هراس‌های تازه از تمایلات ترامپ

کبنا ؛ دونالد ترامپ با کارزارهای سیاسی‌ای به قدرت رسید که خارجی‌ها را هدف حمله لفظی خود قرار داده بود. خارجی‌هایی که عمدتا مهاجرانی از کشورهای‌های مسلمان و یا از مرز جنوبی امریکا یعنی مکزیک هستند. با این وجود، اکنون او در کارزار تازه انتخاباتی‌اش برخی از بدترین و تحقیرآمیزترین حملات لفظی را متوجه مخالفان داخلی‌اش ساخته است. ترامپ در طول سخنرانی روز کهنه سربازان از زبانی استفاده کرد که بازتاب رهبران اقتدارگرایی بود که در دهه ۱۹۳۰ میلادی در آلمان و ایتالیا به قدرت رسیدند و مخالفان سیاسی خود را به عنوان «موجود موذی» تحقیر کرد که باید «ریشه کن» شوند.
به گزارش کبنا به نقل از نیویورک تایمز، ترامپ اشاره کرد که تهدید متوجه از سوی نیروهای خارجی خطرات شوم و خطرناک بسیار کم‌تری در مقایسه با تهدیدات از درون امریکا می‌باشد. این چرخش به داخل زنگ خطر جدیدی را در میان کارشناسانی که موضوع خودکامگی و استبداد را مطالعه کرده‌اند به صدا درآورده است. آنان مدت هاست که نگران تمجید ترامپ از دیکتاتوری خارجی و همزمان تحقیر آرمان‌های دموکراتیک از سوی او بوده اند. آنان می‌گویند تمرکز فزاینده رئیس جمهور سابق بر دشمنان داخلی شناخته شده مشخصه رهبران خطرناک توتالیتر است. پژوهشگران، دموکرات‌ها و جمهوری خواهان ضد ترامپ دوباره می‌پرسند که ترامپ تا چه اندازه به قدرتمندان فعلی خارج از امریکا شباهت دارد و چگونه می‌توان او را با رهبران اقتدارگرای گذشته مقایسه کرد.
شاید نکته مهم‌تر این باشد که آنان در این فکر هستند که آیا تبدیل لفاظی ترامپ به قلمرویی با صدای فاشیستی‌تر تحولی در باورهای اوست یا صرفا باید به مثابه افتادن نقاب و نمایش چهره واقعی‌اش قلمداد شود. «روت بن غیاث» مورخ دانشگاه نیویورک که در مورد پروپاگاندای اقتدارگرایانه و فاشیسم مطالعه می‌کند می‌گوید: «پژواک‌هایی از لفاظی‌های فاشیستی وجود دارد و آن‌ها بسیار دقیق هستند. راهبرد کلی یک راهبرد آشکار است که افراد را از دایره انسانیت خارج می‌سازد به طوری که مردم نسبت به کارهایی که شما می‌خواهید انجام دهید اعتراض زیادی نداشته باشند».
چرخش اخیر ترامپ در حالی صورت می‌گیرد که او و متحدان‌اش برنامه‌هایی را برای دور دوم زمامداری احتمالی‌اش طراحی می‌کنند که برخی از هنجارهای دیرینه دموکراسی آمریکا و حاکمیت قانون را برهم می‌زند. این جاه طلبی‌ها شامل استفاده از وزارت دادگستری برای انتقام گرفتن از رقبای سیاسی، توطئه برای گسترش گسترده قدرت مقام ریاست جمهوری و نصب وکلای همسو با ایدئولوژی ترامپ در مناصب کلیدی برای تسهیل اجرای خواسته‌های جنجالی شخص او خواهند بود.
متحدان ترامپ نگرانی‌های مطرح شده را به عنوان هشدار و حملات سیاسی بدبینانه رد می‌کنند. «استیون چئونگ» سخنگوی کارزار انتخاباتی ترامپ در پاسخ به انتقاد مطرح شده از کاربرد واژه «موذی» توسط ترامپ علیه مخالفان‌اش می‌گوید که این انتقادات واکنشی از سوی لیبرال‌هایی است که به گفته او «وجود غم‌انگیز و فلاکت بارشان با بازگشت پرزیدنت ترامپ به کاخ سفید از بین خواهد رفت».
برخی از کارشناسان حوزه اقتدارگرایی می‌گویند اگرچه زبان به کار برده شده اخیر ترامپ بیش‌تر شبیه به زبان و گفتمان به کار برده شده رهبرانی مانند هیتلر یا بنیتو موسولینی است اما او به طور کامل بازتاب دهنده رهبران فاشیست گذشته نیست. با این وجود، آنان می‌گویند که او ویژگی‌هایی شبیه به قدرتمندان فعلی مانند ویکتور اوربان رهبر مجارستان و رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه را از خود نشان می‌دهد.
