تاریخ انتشار
دوشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۵۷
کد مطلب : ۴۲۶۶۷۶
واکنش رسانه‌های داخلی به صحبت‌های اخیر در باره رئیس جمهور؛
آیا روحانی تاریخ را تحریف کرده است؟
۰
کبنا ؛ بار دیگر بیان بخش‌هایی از تاریخ اسلام از سوی حجت‌الاسلام حسن روحانی، برای برخی که تنها به استفاده گزینشی از سیره پیامبر و ائمه (ع)تمایل دارند، گران آمده و روحانی به تحریف تاریخ متهم شده، اما آیا واقعا روحانی تاریخ را تحریف کرده است؟
مجتبی ذوالنوری رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس در رفتاری بحث‌برانگیز درخواست اعدام رییس جمهوری را در توئیتر داد؛ رفتاری که در این شرایط سخت اقتصادی از طرف نماینده مجلس به جای اینکه کارساز باشد و به مردم کمک کند، کینه‌ورزانه و اختلاف‌برانگیز است.
به گزارش ایرناپلاس، چهارشبنه گذشته(۲۳مهرماه) رئیس‌جمهوری در سخنانی که بطور زنده از تلویزیون پخش شد، با بیان اینکه «امام حسن(ع) امام صلح و پیوند بود»، گفت: وقتی برخی از اصحاب امام حسن(ع) آمدند و با زبان معترضانه که چرا صلح کردی؟! و چرا در برابر طرف شما پیمان را امضا کردید؟!، حضرت فرمودند: جامعه اسلامی که فقط شما ۱۰ نفر نیستید، شما ۲۰ نفری که اینجا نزد من آمدید که فقط دنیای اسلام نیستید. من در مسجد رفتم برای مردم سخنرانی کردم و دیدم اکثریت قاطع جامعه صلح می‌خواهند و وقتی که مردم این را می‌خواهند، صلح را انتخاب می‌کنم. این راه امام مجتبی(ع) است. امام حسن مجتبی(ع ) به ما می‌آموزد مرد جنگ باشیم به روز جنگ، و مرد صلح باشیم به روز صلح. اگر در روز صلح، جنگیدیم و در روز جنگ، صلح کردیم، هر دو خطا و اشتباه است.»
کیهان در واکنش به این سخنان روحانی مدعی شده: «این اولین باری نیست که رئیس‌جمهور تاریخ را به نوعی تحریف می‌کند و روایت دیگری از آنچه اتفاق افتاده ارائه می‌دهد. این روایت‌ها که بیشتر همخوان و همراستا با رفتار دولت مطرح می‌شود، متأسفانه بارها به‌عنوان یکی از روش‌های رئیس‌جمهور برای اقناع افکارعمومی در راستای اهداف و اعمال دولت استفاده شده است. روحانی پیشتر نیز همین روایت تحریف‌شده را از صلح امام حسن(ع) ارائه کرده بود. وی در سال ۹۴ در ضیافت افطار استانداران گفته بود: زمانی که امام مجتبی(ع) تصمیم به صلح می‌گیرند یکی از یاران امام علی(ع) پیش ایشان آمد و گفت: ای کاش من مرده بودم و این منظره را نمی‌دیدم و امام در پاسخ وی گفت، وقتی دیدم اکثریت مردم این را می‌خواهند نخواستم چیزی که مردم نمی‌خواهند بر آنها تحمیل شود. امام حسن(ع) می‌خواهند به ما یاد بدهند که باید به مصلحت امت و خواست مردم و جامعه توجه کرد و به نفع امت و جامعه اسلامی تصمیم گرفت.»
این روزنامه در ادامه با طرح این پرسش که «آیا خسارت‌های برجام با تحریف صلح امام حسن(ع) قابل جبران است؟!» اضافه کرده: روشن است که بحث‌های جناب روحانی درباره صلح امام حسن(ع) مربوط به سرنوشت مذاکرات هسته‌ای است و رئیس‌جمهور چندمین بار است که اصرار دارد صلح امام حسن(ع) را مصادره به مطلوب کند و به خیانت برخی خواص و فرماندهان لشکر در این صلح تحمیلی نپردازد؛ اما چرا؟! آیا فصل خیانت یارانی مانند عبیدالله بن‌عباس را مطالعه نکرده یا تعمدی برای کتمان این فصل مهم وجود دارد؟! عبید الله بن عباس، فردی بانفوذ و فرمانده لشکر امام حسن(ع) بود، اما به نصایح و هشدارهای امام(ع) هنگام مذاکره با معاویه و عمروعاص تمکین نکرد. معاویه، هم او را فریب داد و هم با رشوه‌ای هنگفت خرید! عبیدالله به همراه هشت هزار نفر، همان وسط جنگ، به جبهه دشمن پیوست! اگر صلح و نرمش قهرمانانه، برای امام حسن(ع) تدبیری شجاعانه محسوب می‌شود، برای ابن‌عباس‌ها که در اطراف امام(ع) فراوان بودند، خیانت و ننگ و عار ابدی است.»
