تاریخ انتشار
سه شنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۱۳:۳۴
کد مطلب : ۴۰۶۹۳۵
کبنا بررسی کرد
کوچه‌های پُر از چاله و چوله‌های گچساران و عدم پاسخگویی مدیریت شهری
۰
کبنا ؛در حرفه خبرنگاری شرکت در جلسات و نشست‌ها یک امر روتین است، یک خبرنگار می‌تواند در طول روز شلوغ کاری خود سه یا چهار جلسه را پوشش خبری دهد، در مقابل خبرنگار دیگری ممکن است بجای جلسات روتینی که هر روزه برگزار می‌شوند و برخی از آنها خروجی مهمی ندارند یک گزارش مردمی از مشکلات تهیه کند یا مسئله‌ای را پیگیری کند که با پرداختن به آن مشکلی را از سر راه بردارد.
من هر روز می‌بینم که شهردار در جلساتی شرکت می‌کند، جلساتی که یک تا دو ساعت به طول می‌انجامد و بر سر مشکلات گفت‌وگو می‌شود، ولی 5 دقیقه برای پاسخگویی به سوال خبرنگار وقت ندارد، بارها دیده‌ام خبرنگارانی که از پشت در اتاق رئیس شهرداری به داخل راه نیافته‌اند، چه خوب است که رئیس شورای شهر و شهردار که امروز برای چندمین بار اعلام کرد شورا و شهرداری مشکلاتشان را با هم حل کرده‌اند، پاسخگوی مشکلات مردم باشند، چرا که شهرداری یکی از سازمان‌هایی است که بیشترین تعامل را باید با بدنه جامعه یعنی مردم داشته باشد.
جای خوشحالی دارد که رئیس شورای شهر گچساران در سخنان اخیر خود در جمع خبرنگاران ابراز داشته «هر جا که مشاهده می‌کنید اهالی یک منطقه از وضعیت موجود ناراضی هستند این مشکل را با قلم به سمع و نظر شهرداری و شورا برسانید»! ولی این مسئله را باید در نظر داشت که به سمع و نظر رساندن کافی نیست، بلکه هر مسئولی که بر روی صندلی ریاست، معاونت و ... می‌نشیند وظیفه پاسخگویی به وضعیت را دارد. اصولاً هر کنشی واکنشی را در پی دارد، و واکنش شهردار به رسانه‌ها در بسیاری موارد همواره سکوت بوده است، جز در مواردی که خود ایشان نشستی برگزار کنند و در مورد موضوعی توضیحی بدهند که در اینجا هم خبرنگار به اصطلاح نقش پایه میکروفون را دارد، یا مواردی که ایشان بازدیدهایی را با فلان رئیس و فلان معاون دارد که در اینجا هم نمی‌توان نامش را اطلاع رسانی گذاشت خبرنگار فقط نقش عکاس و روابط عمومی را دارد.
خلاصه امر آنکه یکی از رسالت‌های حرفه خبرنگاری به غیر از موارد روتینی که ذکر شد پرسشگری و مطالبه گری است، یعنی آنکه من مشکلات را ببینم و بازگو کنم و پاسخ بخواهم. یعنی آنکه حرف مردم را بشنوم و انعکاس دهم و از مدیر حق را مطالبه کنم، پاسخ درست و غلط رئیس و مدیر پای خبرنگار نوشته نمی‌شود، زیرا که افکار عمومی بیدار است و می‌بیند، ولی عدم پاسخگویی به خبرنگار به معنای بی اهمیت دانستن مردم است.
مشکلات زیاد است از جمله مشکل کانال‌های شهر که هنوز برای شهروندان وضعیت بهسازی این کانال‌ها روشن نشده است. اما یکی دیگر از مشکلاتی که آنقدر دیده شده و یا توسط مردم گفته شده، چه به‌صورت حضوری، چه در پیج های فضای مجازی مدیران و رئیس شهرداری، مسئله آسفالت خیابان‌های شهر گچساران است که تعداد خرابی‌های آن از عدد و رقم و شماره گذشته است، هر کوچه و خیابانی را می‌بینیم پر از چاله چوله و برآمدگی یا نشست آسفالت است، اخیراً در جلسه‌ای با حضور معاون وزیر و نماینده شهرستان مسئله آسفالت خیابان‌ها و کمبود و نبود قیر مطرح شد و در ظاهر قول‌هایی برای کمک به شهرداری برای تامین قیر داده شد. اما این مسئله که چه زمانی تامین می‌شود؟ مشخص نشد.