دیدگاه‌های نسبتا انزواگرایانه ترامپ در تضاد با امپراتوری خواهی و گسترش طلبی ارضی‌ای است که مشخصه حکومت‌های تحت رهبری هیتلر در آلمان و موسولینی در ایتالیا بودند. ترامپ به عنوان رئیس جمهور هرگز نتوانست به طور کامل از ارتش برای اهداف سیاسی استفاده کند و هنگامی که به دنبال استقرار نیروهای نظامی و انتظامی علیه معترضان بود با مقاومت روبرو شد.
«چاک هیگل» وزیر دفاع سابق در کابینه اوباما که پس از ۱۲ سال به عنوان سناتور از نبراسکا آن سمت را برعهده گرفت می‌گوید: «بیش از حد ساده‌انگاری است که او را به‌عنوان یک نئوفاشیست یا خودکامه یا هر چیز دیگری مشابه آن معرفی کنیم. ترامپ ترامپ است. او فلسفه خاصی ندارد. این آن چیزی است که من پس از چهار سال از او به عنوان یک رئیس جمهور دیدم».
او می‌افزاید: «با این وجود، سبک مبارزات انتخاباتی ترامپ خطرناک است. او کماکان باعث می‌شود مردم به سوی دو قطب سوق پیدا کنند و این زنگ خطر دو قطبی‌سازی را در کشور به صدا در می‌آورد خطر واقعی در صورتی است که این وضعیت تشدید شده و هواداران او اکثریت کرسی‌های مجالس ایالتی و مناصب فرمانداری و کرسی‌های کنگره را در اختیار بگیرند. در یک دموکراسی سازش و مصالحه امری الزامی است زیرا تنها یک آلترناتیو (بدیل) در مقابل آن وجود دارد و آن یک حکومت اقتدارگرا می‌باشد».
ترامپ با هر کارزار پیاپی خود به طور فزاینده‌ای تندروتر می‌شود. در سال ۲۰۱۶ میلادی او نامزدی بود که چیزی برای از دست دادن نداشت و حرف‌هایش با خنده مخاطبان‌اش همراه می‌شد. چهار سال پس از آن رویکرد ترامپ در حالی که به دنبال چسبیدن به قدرت بود خشمگینانه‌تر شد و با شورش مرگبار حامیان‌اش علیه ساختمان کنگره امریکا به پایان رسید. اکنون در چرخشی انتخاباتی او بیش از هر زمان دیگری با فشار مواجه است.
تصمیم او برای راه اندازی کارزار انتخاباتی تا حدی تلاشی بود تا از خود در برابر تحقیقات متعدد که منجر به طرح ۹۱ مورد اتهام علیه وی شده استفاده کند. ترامپ از نظر سیاسی در خطر تبدیل شدن به بازنده تاریخی در دو انتخابات است. در تاریخ تقریبا ۱۶۸ساله حزب جمهوری خواه تنها «توماس دیویی» در دو نامزدی برای کسب مقام ریاست جمهوری متحمل شکست شده بود.
حملات لفظی ترامپ از بالارتبه‌ترین رده‌های سیاسی تا بوروکرات‌های سطح پایین را در بر می‌گیرد افرادی که او آنان را به اندازه کافی وفادار نمی‌داند. او گفته که ژنرال‌های ارشد نظامی امریکا باید اعدام شوند و خواستار فسخ بندهایی از قانون اساسی امریکا شده است. او گفته اگر سمت ریاست جمهوری را بازپس بگیرد چاره‌ای جز زندانی کردن مخالفان سیاسی نخواهد داشت.
او دستگاه قضایی امریکا را متهم به «سو گیری سیاسی» و «خارج از کنترل» کرده است دستگاهی که در آن دادستان‌ها و قضات در حال رسیدگی به پرونده اتهامات مطرح شده علیه شخص او هستند. ترامپ خواستار نابودی «رسانه‌های خبری جعلی» شده است. وقتی او رهبرانی مانند اوربان، شی جین پینگ از چین و ولادیمیر پوتین از روسیه را مورد تمجید و ستایش قرار می‌دهد حامیان‌اش کوتاه نمی‌آیند.