آیا کلام امام حسن(ع) تحریف شده است؟
به نظر می‌رسد روحانی در دو بخش از سوی کیهان متهم به تحریف شده: یکی در روایت مواجهه امام حسن(ع) با معترضان به صلح و دیگری در نادیده گرفتن خیانت فرمانده ارشد امام به ایشان. اما واقعیت چیست؟
در بررسی منابع تاریخی درباره صلح امام حسن(ع)، نقل‌هایی از پاسخ امام به معترضان صلح دیده می‌شود. طبق این منابع، «امام حسن(ع) در پاسخ اعتراض حجربن عدی فرمود: من دیدم میل و رغبت بیشتر مردم بر صلح است و جنگ را خوش نمی‌دارند و دوست نمی‌دارم آنان را به کاری که ناخوش دارند مجبور کنم و برای این صلح کردم که شیعیان مخصوص ما از کشته شدن محفوظ بمانند و مصلحت دیدم این جنگ‌ها را به هنگام دیگری موکول کنم.» (دینوری، ۲۶۷؛ ابن اعثم، ۷۷۱ و ۷۷۰)
در نقل دیگری آمده است: «پس از ماجرای صلح، حجر بن عدی نزد امام حسن(ع) آمد و به آن حضرت اعتراض کرد و گفت: روی مؤمنان را سیاه کردی؟ امام(ع) در پاسخ فرمود: این‌طور نیست که همه افراد چیزی را که تو می‌خواهی بخواهند و یا مثل تو فکر کنند. کاری که من انجام دادم، جز برای حفظ جان و ابقای شما بود.» (ابن‌شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، ج ۳، ص ۱۹۷)
همچنین طبق گزارش مورّخان، سلیمان بن صرد پس از جریان صلح با معاویه، با انکار این بیعت، به امام اعتراض می‌کند. دینوری می‌نویسد: «سلیمان بن صرد نزد امام آمد و گفت: السلام علیک یا مذلّ المؤمنین.. امام فرمود: و اما گفتار تو که گفتی «یا مذلّ المؤمنین»، سوگند به خدا! اگر زیردست و در عافیت باشید، نزد من محبوب‌تر است از اینکه عزیز و کشته شوید. اگر خدا حقّ ما را در عافیت به ما برگرداند، ما می‌پذیریم و از او بر آن کمک می‌گیریم و اگر باز داشت، نیز خرسندیم.» (ابن‌قتیبه الدینوری، عبدالله بن مسلم، الامامه و السیاسه، ج۱، ص۱۸۵)
تفاوت امام حاکم مسلمین و امام معترض به حاکم
رهبر معظم انقلاب نیز در یک سخنرانی درباره علت تفاوت رویکرد امام حسن و امام حسین علیهما السلام می‌گویند: «یک حرف این است طبق بیان شهید مطهری، امام حسین که به شهادت رسید، یک معترض، یک آمرِ به معروف و ناهیِ از منکری بود که در مقابل یک حاکم جائری قیام کرد؛ چون او داشت ظلم می‌کرد، داشت فسق می‌کرد، از وجود او شَر می‌تراوید و امام حسین به‌عنوان یک معترض، یک مؤمن، تکلیف شرعی خودش را احساس کرد که باید به او اعتراض کند. این اعتراض واجب بود و نقطه‌ی اوج زیبائی و شکوه این کار هم این بود که این اعتراض را ادامه بدهد تا مظلومانه کشته بشود. شهید فی‌سبیل‌الله با کشته شدن خودش حقانیت حرف خودش را ثابت کرد همچنانی که کرد.
امام حسن اصلاً اینجور وضعی نداشت، اما حسن (علیه‌الصلوةوالسّلام) خلیفه‌ای بود که یک نفری در مقابل او از رعیت خود او، علیه او عَلَم طغیان برافراشته بود. اگر امام حسن در این رویاروئی با رعیت خودش که علیه او طغیان کرده، مقاومت می‌کرد تا جان خودش را از دست می‌داد، هرگز آن معترض شجاعی نبود که در مقابل منکر ایستاده و کشته شده؛ بلکه حاکمی بود که به‌وسیله عوامل خودش به قتل رسیده بود. اصلاً ببینید ماهیت قضیّه به کلی متفاوت است.» (https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=۳۵۲۴۲)
تحریف کیهان یا تحریف روحانی؟
نقد دیگر کیهان به روحانی، ادعای کتمان و نادیده انگاشتن نقش خیانت افرادی چون عبیدالله بن عباس است. البته نویسنده این روزنامه خود دچار اشتباه شده و نوشته: «عبیدالله بن عباس، فردی با نفوذ و فرمانده لشکر امام حسن(ع) بود، اما به نصایح و هشدارهای امام(ع) هنگام مذاکره با معاویه و عمروعاص تمکین نکرد.»
واقعیت آن است که عبیدالله بن عباس، فرمانده لشکر امام حسن(ع) در منطقه «مسکن» بود که بعد از ضعیف شدن در اثر شایعه‌ها، با نامه و پول کلان ارسالی معاویه تطمیع شد و به سپاه آنان پیوست، اما جایی سخن از مذاکره او با معاویه و عمروعاص نیامده و اتفاقا در این بخش کیهان دچار اشتباه شده است.
