اگر بایدن پیروز شود...

کبنا ؛داریوش قنبری در آرمان ملی نوشت: در روزهاي اخير بعضي نظرسنجي‌ها حاکي از جلو افتادن جو بايدن نسبت به دونالد ترامپ است؛ به‌خصوص بعد از مبتلا شدن ترامپ به بيماري کرونا و بستري شدن در بيمارستان که فرصت تبليغاتي را از دست داده و در عوض فرصت تبليغاتي بهتري در اختيار بايدن قرار گرفته است. شايد ترامپ شبيه بايدن نياز به تبليغات آنچناني نداشته باشد چون چهار سال رئيس‌جمهور بوده و براساس عملکردي که داشته، قضاوت خواهد شد. اما در کنار نتايج نظرسنجي‌ها اين نکته را بايد در نظر داشته باشيم که انتخابات در آمريکا، انتخابات دو درجه‌اي است. چون اين سبک انتخابات در کشور ما مرسوم نيست، شايد با اين روش يا سبک انتخاباتي که در آمريکا رايج است، چندان آشنايي نداشته باشيم که هر ايالتي براساس تعداد جمعيتي که دارد، چند راي الکترال دارد که توسط هيات‌هايي داده مي‌شود و نه به‌واسطه راي مستقيم مردم. درواقع مردم مستقيما رئيس‌جمهور را انتخاب نمي‌کنند بلکه آنها اعضاي کالج‌هاي انتخاباتي را انتخاب مي‌کنند و آنها هستند که رئيس‌جمهور را انتخاب مي‌کنند. وضعيت هم به‌گونه‌اي است که در يک ايالتي فرضا اگر شش راي الکترال وجود داشته باشد، دو راي باقيمانده هم به نام کانديداي ديگر نخواهد بود و به اسم کانديداي برنده ثبت مي‌شود و هر شش راي را تصاحب مي‌کند. هيلاري کلينتون در انتخابات 2016 نسبت به دونالد ترامپ به لحاظ عددي آراي بيشتري داشت اما اين کارت‌هاي الکترال بودند که تعيين کردند چه کسي رئيس‌جمهور است. بنابراين قضاوت براساس نظرسنجي‌ها که راي چه کسي بالاتر است، خيلي زود است، هرچند جو بايدن جلو افتاده ولي فعلا مشخص نيست که اين جلو افتادن به معني جلو افتادن در کارت‌هاي الکترال هم باشد. سيستم انتخابات آمريکا پيچيدگي‌هاي خاص خود را دارد که بايد اينها را هم لحاظ کرد. اما با فرض اينکه جو بايدن به کاخ سفيد راه يابد، به نظر نمي‌رسد که خيلي بايد خوش‌بين باشيم چون باوجود‌ اينکه قصد بازگشت به برجام را دارد اما با انتقاداتي که به برجام دارد، براي توافق ديگري با ايران تلاش مي‌کند که مسائل موشکي راهم دربر‌بگيرد. اين موضوع را نبايد از نظر دور داشت که دموکرات‌ها حقوق بشري را هم مطرح مي‌کنند و در کل مسائل ديگري با آمريکا در صورت برنده شدن بايدن خواهيم داشت. بنابراين وضعيت ما در صورتي که حتي بايدن هم برنده انتخابات آمريکا شود، فرقي به آن معنا نخواهد کرد. البته فشارهاي هسته‌اي با توجه به بازگشت بايدن به برجام، کاهش پيدا مي‌کند و شايد گشايشي حاصل شود اما با توجه به بعضي تصميمات که توسط کنگره آمريکا گرفته شده، معلوم نيست که بايدن بتواند ايران را به همان برجام زمان اوباما برگرداند. آنچه هست ايران در سياست خارجي آمريکا به شکل کلي، تبديل به يک مساله شده که دموکرات‌ها يا جمهوريخواهان مي‌خواهند به نوعي با اين مساله برخورد کنند. هرچند شکل برخورد دموکرات‌ها، مي‌تواند ملايم‌تر باشد و بايدن با سخناني که مطرح کرده، بازگشت به شرايط دوران اوباما را تا حدود زيادي محتمل دانسته اما بازگشت به‌منظور توافق ديگري از نکات مبهم است. آيا اگر ايران توافق ديگري را نپذيرد، بايدن همان روش ترامپ را ادامه مي‌دهد يا روش ديگري برمي‌گزيند؟ بايدن با مطرح کردن بحث موشک‌ها، قصد توافق دارد و قطعا ايران هم خطوط قرمزي براي مذاکره تعيين کرده که يکي از آنها همين مساله موشکي است. درواقع انديشيدن به اينکه با پيروزي بايدن همه مشکلات حل مي‌شود، تا حدودي ساده‌انگارانه است ضمن اينکه نبايد از نظر دور داشت با اينکه بايدن در نظرسنجي‌ها جلوتر است اما مناظره‌هاي بعدي بين دو رقيب تعيين‌کننده است که کدام يک بتوانند حريف را از صحنه خارج کنند و تاثيرگذار باشند.