ترامپ در جشن روز استقلال در کارولینای جنوبی در مقابل پرچم امریکا ایستاد و وعده داد که انتقام‌اش را از بایدن و اعضای خانواده او خواهد گرفت. جمعیت تماشاگر سخنان‌اش او را تشویق می‌کردند. ترامپ از حزب دموکرات به عنوان «لانه بیماری مردم که باید پاکسازی شده و فورا پاک شود» یاد کرده است و حامیان‌اش حین بیان این سخنان او را تشویق می‌کردند.
علیرغم آن که پایگاه هواداران ترامپ کاملا پشت سر او هستند موضوع بازگشت او به گاه سفید با واکنش رای دهندگان نوسانی و جمهوری خواهان میانه رو مواجه خواهد شد. آن رای دهندگان در سال ۲۰۲۰ میلادی در پنج ایالت میدان نبرد کلیدی انتخاباتی به او پاسخ منفی دادند و جمهوری خواهان را در انتخابات میان دوره‌ای سال گذشته و رقابت‌های قانونگذاری ماه جاری در ویرجینیا شکست دادند.
با این وجود، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که چنین رای دهندگانی تاکنون رویکرد بازی در قبال کارزار انتخاباتی ترامپ داشته اند. نتیجه نظرسنجی اخیر نیویورک تایمز نشان داد که ترامپ در پنج ایالت از رقابتی‌ترین ایالت‌ها از بایدن پیشی گرفته است. بایدن اغلب به دنبال افراطی جلوه دادن ترامپ بوده و اخیرا گفته است که رئیس جمهور سابق از زبانی استفاده می‌کند که «بازتاب همان عبارات استفاده شده در آلمان نازی است».
بایدن هم چنین به اظهارات بیگانه هراسانه‌ای اشاره کرد که ترامپ ماه گذشته در مصاحبه با نشنال پالس یک وب سایت محافظه کار گفت که مهاجران در حال «مسموم کردن خون» آمریکا هستند. بایدن در کارزار جمع آوری کمک‌های مالی در سانفرانسیسکو گفت: «دلایل زیادی برای مخالفت با دونالد ترامپ وجود دارد اما آن لعنتی اصلا نباید رئیس جمهور شود».
نگرانی‌ها در مورد ترامپ به برخی از جمهوری خواهان نیز تعمیم یافته اگرچه آنان در حزب در اقلیت قرار دارند. «جان کاسیچ» فرماندار سابق اوهایو که در سال ۲۰۱۶ برای انتخابات ریاست جمهوری در مقابل ترامپ نامزد شده بود می‌گوید: «خشم و نفرت در لفاظی‌های او محدودیتی ندارد و این جو مسموم استانداردهای ما را با خطر افول مواجه ساخته و کشورمان را به شدت آزار می‌دهد».
اظهارات ترامپ پرسش در این باره که آیا او تمایلات فاشیستی دارد یا خیر را مطرح کرده است. به طور کلی فاشیسم به عنوان نظام حکمرانی اقتدارگرا و راست افراطی درک می‌شود که در آن ملی گرایی افراطی جزء اصلی آن است. «پیتر هیز» مورخی که ظهور فاشیسم را مورد مطالعه قرار داده می‌گوید: «رهبران فاشیست گذشته برای توجیه اقدامات خود به احساس قربانی بودن متوسل شدند. ایده آنان این بوده است: "ما حق داریم زیرا قربانی شده ایم. ما فریب خورده‌ایم و مورد سرقت و کلاهبرداری قرار گرفته ایم".
نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهند که آمریکایی‌ها ممکن است از خود نسبت به رهبرانی که هنجارهای ثابت را زیر پا می‌گذارند مدارا نشان دهند. نتیجه یک نظرسنجی که ماه گذشته توسط موسسه تحقیقات مذهب عمومی انجام شد نشان داد که ۳۸ درصد از آمریکایی‌ها از داشتن رئیس‌جمهوری «مایل به زیر پا گذاشتن برخی قوانین» برای «نظم بخشی به اوضاع کشور» حمایت می‌کنند. در میان جمهوری خواهان مورد بررسی ۴۸ درصد از این دیدگاه حمایت کرد.
«جنیفر مرسیکا» استاد دانشگاه A&M تگزاس که در مورد لفاظی‌های سیاسی تحقیق کرده می‌گوید ترامپ از زبان به عنوان ابزاری استفاده کرده تا هنجارهای دموکراتیک را از بین ببرد. او می‌افزاید: «به طور معمول یک رئیس جمهور از لفاظی‌های جنگی برای آماده کردن کشوری به منظور جنگ علیه یک کشور دیگر استفاده می‌کند. دونالد ترامپ در داخل کشور از لفاظی‌های جنگی استفاده می‌کند».