آن گونه که در کتاب صلح امام حسن(ع) (نوشته راضی آل یاسین و ترجمه آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب) آمده: «عبیدالله بن عباس یکی از آن مردمی بود که سری پرشور و ماجراجو و دلی بی‌اعتنا به زندگی داشتند، غیرت دینی از یک سو و تعصب قبیله‌ای از سوی دیگر، او را بر افروخته و از او، سلاحی پولادین در دفاع از حکومت هاشمی فراهم آورده بود... بی‌شک غیر از عبیدالله بن عباس، هیچ آفریده دیگری نه قیس و نه سعید و نه هیچکس دیگر، نسبت به معاویه سینه‌ای آنچنان پرغیظ و روحی آنچنان آشتی‌ناپذیر نداشت؛ او پدری بود که دو طفل خردسالش به دست بسر بن ارطاة، سرکرده لشکر اعزامی معاویه به یمن، به وضع فجیعی به قتل رسیده بودند.
در نامه معاویه، روی نقطه ضعف اساسی او یعنی جاه‌طلبی و میل به جلو افتادن، انگشت گذارده شده بود. معاویه در این نامه نوشته بود: همانا حسن بزودی ناگزیر از صلح خواهد شد، برای تو بهتر است که پیشقدم باشی نه تابع و در همین نامه برای او یک میلیون درهم پاداش قرار داده بود... ]و او[ شبانه، همچون فراری ذلیلی که خودش می‌داند چه گناه بزرگی مرتکب شده، وارد اردوگاه معاویه شد.»
در واقع، فرمانده اصلی سپاه امام حسن(ع) با ترس از شکست و جا ماندن از صلح و برای رسیدن به پاداش معاویه، به امام خیانت کرد؛ آیا مدیران روزنامه کیهان در میان سران کشور و سرداران نظامی و سیاسی، خبر از تطمیع و خیانت کسی دارند؟! در این صورت باید این امر را دست کم به مقام‌های مسئول اعلام کنند، اما در غیر این صورت، این گونه انگ‌زنی چه نتیجه‌ای دارد؟
اعتماد به معاویه و اعتماد به آمریکا
در ماجرای صلح امام حسن(ع) هنوز مرکّب صلح‌نامه خشک نشده بود، که معاویه پیمانش را زیر پا می‌گذارد و می‌گوید: همه شروطی که با امام حسن(ع) گذاشتم، اکنون زیر پای من است و هیچ ارزشی ندارد. (ابوالحسن اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه عن معرفه الائمه، ج۲، ص۱۳۸)
درباره آمریکا، یکی از مواردی که همواره از سوی منتقدان برجام مطرح شده، نفی اعتماد کردن به واشنگتن در برجام است، در حالی که اساسا در اینگونه توافق‌های بین‌المللی، هر دو طرف به دنبال منافع و خواست‌های خود هستند و البته تلاش می‌کنند تا حد امکان، راهکارهایی برای پایبندی طرف مقابل به پیمان بیندیشند و نباید به طرف مقابل اعتماد کرد.
نباید از این نکته غافل شد که برجام نیز همانند هر توافق سیاسی دیگری دارای پیامدهای مثبت و منفی برای طرفین است؛ همچنان که منتقدان خارجی این توافق بویژه سران رژیم صهیونیستی و ریاض، از برجام به عنوان یک امتیاز بزرگ برای ایران یاد می‌کنند و بارها خواستار لغو آن شدند.
برجام باعث شد دنیا به این باور برسد که ایران وارد عرصه جدیدی شده و همه جهانیان موظف هستند طبق قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل عمل کنند و این سبب شد تا اعضای شورای امنیت در برابر خواست یک‌جانبه‌گرای آمریکا بایستند آن هم در حالی که پیش از این توافق، همین شورای امنیت قطع‌نامه‌های زیادی علیه ایران صادر کرد.
جای شگفتی است که مخالفان دولت، واقعیت شکست آمریکا در شورای امنیت در نتیجه توافق برجام را نمی‌خواهند ببینند و این دستاوردی که در سطح نظام بوده را به نگاه جناحی‌گری معطوف کرده‌اند. بدون تردید تنها عاملی که باعث شد آمریکا در شورای امنیت ناکام بماند، برجام و رویکرد عاقلانه ایران در عدم خروج از برجام بود.
از سوی دیگر، ۲۷ مهرماه تحریم‌های تسلیحاتی ایران به پایان می‌رسد؛ دولت ترامپ در ماه‌های اخیر تلاش زیادی کرد تا مانع از این اقدام شود اما شورای امنیت سازمان ملل و شرکای برجام نه تنها آمریکا را همراهی نکردند بلکه بر حفظ توافق هسته‌ای و برجام تاکید کردند.
با وجود مشاهده چنین موفقیت‌های برجامی، منتقدان دولت بارها خواستار خروج کشور از برجام شده‌اند؛ اما این دستاوردهای برجامی نشان داد که دولت ترامپ اکنون در اقداماتش علیه ایران، به جز چند کشور وابسته به خود، حمایت جهان را ندارد و در انزوای سیاسی قرار گرفته است.
با این حال، آنچه که دولتمردان و سیاستمداران دستگاه دیپلماسی ما نیز به آن اذعان دارند، اینکه نباید به دشمن اعتماد کرد و در عین حال باید براساس کیاست و عقلانیت با او برخورد کرد و مرد جنگ بود به روز جنگ، و مرد صلح، به روز صلح.
