رویای ناتمام نامزد حزبی

کبنا ؛در انتخابات ۱۴۰۰ «کاندیدای اختصاصی» داریم؛ این جمله ای است که این روزها از سوی برخی احزاب چپ و راست مطرح می شود اما آیا ساختار سیاسی و انتخاباتی ایران پذیرای نامزدهای حزبی است؟
در حالی که فقط هفت ماه تا انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باقی مانده است. سیاسیونی که احساس تکلیفشان برای نامزدی در این انتخابات قطعی است باید نهایتا تا یک ماه دیگر تحرکات جدی خود را آغاز کنند. تا آن موقع نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز مشخص خواهد شد. در این میان فهرست بلندبالایی از چهره‌های سیاسی وجود دارند که آن‌ها را در مظان کاندیداتوری قرار داده است. برخی احزاب و تشکل‌های سیاسی نیز تحرک خود را از مدتی قبل آغاز کرده‌اند و با برگزاری جلسات آشکار و نهان درپی آن هستند که در کنار دیگر احزاب و تشکل های جریان متبوعشان به سمت ایجاد یک ائتلاف حداکثری حرکت کنند. در این میان اما این روزها زمزمه «کاندیدای اختصاصی» از سوی برخی احزاب شنیده می‌شود، گویی برخی تشکل‌ها و احزاب سیاسی چپ و راست درپی آن هستند که از بی تحرکی جریان اصلاحات و اختلافات جریان اصولگرا عبور کرده و با کاندیدای اختصاصی خود وارد صحنه رقابت انتخابات ۱۴۰۰ شوند. اما آیا «نامزد حزبی» در ایران رای‌آور است؟

البته در میان احزابی که چنین موضوعی را طرح می‌کنند، سابقه عمل نکردن به این حرف در راستای منافع جناحی وجود دارد. در مواردی هم هر چند کاندیدایی از سوی برخی احزاب ثبت‌نام کرده، اما تایید صلاحیت نشده است. علاوه بر این یک موضوع نادر و شاید کم سابقه در ایران نسبت به دیگر نقاط جهان وجود دارد که احزاب از نامزد متعلق به حزب خود حمایت نمی‌کنند و به حمایت‌های جناحی بیشتر بها می‌دهند.