تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۲۳:۳۰
کد مطلب : ۴۱۴۰۱۵
به مناسبت روز جهانی زنان روستایی؛
فیلم| کارآفرینی زنان دیشموک؛ در تنگنای بیم و امید
۵
فایل مرتبط
کبنا ؛سازمان ملل متحد روز پانزدهم اکتبر را روز جهانی زنان روستایی نام‌گذاری کرده است تا یادآور نقش بنیادین زنان و دختران روستایی در پایداری، توسعه و سلامت زندگی روستایی باشد. زنان روستایی بدون داشتن امکانات رفاهی پا به‌پای مردان کار می‌کنند و اغلب دیده نمی‌شوند.
به گزارش کبنا از یاسوج، به مناسبت روز جهانی زنان روستایی به سراغ دو تن از دختران دیشموکی رفتیم، تا با آنها در رابطه با اینکه چگونه برای خودشان کسب و کاری دست و پا کرده‌اند، صحبت کنیم. این دو دختر با وجودی اینکه در شرایط سخت مالی قرار داشتند، اما ناامید نشدند و منبع درآمدی برای خودشان درست کردند، و در صورتی مسئولان با آنها همکاری داشته باشند. شاید این دو دختر و سایر دختران دیشموکی بتوانند کارآفرین برتر در سطح کلان تری هم بشوند که علاوه بر فراهم کردن زمینه اشتغال خود، زمینه اشتغال دیگران را هم فراهم کنند.
«شمایل» و «هاجر» دختران روستای «درغک» بخش دیشموک با پرورش 75 قطعه مرغ تخم‌گذار موفق به ایجاد کسب‌وکاری مناسب برای خود شده‌اند. اگرچه دیشموک بالاترین آمار خودکشی و بیکاری را در ایران دارد، اما دخترانی هم در استان محروم کهگیلویه و بویراحمد زندگی می‌کنند که مایه ستایش هستند. دخترانی که ثابت کرده‌اند امید به زندگی یک احساس خوب و انگیزه‌بخش است که باعث تحرک و میل رسیدن به هدف می‌شود.
آنها فعالیت خود را با سرمایه‌ای بسیار کم آغاز کرده‌اند و تنها با 10 هزار تومان یک مکان برای پرورش مرغ تخم‌گذار راه‌اندازی کردند.
«شمایل اسماعیلی» در گفت‌وگو با کبنا نیوز می‌گوید: «کلاس اول ابتدایی بودم که پدر و مادرم را از دست دادم؛ برادر کوچکم 6 ماهه بود و با خواهر و برادرم در خانه‌ی قدیمی مادربزرگم زندگی کردیم. در زندگی بسیار سختی کشیدم و آن‌قدر بی‌پول بودیم که نمی‌توانستیم خوراک و پوشاک بخریم. الآن از اینکه شغلی دارم بسیار راضی هستم؛ حداقل درآمدی که دارم می‌توانم به خانواده‌ام کمک کنم. خواهرم در حال تحصیل در دانشگاه است و به پول نیاز دارد. دوست داشتم ادامه تحصیل بدهم اما کسی نبود که از برادر و مادربزرگم مراقبت کند. تصمیم گرفتم برای کسب درآمد و کمک به خانواده، تخم‌مرغ بفروشم.»
او می‌گوید: «حجت‌الاسلام اسماعیل آذری‌نژاد این کسب‌وکار را برای ما راه‌اندازی کرد آن‌قدر خوشحال شدم که هیچ‌چیزی به این اندازه مرا خوشحال نکرده بود. برای پرورش مرغ محلی و تولید تخم‌مرغ بیش از یک‌میلیون تومان لازم بود اما «آذری‌نژاد» هزینه‌ای نگرفت.»