کیهان در واکنش به این سخنان روحانی مدعی شده: «این اولین باری نیست که رئیس‌جمهور تاریخ را به نوعی تحریف می‌کند و روایت دیگری از آنچه اتفاق افتاده ارائه می‌دهد. این روایت‌ها که بیشتر همخوان و همراستا با رفتار دولت مطرح می‌شود، متأسفانه بارها به‌عنوان یکی از روش‌های رئیس‌جمهور برای اقناع افکارعمومی در راستای اهداف و اعمال دولت استفاده شده است. روحانی پیشتر نیز همین روایت تحریف‌شده را از صلح امام حسن(ع) ارائه کرده بود. وی در سال ۹۴ در ضیافت افطار استانداران گفته بود: زمانی که امام مجتبی(ع) تصمیم به صلح می‌گیرند یکی از یاران امام علی(ع) پیش ایشان آمد و گفت: ای کاش من مرده بودم و این منظره را نمی‌دیدم و امام در پاسخ وی گفت، وقتی دیدم اکثریت مردم این را می‌خواهند نخواستم چیزی که مردم نمی‌خواهند بر آنها تحمیل شود. امام حسن(ع) می‌خواهند به ما یاد بدهند که باید به مصلحت امت و خواست مردم و جامعه توجه کرد و به نفع امت و جامعه اسلامی تصمیم گرفت.»
این روزنامه در ادامه با طرح این پرسش که «آیا خسارت‌های برجام با تحریف صلح امام حسن(ع) قابل جبران است؟!» اضافه کرده: روشن است که بحث‌های جناب روحانی درباره صلح امام حسن(ع) مربوط به سرنوشت مذاکرات هسته‌ای است و رئیس‌جمهور چندمین بار است که اصرار دارد صلح امام حسن(ع) را مصادره به مطلوب کند و به خیانت برخی خواص و فرماندهان لشکر در این صلح تحمیلی نپردازد؛ اما چرا؟! آیا فصل خیانت یارانی مانند عبیدالله بن‌عباس را مطالعه نکرده یا تعمدی برای کتمان این فصل مهم وجود دارد؟! عبید الله بن عباس، فردی بانفوذ و فرمانده لشکر امام حسن(ع) بود، اما به نصایح و هشدارهای امام(ع) هنگام مذاکره با معاویه و عمروعاص تمکین نکرد. معاویه، هم او را فریب داد و هم با رشوه‌ای هنگفت خرید! عبیدالله به همراه هشت هزار نفر، همان وسط جنگ، به جبهه دشمن پیوست! اگر صلح و نرمش قهرمانانه، برای امام حسن(ع) تدبیری شجاعانه محسوب می‌شود، برای ابن‌عباس‌ها که در اطراف امام(ع) فراوان بودند، خیانت و ننگ و عار ابدی است.»
آیا کلام امام حسن(ع) تحریف شده است؟
به نظر می‌رسد روحانی در دو بخش از سوی کیهان متهم به تحریف شده: یکی در روایت مواجهه امام حسن(ع) با معترضان به صلح و دیگری در نادیده گرفتن خیانت فرمانده ارشد امام به ایشان. اما واقعیت چیست؟
در بررسی منابع تاریخی درباره صلح امام حسن(ع)، نقل‌هایی از پاسخ امام به معترضان صلح دیده می‌شود. طبق این منابع، «امام حسن(ع) در پاسخ اعتراض حجربن عدی فرمود: من دیدم میل و رغبت بیشتر مردم بر صلح است و جنگ را خوش نمی‌دارند و دوست نمی‌دارم آنان را به کاری که ناخوش دارند مجبور کنم و برای این صلح کردم که شیعیان مخصوص ما از کشته شدن محفوظ بمانند و مصلحت دیدم این جنگ‌ها را به هنگام دیگری موکول کنم.» (دینوری، ۲۶۷؛ ابن اعثم، ۷۷۱ و ۷۷۰)
در نقل دیگری آمده است: «پس از ماجرای صلح، حجر بن عدی نزد امام حسن(ع) آمد و به آن حضرت اعتراض کرد و گفت: روی مؤمنان را سیاه کردی؟ امام(ع) در پاسخ فرمود: این‌طور نیست که همه افراد چیزی را که تو می‌خواهی بخواهند و یا مثل تو فکر کنند. کاری که من انجام دادم، جز برای حفظ جان و ابقای شما بود.» (ابن‌شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، ج ۳، ص ۱۹۷)
همچنین طبق گزارش مورّخان، سلیمان بن صرد پس از جریان صلح با معاویه، با انکار این بیعت، به امام اعتراض می‌کند. دینوری می‌نویسد: «سلیمان بن صرد نزد امام آمد و گفت: السلام علیک یا مذلّ المؤمنین.. امام فرمود: و اما گفتار تو که گفتی «یا مذلّ المؤمنین»، سوگند به خدا! اگر زیردست و در عافیت باشید، نزد من محبوب‌تر است از اینکه عزیز و کشته شوید. اگر خدا حقّ ما را در عافیت به ما برگرداند، ما می‌پذیریم و از او بر آن کمک می‌گیریم و اگر باز داشت، نیز خرسندیم.» (ابن‌قتیبه الدینوری، عبدالله بن مسلم، الامامه و السیاسه، ج۱، ص۱۸۵)
تفاوت امام حاکم مسلمین و امام معترض به حاکم
رهبر معظم انقلاب نیز در یک سخنرانی درباره علت تفاوت رویکرد امام حسن و امام حسین علیهما السلام می‌گویند: «یک حرف این است طبق بیان شهید مطهری، امام حسین که به شهادت رسید، یک معترض، یک آمرِ به معروف و ناهیِ از منکری بود که در مقابل یک حاکم جائری قیام کرد؛ چون او داشت ظلم می‌کرد، داشت فسق می‌کرد، از وجود او شَر می‌تراوید و امام حسین به‌عنوان یک معترض، یک مؤمن، تکلیف شرعی خودش را احساس کرد که باید به او اعتراض کند. این اعتراض واجب بود و نقطه‌ی اوج زیبائی و شکوه این کار هم این بود که این اعتراض را ادامه بدهد تا مظلومانه کشته بشود. شهید فی‌سبیل‌الله با کشته شدن خودش حقانیت حرف خودش را ثابت کرد همچنانی که کرد.
