تاریخ انتشار
شنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۱ ساعت ۱۸:۴۶
کد مطلب : ۴۵۵۷۹۴
بیگدلی، تحلیلگر مسائل بین‌الملل:
شاید بتوان گفت دستگاه دیپلماسی ما ضعیف‌ترین دوران تاریخی خود را دارد پشت سر می‌گذراند / دولت نگاهش به دنیا را تغییر دهد / در این ۴۳ سال گذشته، کشور هیچگاه تا این اندازه در فضای بین المللی تحت فشار نبوده
۰
کبنا ؛یک کارشناس سیاست خارجی و استاد دانشگاه از سیاست خارجی دولت سیزدهم به شدت انتقاد کرد و خواستار تجدید نظر در روابط خارجی ایران شد.
علی بیگدلی در نقد خود نسبت به دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم، عنوان کرد: «دیپلماسی دولت کنونی ضعیف بوده است. شاید بتوان گفت دستگاه دیپلماسی ما ضعیف‌ترین دوران تاریخی خود را دارد پشت سر می‌گذراند. از طرف دیگر شاید در این 43 سال گذشته هیچگاه جمهوری اسلامی تا این اندازه در فضای داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی تحت فشار نبوده است. این نشان دهنده این است که سیاست خارجی ایران و نوع نگاهی که دولت به فضای بین‌المللی دارد، چندان عقلانی و منطقی نیست. مخصوصا در این روزهای اخیر سطح خصومت غربی‌ها به ایران کاملا افزایش پیدا کرده است.»
وی ضمن تاکید براینکه دولت باید نوع نگاهش به دنیا را تغییر دهد، افزود: «این دیپلماسی و این سیاست نمی‌تواند منافع ملی ما را تامین کند. چراکه بر اساس قوائدی که ناظر بر علم سیاست است، هدف و مقصد نهایی سیاست خارجی و دیپلماسی منافع ملی است. بنابراین ما از این طریق نمی‌توانیم منافع ملی خودمان را تامین کنیم.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل خاطرنشان کرد: «میل به سرمایه‌گذاری در ایران کاملا کاهش پیدا کرده و شاید به پایین‌ترین سطح خود در طول تاریخ رسیده. بنابراین ما الان گرفتار سه مشکل هستیم یکی مسئله برجام است که با توجه به این سیاست عمومی که غرب در ارتباط با ما پیش گرفته. شاید حتی برجام به انتهای خط برسد.»
بیگدلی در خصوص دومین مشکلی که گریبان‌گیر سیاست خارجی ایران شده است، گفت: «مسئله دوم مربوط به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. باتوجه به صحبت‌های اخیر آقای گروسی مبنی بر اینکه از اقدامات ایران ناامید شده؛ بنابراین گام های بعدی می تواند ما خیلی سنگین تمام می‌شود. از سوی دیگر آقای اسلامی هم اعلام کرده که ما در آستانه غنی‌سازی بالای 60 درصد هستیم، خود این هم می‌تواند یک عامل تهدیدکننده باشد. بنابراین مسئله هسته‌ای بسیار بااهمیت است و بر اساس قطعنامه 2231 آژانس موظف است که هر سه ماه یکبار گزارشی از وضعیت عملکرد ایران در ار تباط با فعالیت‌های هسته به شورای امنیت بدهد. دو ماه آینده که شورای حکام در آژانس تشکیل جلسه خواهد داد، برخلاف گذشته که قطعنامه‌های اخطاری صادر شد، این مرتبه شاید قطعنامه تنبیهی علیه ایران صادر خواهد شد.»
این کارشناس سیاست خارجی همچنین درخصوص سومین مسئله کشور، بیان کرد: «مسئله سوم که لحظه به لحظه تحت فشار آن هستیم، مسئله داخلی ایران است که به دنبال آن در کمتر از یک ماه، دو قطعنامه هم در شورای حقوق بشر و هم در شورای مقام زن سازمان ملل علیه ما صادر شده است. این موضوعات به لحاظ اعتباری برای کشور اصلا مناسب نیست.»
بیگدلی درخصوص تبعات به انزوا راندن ایران در صحنه بین‌الملل عنوان کرد: «به انزوا کشاندن ایران، مخصوصا وقتی این دو قطعنامه در مجمع عمومی مطرح شود، میزان میل به سرمایه‌گذاری در کشور را کاهش می‌دهد و حتی روی مناسبات اقتصادی ما با کشورهای دیگر اثر می‌گذارد. شاید یکی از دلایلی واکنشی که ما در برابر رفتار چین در نشست کشورهای شورای خلیج فارس داشتیم و خیلی با ملایمت کار چین را پاسخ دادیم، این است که نمی‌خواهیم چین را از دست دهیم. چراکه چین فعلا شاید یکی از واردکنندگان نفت ماست و می‌خواهیم نفت‌مان را به او بفرشیم و هم اینکه به هر حال چین در سطح بین‌المللی یک کشور قدرتمندیست و حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل را دارد که نمی‌خواهیم این را از دست دهیم. در حالی که چین عملا این بیانیه را امضا و کرده و یک دهن کجی به حق حاکمیت ملی ما داشته است.»
