد که تا آخر می‌ماند. این در حالی است که او بعد از این همه فعالیت در عرصه انتخابات مجلس در به دست آوردن پایگاه اجتماعی قابل قبولی ناکام مانده؛ نه تنها در حوزه انتخابیه گچساران که سال‌ها بر کرسی شهرداری دوگنبدان نشسته بود و نه در باشت باوی. هنوز در خیلی از روستا‌های باشت ردپایی از زینل‌زاده نیست. زینل‌زاده حتی در بویراحمد گرمسیر نیز با مشکل مواجه است چرا که حضور علیمراد جعفری به عنوان کاندیدای این حوزه موجب ریزش آرای او در منطقه و زادگاه خود می‌شود.
هر چقدر که تاجگردون سیاستمدار با کاریزمای بالایی بود، زینل‌زاده از این ویژگی دور است. در میدانی که افراد با نفوذی همچون غلامرضا تاجگردون، سید قدرت حسینی‌بحرینی و علیمراد جعفری حضور دارند، جایی برای بازی زینل‌زاده نیست یا توان رقابت با آن‌ها را ندارد.
هر چند که انتخابات طایفه‌ای و رقبای سنتی مذکور مقبول نخبگان جامعه نیست و بطورکلی انتخابات طایفه‌ای از اساس و مبنا غلط و اشتباه است، اما زینل‌زاده که در جمع سنتی‌ها جایی ندارد، در جمع نخبگانِ با ویژگی‌های متمایز نیز جایگاهی ندارد. او در دوره‌ای شهردار و پیش از آن نیز به عنوان مدیرکل مسوولیت داشت، ولی نتوانست پا را فراتر بگذارد و در این چند سال گذشته نیز فعالیت خاص و مسوولیتی نداشته است، از این رو نمی‌توان روی توانایی‌های او حساب خاصی باز کرد.
در مقام مقایسه، تاجگردون زمانی جا پای عموی خود گذاشت و به دلیل مقام، منصب، نفوذ و تخصصی که داشت توانست در مجلس نیز منصبی برای خود دست و پا کند و یکی از قدرتمندترین نمایندگان در دوره خود بود، ولی زینل‌زاده نتوانست تخصص خود را توسعه دهد و تاکنون نیز استفاده خاصی از این تخصص نکرده و به نظر می‌آید در صورتی که بتواند به مجلس راه پیدا کند، در حد و حدود عملکرد سیدناصر حسینی پور در مجلس ظاهر می‌شود، نه بیشتر. هرچند که سیدناصر در برهه کنونی امتیاز حمایت اصولگرایان و دولت در کهگیلویه و بویراحمد را دارد و تا حدودی نفوذ خوبی در استان دارد، ولی زینل‌زاده که خود را نه چپ معرفی کرده و نه راست، جزء افراد میان_جناحی است بعید است که در دولت و مجلس بتواند نفوذ خوبی ایجاد کند.
میان جناحی بودن در میان مردم جذابیت‌های خاصی دارد و عموماً طیف خاصی از مردم افراد میان جناحی را مقبول‌تر از افراطی‌ها می‌دانند، ولی میان جناحی بودن در جمع سیاسیون معنا و مفهوم خاصی ندارد و نفوذی برای صاحب عقیده ایجاد نمی‌کند.
حرف‌های تکراری زینل‌زاده در اولین میتینگ تبلیغاتی و انتخاباتی‌اش در نوروز ۱۴۰۲ دیگر خریداری بین نسل‌های جوان و مردمی که اکنون بهتر از هر سیاستمدار دیگری شرایط را می‌سنجند و تحلیل و تفسیر می‌کنند، ندارد. او چند جمله کُلی را تکرار کرد و بعد گفت: «یا می‌آیم و می‌مانم یا نمی‌آیم و نمی‌مانم ولی آمده‌ایم که ان شاء الله خواهیم ماند. »
زینل‌زاده با این برنامه، سبک و استیل، کاری از پیش نمی‌برد، او مدت زیادی است که از کار اجرایی دور مانده، دوره شهرداری او هر چند که با رضایت نسبی و مقبولیت مواجه بود ولی او مدت زیادی است که دیگر هیچ مسوولیتی را برعهده نگرفته و شاید هم تصورش این است که با همین کوله بار می‌تواند کار خود را پیش ببرد. او یا باید طرحی نو دراندازد یا اینکه برای همیشه از دنیای سیاست خداحافظی کند. بعید به نظر می‌آید که بتواند طرح نویی برای ایجاد جنبش انتخاباتی و موج گسترده‌ای در فضای سیاسی گچساران و باشت رو کند.