امام حسن اصلاً اینجور وضعی نداشت، اما حسن (علیه‌الصلوةوالسّلام) خلیفه‌ای بود که یک نفری در مقابل او از رعیت خود او، علیه او عَلَم طغیان برافراشته بود. اگر امام حسن در این رویاروئی با رعیت خودش که علیه او طغیان کرده، مقاومت می‌کرد تا جان خودش را از دست می‌داد، هرگز آن معترض شجاعی نبود که در مقابل منکر ایستاده و کشته شده؛ بلکه حاکمی بود که به‌وسیله عوامل خودش به قتل رسیده بود. اصلاً ببینید ماهیت قضیّه به کلی متفاوت است.» (https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=۳۵۲۴۲)
تحریف کیهان یا تحریف روحانی؟
نقد دیگر کیهان به روحانی، ادعای کتمان و نادیده انگاشتن نقش خیانت افرادی چون عبیدالله بن عباس است. البته نویسنده این روزنامه خود دچار اشتباه شده و نوشته: «عبیدالله بن عباس، فردی با نفوذ و فرمانده لشکر امام حسن(ع) بود، اما به نصایح و هشدارهای امام(ع) هنگام مذاکره با معاویه و عمروعاص تمکین نکرد.»
واقعیت آن است که عبیدالله بن عباس، فرمانده لشکر امام حسن(ع) در منطقه «مسکن» بود که بعد از ضعیف شدن در اثر شایعه‌ها، با نامه و پول کلان ارسالی معاویه تطمیع شد و به سپاه آنان پیوست، اما جایی سخن از مذاکره او با معاویه و عمروعاص نیامده و اتفاقا در این بخش کیهان دچار اشتباه شده است.
آن گونه که در کتاب صلح امام حسن(ع) (نوشته راضی آل یاسین و ترجمه آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب) آمده: «عبیدالله بن عباس یکی از آن مردمی بود که سری پرشور و ماجراجو و دلی بی‌اعتنا به زندگی داشتند، غیرت دینی از یک سو و تعصب قبیله‌ای از سوی دیگر، او را بر افروخته و از او، سلاحی پولادین در دفاع از حکومت هاشمی فراهم آورده بود... بی‌شک غیر از عبیدالله بن عباس، هیچ آفریده دیگری نه قیس و نه سعید و نه هیچکس دیگر، نسبت به معاویه سینه‌ای آنچنان پرغیظ و روحی آنچنان آشتی‌ناپذیر نداشت؛ او پدری بود که دو طفل خردسالش به دست بسر بن ارطاة، سرکرده لشکر اعزامی معاویه به یمن، به وضع فجیعی به قتل رسیده بودند.
در نامه معاویه، روی نقطه ضعف اساسی او یعنی جاه‌طلبی و میل به جلو افتادن، انگشت گذارده شده بود. معاویه در این نامه نوشته بود: همانا حسن بزودی ناگزیر از صلح خواهد شد، برای تو بهتر است که پیشقدم باشی نه تابع و در همین نامه برای او یک میلیون درهم پاداش قرار داده بود... ]و او[ شبانه، همچون فراری ذلیلی که خودش می‌داند چه گناه بزرگی مرتکب شده، وارد اردوگاه معاویه شد.»
در واقع، فرمانده اصلی سپاه امام حسن(ع) با ترس از شکست و جا ماندن از صلح و برای رسیدن به پاداش معاویه، به امام خیانت کرد؛ آیا مدیران روزنامه کیهان در میان سران کشور و سرداران نظامی و سیاسی، خبر از تطمیع و خیانت کسی دارند؟! در این صورت باید این امر را دست کم به مقام‌های مسئول اعلام کنند، اما در غیر این صورت، این گونه انگ‌زنی چه نتیجه‌ای دارد؟
اعتماد به معاویه و اعتماد به آمریکا
در ماجرای صلح امام حسن(ع) هنوز مرکّب صلح‌نامه خشک نشده بود، که معاویه پیمانش را زیر پا می‌گذارد و می‌گوید: همه شروطی که با امام حسن(ع) گذاشتم، اکنون زیر پای من است و هیچ ارزشی ندارد. (ابوالحسن اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه عن معرفه الائمه، ج۲، ص۱۳۸)
درباره آمریکا، یکی از مواردی که همواره از سوی منتقدان برجام مطرح شده، نفی اعتماد کردن به واشنگتن در برجام است، در حالی که اساسا در اینگونه توافق‌های بین‌المللی، هر دو طرف به دنبال منافع و خواست‌های خود هستند و البته تلاش می‌کنند تا حد امکان، راهکارهایی برای پایبندی طرف مقابل به پیمان بیندیشند و نباید به طرف مقابل اعتماد کرد.