علی بیگدلی در نقد خود نسبت به دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم، عنوان کرد: «دیپلماسی دولت کنونی ضعیف بوده است. شاید بتوان گفت دستگاه دیپلماسی ما ضعیف‌ترین دوران تاریخی خود را دارد پشت سر می‌گذراند. از طرف دیگر شاید در این 43 سال گذشته هیچگاه جمهوری اسلامی تا این اندازه در فضای داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی تحت فشار نبوده است. این نشان دهنده این است که سیاست خارجی ایران و نوع نگاهی که دولت به فضای بین‌المللی دارد، چندان عقلانی و منطقی نیست. مخصوصا در این روزهای اخیر سطح خصومت غربی‌ها به ایران کاملا افزایش پیدا کرده است.»
وی ضمن تاکید براینکه دولت باید نوع نگاهش به دنیا را تغییر دهد، افزود: «این دیپلماسی و این سیاست نمی‌تواند منافع ملی ما را تامین کند. چراکه بر اساس قوائدی که ناظر بر علم سیاست است، هدف و مقصد نهایی سیاست خارجی و دیپلماسی منافع ملی است. بنابراین ما از این طریق نمی‌توانیم منافع ملی خودمان را تامین کنیم.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل خاطرنشان کرد: «میل به سرمایه‌گذاری در ایران کاملا کاهش پیدا کرده و شاید به پایین‌ترین سطح خود در طول تاریخ رسیده. بنابراین ما الان گرفتار سه مشکل هستیم یکی مسئله برجام است که با توجه به این سیاست عمومی که غرب در ارتباط با ما پیش گرفته. شاید حتی برجام به انتهای خط برسد.»
بیگدلی در خصوص دومین مشکلی که گریبان‌گیر سیاست خارجی ایران شده است، گفت: «مسئله دوم مربوط به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. باتوجه به صحبت‌های اخیر آقای گروسی مبنی بر اینکه از اقدامات ایران ناامید شده؛ بنابراین گام های بعدی می تواند ما خیلی سنگین تمام می‌شود. از سوی دیگر آقای اسلامی هم اعلام کرده که ما در آستانه غنی‌سازی بالای 60 درصد هستیم، خود این هم می‌تواند یک عامل تهدیدکننده باشد. بنابراین مسئله هسته‌ای بسیار بااهمیت است و بر اساس قطعنامه 2231 آژانس موظف است که هر سه ماه یکبار گزارشی از وضعیت عملکرد ایران در ار تباط با فعالیت‌های هسته به شورای امنیت بدهد. دو ماه آینده که شورای حکام در آژانس تشکیل جلسه خواهد داد، برخلاف گذشته که قطعنامه‌های اخطاری صادر شد، این مرتبه شاید قطعنامه تنبیهی علیه ایران صادر خواهد شد.»
این کارشناس سیاست خارجی همچنین درخصوص سومین مسئله کشور، بیان کرد: «مسئله سوم که لحظه به لحظه تحت فشار آن هستیم، مسئله داخلی ایران است که به دنبال آن در کمتر از یک ماه، دو قطعنامه هم در شورای حقوق بشر و هم در شورای مقام زن سازمان ملل علیه ما صادر شده است. این موضوعات به لحاظ اعتباری برای کشور اصلا مناسب نیست.»
بیگدلی درخصوص تبعات به انزوا راندن ایران در صحنه بین‌الملل عنوان کرد: «به انزوا کشاندن ایران، مخصوصا وقتی این دو قطعنامه در مجمع عمومی مطرح شود، میزان میل به سرمایه‌گذاری در کشور را کاهش می‌دهد و حتی روی مناسبات اقتصادی ما با کشورهای دیگر اثر می‌گذارد. شاید یکی از دلایلی واکنشی که ما در برابر رفتار چین در نشست کشورهای شورای خلیج فارس داشتیم و خیلی با ملایمت کار چین را پاسخ دادیم، این است که نمی‌خواهیم چین را از دست دهیم. چراکه چین فعلا شاید یکی از واردکنندگان نفت ماست و می‌خواهیم نفت‌مان را به او بفرشیم و هم اینکه به هر حال چین در سطح بین‌المللی یک کشور قدرتمندیست و حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل را دارد که نمی‌خواهیم این را از دست دهیم. در حالی که چین عملا این بیانیه را امضا و کرده و یک دهن کجی به حق حاکمیت ملی ما داشته است.»