تحرکات غلامرضا تاجگردون در تعطیلات نوروز و اخیراً فعالیت‌های او در فضای مجازی، دیدار با اقوام مختلف و اعلام حضور او برای انتخابات ۱۴۰۲ فضای جدیدی را پیش روی مردم گچساران و باشت قرار داده است. درباره تاجگردون‌ها تکلیف مشخص است، عملکرد سید ناصر حسینی پور تا حد زیادی مردم گچساران و باشت را اقناع کرده که باید کار را به تاجگردون و یا کسی مثل او سپرد. حتی افتتاح‌های نوروزی سید ناصر حسینی‌پور دیگر رنگی ندارد.
روابط مبهم و تیره سید قدرت حسینی بحرینی، غلامرضا پاکدل، بیعت اصل، یدالله مرادی و سایر اصولگرایان سنتی گچساران و باشت با سید ناصر، کار را برای او سخت کرده و در محافل گوناگون نقل وقول‌های که از سران اصولگرایان شنیده می‌شود، دال بر نارضایتی شدید از سید ناصر است. او با کدام قوا و استراتژی برای بار دوم پا به عرصه انتخابات ۱۴۰۲ می‌گذارد؟ فعلاً کمی زود است که پیرامون آن اظهار نظر شود.
آخرین باری که علیمراد جعفری، زینل‌زاده و جمع اصولگرایان سنتی دور هم جمع شدند و به گفت وگو پرداختند مرداد ۹۸ بود و بعد از آن روابط آن‌ها تیره و تار شد و اکنون مدت زیادی است که جعفری و زینل‌زاده راه خود را از اصولگرایان سنتی جدا کرده‌اند. به نظر نمی‌آید که این جمع دوباره شکل بگیرد، در عوض ائتلاف میان جعفری، زینل‌زاده با تاجگردون بیش از پیش پررنگ و قابل پیش‌بینی است. در هر صورت هنوز نمی‌توان درباره انتخابات ۱۴۰۲ حرف زد و باید منتتظر بمانیم و ببینیم چه کسانی برای این رقابت داغ اسفندی اعلام آمادگی می‌کنند؟
شرایطی که این روز‌ها بر نیرو‌های انسانی شهرستان‌های گچساران و باشت حاکم شده آنها را منسجم‌تر و همدل‌تر خواهد کرد چه در اردوگاه تاجگردون‌ها و چه در اردوگاه اصولگرایان سنتی. مردم گچساران و باشت همچون گذشته طایفه‌ای و سنتی رأی می‌دهند و به نظر می‌آید به غیر از تاجگردون که نفوذ و توانمندی خوبی در مجلس داشت، افراد کاری و توانمند جایی در فکر و ذهن مردم گچساران و باشت ندارند.
سیدمحمود فاطمی یکی از کاندیدا‌های میان دوره‌ای گچساران که خود اصلیت دهدشتی دارد حرف جالب و درخور تأملی درباره انتخابات شهرستان گچساران زد که برای کل استان کهگیلویه و بویراحمد مصداق دارد، او در آخرین مصاحبه خود با کبنا نیوز گفت: مردم گچساران و باشت کاملاً سنتی و طایفه‌ای رأی می‌دهند، و هنوز زود است که افراد توانمند بتوانند از انتخابات این دو شهرستان به مجلس راه پیدا کنند.