کاش شهردار محترم بجای عدم پاسخگویی و بی اعتنا رد شدن از کنار خبرنگاری که شاید به دلیل تازه کار بودن پاسخی به او داده نشده، پاسخگوی خبرنگاران باشند و همچنین در مسائلی که ذکر شد پاسخ دهند حل این مسائل و پیگیری آنها به کجا کشیده می‌شود تا شفافیت ایجاد شود و مردم معترض تصور نکنند مسئولان شهر بیکار نشسته‌اند. امید است آنچه سیدناصر حسینی رئیس شورای شهر از آن به عنوان «اعتمادسازی» توسط رسانه‌ها یاد کرد به منظور انجام وظیفه خبرنگار به عنوان روابط عمومی سازمان نباشد و مسئولان بدانند که اعتمادسازی دو سر دارد، یک سر آن مسئولان و سر دیگر مردم هستند و خبرنگاران در این میانه وظیفه بیان واقعیات و مشکلات به حق مردم را دارند.
البته اعضای شورای شهر و شهردار دوگنبدان این را هم باید برای مردم توضیح دهند که دعوا و اختلافات شدید آنها بر سر چه مسائلی بوده است و الان چه بین آنها گذشته که کنار هم قرار گرفته‌اند. چرا بیش از چندین ماه کار مردم را معطل دعواهای زرگری و شخصی خود کردند و فرصتی که نظام اسلامی به واسطه مردم در اختیار آنان قرار داده بود، به حاشیه بردند، و الان بدون هرگونه شفافیت و توضیح از آن مسائل می‌گذرند هر چند وحدت و همدلی مسوولان مورد تاکید بزرگان و دین مبین اسلام قرار گرفته است و ما هم از کنار هم قرار گرفتن شهردار و رئیس شورا بسیار خرسندیم. اما دانستن حق مردم است و بدون شک اعضای شورا و شهردار لازم است که واقعیت‌ها را برای مردم تشریح کنند. بعداً به این موارد بیشتر می‌پردازیم.
من هر روز می‌بینم که شهردار در جلساتی شرکت می‌کند، جلساتی که یک تا دو ساعت به طول می‌انجامد و بر سر مشکلات گفت‌وگو می‌شود، ولی 5 دقیقه برای پاسخگویی به سوال خبرنگار وقت ندارد، بارها دیده‌ام خبرنگارانی که از پشت در اتاق رئیس شهرداری به داخل راه نیافته‌اند، چه خوب است که رئیس شورای شهر و شهردار که امروز برای چندمین بار اعلام کرد شورا و شهرداری مشکلاتشان را با هم حل کرده‌اند، پاسخگوی مشکلات مردم باشند، چرا که شهرداری یکی از سازمان‌هایی است که بیشترین تعامل را باید با بدنه جامعه یعنی مردم داشته باشد.
جای خوشحالی دارد که رئیس شورای شهر گچساران در سخنان اخیر خود در جمع خبرنگاران ابراز داشته «هر جا که مشاهده می‌کنید اهالی یک منطقه از وضعیت موجود ناراضی هستند این مشکل را با قلم به سمع و نظر شهرداری و شورا برسانید»! ولی این مسئله را باید در نظر داشت که به سمع و نظر رساندن کافی نیست، بلکه هر مسئولی که بر روی صندلی ریاست، معاونت و ... می‌نشیند وظیفه پاسخگویی به وضعیت را دارد. اصولاً هر کنشی واکنشی را در پی دارد، و واکنش شهردار به رسانه‌ها در بسیاری موارد همواره سکوت بوده است، جز در مواردی که خود ایشان نشستی برگزار کنند و در مورد موضوعی توضیحی بدهند که در اینجا هم خبرنگار به اصطلاح نقش پایه میکروفون را دارد، یا مواردی که ایشان بازدیدهایی را با فلان رئیس و فلان معاون دارد که در اینجا هم نمی‌توان نامش را اطلاع رسانی گذاشت خبرنگار فقط نقش عکاس و روابط عمومی را دارد.