نباید از این نکته غافل شد که برجام نیز همانند هر توافق سیاسی دیگری دارای پیامدهای مثبت و منفی برای طرفین است؛ همچنان که منتقدان خارجی این توافق بویژه سران رژیم صهیونیستی و ریاض، از برجام به عنوان یک امتیاز بزرگ برای ایران یاد می‌کنند و بارها خواستار لغو آن شدند.
برجام باعث شد دنیا به این باور برسد که ایران وارد عرصه جدیدی شده و همه جهانیان موظف هستند طبق قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل عمل کنند و این سبب شد تا اعضای شورای امنیت در برابر خواست یک‌جانبه‌گرای آمریکا بایستند آن هم در حالی که پیش از این توافق، همین شورای امنیت قطع‌نامه‌های زیادی علیه ایران صادر کرد.
جای شگفتی است که مخالفان دولت، واقعیت شکست آمریکا در شورای امنیت در نتیجه توافق برجام را نمی‌خواهند ببینند و این دستاوردی که در سطح نظام بوده را به نگاه جناحی‌گری معطوف کرده‌اند. بدون تردید تنها عاملی که باعث شد آمریکا در شورای امنیت ناکام بماند، برجام و رویکرد عاقلانه ایران در عدم خروج از برجام بود.
از سوی دیگر، ۲۷ مهرماه تحریم‌های تسلیحاتی ایران به پایان می‌رسد؛ دولت ترامپ در ماه‌های اخیر تلاش زیادی کرد تا مانع از این اقدام شود اما شورای امنیت سازمان ملل و شرکای برجام نه تنها آمریکا را همراهی نکردند بلکه بر حفظ توافق هسته‌ای و برجام تاکید کردند.
با وجود مشاهده چنین موفقیت‌های برجامی، منتقدان دولت بارها خواستار خروج کشور از برجام شده‌اند؛ اما این دستاوردهای برجامی نشان داد که دولت ترامپ اکنون در اقداماتش علیه ایران، به جز چند کشور وابسته به خود، حمایت جهان را ندارد و در انزوای سیاسی قرار گرفته است.
با این حال، آنچه که دولتمردان و سیاستمداران دستگاه دیپلماسی ما نیز به آن اذعان دارند، اینکه نباید به دشمن اعتماد کرد و در عین حال باید براساس کیاست و عقلانیت با او برخورد کرد و مرد جنگ بود به روز جنگ، و مرد صلح، به روز صلح.
در پی اظهارات معمول ریاست جمهوری در جلسه هیات دولت، گروه های تندرو در اقدامی بی سابقه، تهاجمی گسترده علیه رییس جمهوری آغاز کردند. حسن روحانی رییس جمهوری چهارشنبه در جلسه هیأت دولت در سخنانی به مناسبت شهادت امام حسن(ع) اظهار داشت: امام حسن مجتبی(ع) به ما می‌آموزد که مرد جنگ باشیم به روز جنگ و مرد صلح باشیم به روز صلح. اگر در روز صلح، جنگیدیم و در روز جنگ، صلح کردیم، هر دو خطا و اشتباه است. بموقع باید بایستیم و بجنگیم و بموقع باید صلح کنیم.
همین سخنان کافی بود تا مخالفان دولت از تریبون های مختلف به هتاکی به شخص رییس جمهوری بپردازند، مجتبی ذوالنوری رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در واکنشی عجیب در صفحه توئیتر خود نوشت: اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر می‌کنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند. با منطق شما رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود. نوشته هایی که باعث شد تا روزنامه‌ها، تارنماها و خبرگزاری‌های داخلی به آن واکنش نشان دهند.
آیا کشور به نرمش قهرمانانه نیاز دارد؟
روزنامه آرمان ملی در یادداشتی به قلم صادق زیباکلام استاد دانشگاه نوشت: آقای مجتبی ذوالنوری درباره ریاست‌جمهوری سخنان کاملی را ایراد نکرده است. کاش امکان داشت یک نظرسنجی از مردم صورت بگیرد و از آنها بپرسیم چه کسانی باعث به وجود آمدن بیشتر این در کشور شده‌اند. اگر آقای حسن روحانی در صدر این نظرسنجی قرار می‌گرفت آن وقت می‌توانستیم بگوییم صحبت‌های آقای ذوالنوری درباره رئیس‌جمهور درست بوده است. خیلی از افراد بیشتر از رئیس دولت در وضعیت به‌وجودآمده مقصر هستند، ازجمله همین رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس یازدهم یکی از مقصران شرایط به‌وجودآمده است. آقای ذوالنوری در زمانی که دونالد ترامپ از برجام خارج شد به جای اینکه سعی کنند برجام را حفظ و نجات دهند، در وسط مجلس شورای اسلامی، پرچم ایالات‌متحده و برجام را آتش زدند و آن نمایش را در پارلمان راه‌اندازی کردند. اما درباره سخنان رئیس‌جمهور عرض می‌کنم که ایشان صحبت جدیدی نکرده‌اند. فقط دکتر روحانی به نظرم در حال آماده‌سازی یک تغییر یا به اصطلاح نرمش قهرمانانه دوباره است. ما می‌توانیم هم اسم این کار را نرمش قهرمانانه یا صلح بگذاریم.
