شرایط مبهم، وضعیت شکننده (به قلم: محمدعلی وکیلی)

کبنا ؛محمدعلی وکیلی در سرمقاله روزنامه ابتکار نوشت: شرایط منطقه هیچگاه اینچنین مبهم و شکننده نبود جنگهای نیابتی به شکل عریان روبه گسترش هست. هر روز جبهه جدیدی توسط نیابتی هاگشوده میشود بر همین اساس شعله آتش سانتیمتری به انبار باروت منطقه نزدیک شده است‌.
جنگهای نیابتی دو نقطه کانونی به نام آمریکا و ایران دارد. حملات متقابل ایران و پاکستان در این شرایط، بهت آور ورعب انگیز می‌باشد. پاکستان از بدو تاسیس (حدود هفتاد سال) تا کنون دارای رابطه دوستانه و کمترین سطح تنش را با ایران داشته است.
حال در سیاست‌های اعمالی و پشت صحنه چه اتفاقی افتاده که باید شاهد چنین چرخشی در سیاست اعلانی دو کشور همسایه باشیم‌؟ پرسشی است که شاید در روزهایی آینده رمزگشایی شود! اگرچه در شرایط حساس منطقه، اقدامات رازآلود به جای حل مسئله خود می‌تواند بحران افزا باشد.
علی‌الحساب با هر نگاهی اتفاقات روزهایی اخیر غیرقابل هضم می‌باشد، هجم واکنشهای رسانه‌ای به بحران پیش‌آمده ناشی از باورناپذیری آن می‌باشد. به عبارتی بحران در رابطه ایران با هر کشوری به جز پاکستان، توجیه پذیر است. پیرامون چرایی اقدام جمهوری اسلامی ایران و نحوه واکنش ارتش پاکستان، قضاوت‌های متفاوتی شده است.
به رغم وجود محرک‌هایی خطر ناک تجزیه‌طلبانه در مرزهایی شرقی، اما همواره رابطه ایران و پاکستان دوستانه و غیر تهدید آمیز بود. اصل حکمت در حکمرانی عدم خلط بین اصل و فرع است. در شرایط کنونی، اصل تمرکزنگاه دنیا بر جنایات صهیونیست‌ها علیه مردم مظلوم فلسطین می‌باشد تغییر این نگاه به هر موضوع دیگری تبدیل فرع به جای اصل می‌باشد.
هنر دستگاه سیاست خارجی دارای حکمت، تبدیل بحران به مسئله و مسئله به راه حل می‌باشد. برعکس شدن این فرمول خود دلیل بر این است که سیاست خارجی به جای راه حل خود بخشی از مسئله است. ادبیات گردانندگان رژیم صهیونیستی در خصوص اتفاقات اخیر منطقه به خصوص گزافه‌گویی‌های نتانیاهو خود، مهمترین دلیل بر ضرورت آرام کردن منطقه و برگرداندن آرامش و رفع سوءتفاهمات فی‌مابین می‌باشد‌.
در هر صورت اقدامات نباید از نظر افکار عمومی رازآلود و تفسیر بردار متناقض باشد. گاهی حرکت‌های کوچک دربرآوردهای نظامی و امنیتی به دلیل شکنندگی شرایط محیطی، دارای تاثیرات مخرب و ویرانگر بین‌المللی می‌شود و راهی به جبران آن نیست.