خلاصه امر آنکه یکی از رسالت‌های حرفه خبرنگاری به غیر از موارد روتینی که ذکر شد پرسشگری و مطالبه گری است، یعنی آنکه من مشکلات را ببینم و بازگو کنم و پاسخ بخواهم. یعنی آنکه حرف مردم را بشنوم و انعکاس دهم و از مدیر حق را مطالبه کنم، پاسخ درست و غلط رئیس و مدیر پای خبرنگار نوشته نمی‌شود، زیرا که افکار عمومی بیدار است و می‌بیند، ولی عدم پاسخگویی به خبرنگار به معنای بی اهمیت دانستن مردم است.
مشکلات زیاد است از جمله مشکل کانال‌های شهر که هنوز برای شهروندان وضعیت بهسازی این کانال‌ها روشن نشده است. اما یکی دیگر از مشکلاتی که آنقدر دیده شده و یا توسط مردم گفته شده، چه به‌صورت حضوری، چه در پیج های فضای مجازی مدیران و رئیس شهرداری، مسئله آسفالت خیابان‌های شهر گچساران است که تعداد خرابی‌های آن از عدد و رقم و شماره گذشته است، هر کوچه و خیابانی را می‌بینیم پر از چاله چوله و برآمدگی یا نشست آسفالت است، اخیراً در جلسه‌ای با حضور معاون وزیر و نماینده شهرستان مسئله آسفالت خیابان‌ها و کمبود و نبود قیر مطرح شد و در ظاهر قول‌هایی برای کمک به شهرداری برای تامین قیر داده شد. اما این مسئله که چه زمانی تامین می‌شود؟ مشخص نشد.
کاش شهردار محترم بجای عدم پاسخگویی و بی اعتنا رد شدن از کنار خبرنگاری که شاید به دلیل تازه کار بودن پاسخی به او داده نشده، پاسخگوی خبرنگاران باشند و همچنین در مسائلی که ذکر شد پاسخ دهند حل این مسائل و پیگیری آنها به کجا کشیده می‌شود تا شفافیت ایجاد شود و مردم معترض تصور نکنند مسئولان شهر بیکار نشسته‌اند. امید است آنچه سیدناصر حسینی رئیس شورای شهر از آن به عنوان «اعتمادسازی» توسط رسانه‌ها یاد کرد به منظور انجام وظیفه خبرنگار به عنوان روابط عمومی سازمان نباشد و مسئولان بدانند که اعتمادسازی دو سر دارد، یک سر آن مسئولان و سر دیگر مردم هستند و خبرنگاران در این میانه وظیفه بیان واقعیات و مشکلات به حق مردم را دارند.
البته اعضای شورای شهر و شهردار دوگنبدان این را هم باید برای مردم توضیح دهند که دعوا و اختلافات شدید آنها بر سر چه مسائلی بوده است و الان چه بین آنها گذشته که کنار هم قرار گرفته‌اند. چرا بیش از چندین ماه کار مردم را معطل دعواهای زرگری و شخصی خود کردند و فرصتی که نظام اسلامی به واسطه مردم در اختیار آنان قرار داده بود، به حاشیه بردند، و الان بدون هرگونه شفافیت و توضیح از آن مسائل می‌گذرند هر چند وحدت و همدلی مسوولان مورد تاکید بزرگان و دین مبین اسلام قرار گرفته است و ما هم از کنار هم قرار گرفتن شهردار و رئیس شورا بسیار خرسندیم. اما دانستن حق مردم است و بدون شک اعضای شورا و شهردار لازم است که واقعیت‌ها را برای مردم تشریح کنند. بعداً به این موارد بیشتر می‌پردازیم.