برخی وظیفه صدور حکم اعدام را دارند!
روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی به قلم حجت الاسلام مسیح مهاجری مدیرمسوول روزنامه می نویسد: رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در واکنش به سخنان روز چهارشنبه رئیس‌جمهور روحانی که با تشریح سیره امام حسن مجتبی علیه‌السلام گفت: آن حضرت به ما می‌آموزد که «مرد جنگ باشیم به روز جنگ و مرد صلح باشیم به روز صلح» در صفحه توئیتر خود خطاب به رئیس‌جمهور نوشت: «اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر می‌کنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند. با منطق شما رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.» به آنچه آقای ذوالنوری در توئیتر نوشته‌اند، حداقل سه ایراد اساسی وارد است. اول آنکه در عین حال که انتقاد حق ایشان است و می‌توانند با دلیل و منطق سخن رئیس‌جمهور روحانی را مردود اعلام کنند، این درست نیست که حکم عزل و مجازات صادر کنند. دوم آنکه رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس، از طرف «اکثریت قاطع ملت» ایران، نظر داده که به چیزی کمتر از عزل و مجازات رئیس‌جمهور راضی نمی‌شوند. سوم آنکه ایشان، خود را در جایگاه قاضی قرار داده و حکم اعدام رئیس‌جمهور را صادر نموده‌اند و مهم‌تر اینکه برای رهبری تعیین تکلیف کرده‌اند و خطاب به آقای روحانی نوشته‌اند «رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.»تاکنون برای مجلس شورای اسلامی براساس آنچه قانون اساسی مقرر کرده، دو وظیفه قانون‌گزاری و نظارت می‌شناختیم (رأی اعتماد به وزرا و استیضاح هم بخشی از نظارت است) و حالا با این نوشته آقای رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس معلوم شد نمایندگان مجلس وظیفه سومی هم دارند که صدور حکم اعدام است!
از موج توهین تا تهدید به اعدام
روزنامه ایران در گزارشی به واکنش چهره های مختلف به توهین ها و حملات زنجیره ای علیه رئیس جمهوری می پردازد و می آورد: نزدیک به ۵ ماه از آغاز به کار مجلس اصولگرای یازدهم می‌گذرد. نمایندگانی که با هزار وعده و وعید و شعار معیشتی پای به ساختمان بهارستان گذاشته بودند حالا با این واقعیت روبه‌رو هستند که در راستای تحقق آن وعده‌های اقتصادی خود کارنامه قابل قبولی برای عرضه به مردم ندارند. از این‌روست که در نبود یک برنامه منسجم و راهبردی برای برون‌رفت از وضعیت فعلی یا کمک به دولت، هر یک از نمایندگان برای توجیه این دست‌های خالی مسیر جداگانه‌ای را در پیش گرفته‌اند. یکی فرصت را مغتنم شمرده تا با موج‌سواری روی گرفتاری‌های مردم سفرهای زودهنگام انتخاباتی معطوف به ریاست جمهوری ۱۴۰۰ را کلید بزند و برخی دیگر با چشم‌پوشی از وعده‌های اقتصادی در تدارک تغییر قانون انتخابات باشند و برخی هم در فکر تدوین طرح‌هایی برای محدود کردن فضای مجازی و... باشند. اینها هم اما گویا برای سر پوش گذاشتن به نداشته‌های مجلس اصولگرا کافی نیست و گویا حربه و بهانه قوی‌تری نیاز است برای توجیه. اینگونه است که دولت و رئیس آن بر خلاف توصیه‌های رهبر معظم انقلاب در سیبل اهداف حملات قرار می‌گیرند بدون هیچ توضیحی درباره آنکه این موج توهین‌ها و تهدیدها قرار است کدام مشکل بر زمین مانده مردم را حل کند. این موج البته از همان روزهای ابتدای آغاز به کار مجلس شروع شده بود، آنجا که عده‌ای از منتخبان تازه کار، مدعی استیضاح رئیس جمهوری شدند و همزمان در جلسه‌ای که وزیر امور خارجه برای ارائه گزارش برنامه‌های این وزارتخانه میهمان آنها بود، هر نسبت و اتهام ناروایی که دم دستشان بود روانه محمد جواد ظریف کردند. حالا اما ارزیابی اتاق فکرهای انتخاباتی تندروها به این نتیجه رسیده که موج توهین و تخریب آورده مورد نظر را برای آنها در پی نداشته و کمپین انتخاباتی ۱۴۰۰ جسارت بیشتری باید به خرج دهد. در این مرحله دیگر گویا کاری از دست نمایندگان تازه وارد و ناشناخته بر نمی‌آید و باید چهره‌های مشهورتر و شناخته شده‌تر به تندروی وارد میدان شوند.
اینگونه است که پای مجتبی ذوالنوری نماینده قم و رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به میان کشیده می‌شود. آن هم نه با انتقاد و تخریب بلکه با تهدید روحانی! او در حساب توئیتری خود نوشت: «جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر می‌کنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند؛ با منطق شما، رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.»