«هاجر مظهری» می‌گوید: «با تلاش و کوشش به هدفمان خواهیم رسید از اینکه دستم در جیب پدرم نیست خوشحالم. حتی اگر تمام دارایی‌ام را از دست بدهم بازهم ادامه می‌دهم. متأسفانه دامپزشکی بخش دیشموک توجهی به روستا ندارد و باید از دامپزشکی قلعه‌رئیسی داروی خریداری کنیم.»
----------------------------------------
گزارشگر: مرضیه حسن‌پور
به گزارش کبنا از یاسوج، به مناسبت روز جهانی زنان روستایی به سراغ دو تن از دختران دیشموکی رفتیم، تا با آنها در رابطه با اینکه چگونه برای خودشان کسب و کاری دست و پا کرده‌اند، صحبت کنیم. این دو دختر با وجودی اینکه در شرایط سخت مالی قرار داشتند، اما ناامید نشدند و منبع درآمدی برای خودشان درست کردند، و در صورتی مسئولان با آنها همکاری داشته باشند. شاید این دو دختر و سایر دختران دیشموکی بتوانند کارآفرین برتر در سطح کلان تری هم بشوند که علاوه بر فراهم کردن زمینه اشتغال خود، زمینه اشتغال دیگران را هم فراهم کنند.
«شمایل» و «هاجر» دختران روستای «درغک» بخش دیشموک با پرورش 75 قطعه مرغ تخم‌گذار موفق به ایجاد کسب‌وکاری مناسب برای خود شده‌اند. اگرچه دیشموک بالاترین آمار خودکشی و بیکاری را در ایران دارد، اما دخترانی هم در استان محروم کهگیلویه و بویراحمد زندگی می‌کنند که مایه ستایش هستند. دخترانی که ثابت کرده‌اند امید به زندگی یک احساس خوب و انگیزه‌بخش است که باعث تحرک و میل رسیدن به هدف می‌شود.
آنها فعالیت خود را با سرمایه‌ای بسیار کم آغاز کرده‌اند و تنها با 10 هزار تومان یک مکان برای پرورش مرغ تخم‌گذار راه‌اندازی کردند.
«شمایل اسماعیلی» در گفت‌وگو با کبنا نیوز می‌گوید: «کلاس اول ابتدایی بودم که پدر و مادرم را از دست دادم؛ برادر کوچکم 6 ماهه بود و با خواهر و برادرم در خانه‌ی قدیمی مادربزرگم زندگی کردیم. در زندگی بسیار سختی کشیدم و آن‌قدر بی‌پول بودیم که نمی‌توانستیم خوراک و پوشاک بخریم. الآن از اینکه شغلی دارم بسیار راضی هستم؛ حداقل درآمدی که دارم می‌توانم به خانواده‌ام کمک کنم. خواهرم در حال تحصیل در دانشگاه است و به پول نیاز دارد. دوست داشتم ادامه تحصیل بدهم اما کسی نبود که از برادر و مادربزرگم مراقبت کند. تصمیم گرفتم برای کسب درآمد و کمک به خانواده، تخم‌مرغ بفروشم.»
او می‌گوید: «حجت‌الاسلام اسماعیل آذری‌نژاد این کسب‌وکار را برای ما راه‌اندازی کرد آن‌قدر خوشحال شدم که هیچ‌چیزی به این اندازه مرا خوشحال نکرده بود. برای پرورش مرغ محلی و تولید تخم‌مرغ بیش از یک‌میلیون تومان لازم بود اما «آذری‌نژاد» هزینه‌ای نگرفت.»
«هاجر مظهری» می‌گوید: «با تلاش و کوشش به هدفمان خواهیم رسید از اینکه دستم در جیب پدرم نیست خوشحالم. حتی اگر تمام دارایی‌ام را از دست بدهم بازهم ادامه می‌دهم. متأسفانه دامپزشکی بخش دیشموک توجهی به روستا ندارد و باید از دامپزشکی قلعه‌رئیسی داروی خریداری کنیم.»
----------------------------------------
گزارشگر: مرضیه حسن‌پور
فایل مرتبط (19.33 MB)