مخالفان روحانی در فاز تهدید و توهین
روزنامه همدلی در گزارشی نوشت: اظهارنظرهای تند و حتی خشونت‌آمیز علیه حسن روحانی؛ رئیس جمهوری در پی اظهاراتش در جلسه چهارشنبه هیأت دولت در خصوص صلح با انتقادهای گسترده جناح‌های مختلف سیاسی همراه شده است. جلسه هیأت دولت به ریاست حسن روحانی صبح چهارشنبه برگزار شد، اما گویا رئیس جمهور با توجه به زمان جلسه که در آستانه رحلت پیامبر اسلام(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) و علی بن موسی‌الرضا(ع) بوده؛ فرصت را مغتنم شمرد تا برای بار چندم از صلح امام حسن(ع) بگوید. جبهه منتقد دولت طی این مدت به خاطر توصیه رهبری مبنی بر این که دولت باید به کار خود تا پایان دوره‌اش ادامه دهد خویشتن‌داری کرده بودند، ولی گویا با این سخنان روحانی دوباره آتش توپخانه‌ای خود را فعال کرده‌اند و در نظر دارند بدون حد و حصر ریاست جمهوری را وارد یک چالش جدی کنند. تاکنون کمتر پیش آمده بود که رئیس جمهوری مستقر از سوی یک جریان سیاسی تهدید به اعدام شود.حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنوری، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در توئیتر در واکنش به سخنان روحانی نوشت: «جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن بامعاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر می‌کنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند؛ با منطق شما، رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود».
علیه اکثریت علیه‌رییس‌جمهور
روزنامه اعتماد در گزارشی می نویسد: به رسم همه این ۷ سال و ۲ ماه و اندی که از ریاست حسن روحانی بر جایگاه عالی‌ترین مقام اجرایی می‌گذرد، روز چهارشنبه و در جریان سخنرانی در جمع هیات دولت رییس‌جمهوری بار دیگر از صدر اسلام بهره جست تا تلویحا با استناد به رفتار بزرگان اسلام و با هزار ترفند و در هزار لفافه به کنایه از «صلح به وقت صلح» و «جنگ به وقت جنگ» بگوید. او ابتدا از پیامبر اسلام به عنوان یک «الگو» یاد کرد که «هم عملیات تهاجمی» داشت و «هم عملیات تدافعی»، «هم پیروزی» و «هم جنگ». روحانی البته به صلح امام حسن مجتبی(ع) نیز اشاره کرد که همواره یکی از کنش‌های صدر اسلام بوده و بارها و بارها با نگاه و رویکردهای متفاوتی مورد مداقه و تحلیل قرار گرفته است. او گفت که امامان نیز «اهل صلح» بوده‌اند و البته «تابع خواست اکثریت مردم» و از صلح امام حسن مجتبی(ع) که بنا به شرایط و خواست مردم تن به صلح داد، یاد کرد. همین اشاره اما کافی بود تا مطابق معمول فضای مجازی و رسانه‌ای به جولانگاهی برای مخالفان تند و تیز دولت مبدل شود. در میان این هجمه‌ها اما مجتبی ذوالنوری، رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس پا را فراتر گذاشت و روحانی را تهدید به «اعدام» کرد. او که ازجمله نمایندگانی است که به‌دنبال استیضاح روحانی در مجلس است، در توییتر خود نوشت: «جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن علت صلح امام حسن(ع) با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکری می‌کنید؛ امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند. با منطق شما رهبر انقلاب باید دستور دهد هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.» این توییت آنچنان عجیب و توام با تندروی بود که نه‌تنها صدای موافقان روحانی، بلکه صدای اصولگرایان را نیز بلند کرد. در واکنش به پیام تند ذوالنوری علیه روحانی، حسام‌الدین آشنا مشاور رییس‌جمهوری در حساب توییترش نوشت: «فحاشی انسان را نه دانشمندتر می‌کند و نه نورانی‌تر.» همچنین ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا در این باره به ایرناپلاس گفت: «برخی از نمایندگان مجلس یازدهم گمان می‌کنند که به کار بردن ادبیات تند و الفاظ رادیکال باعث مطرح شدن آنها در افکار عمومی، رسانه‌ها و حوزه انتخابیه خود می‌شود. به‌طور مثل در انتخابات دوره آینده مجلس، مردم بگویند چه نماینده فهیمی است! در حالی که این ادبیات تند، سطح تنش میان قوای کشور را بالا می‌برد...»
فرجام سخن
دولت حسن روحانی که در این شرایط سخت اقتصادی تمام تلاش خود را به کار بسته است تا بتواند تا وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم را به سامان بخشد، متاسفانه از طرف گروه های تندرو به هر بهانه ای که شده مورد توهین و تهدید قرار می گیرد، رفتاری که با وجود تاکیدات مکرر رهبری، مبنی بر حفظ وحدت و پرهیز از اختلاف صورت می گیرد. در جدیدترین آنها یکی از نماینده های مجلس در اقدامی عجیب به تهدید رییس جمهوری پرداخت اما این رفتار با واکنش چهره های مختلف سیاسی مواجه شد و اینگونه رفتارها را محکوم کردند.
همین سخنان کافی بود تا مخالفان دولت از تریبون های مختلف به هتاکی به شخص رییس جمهوری بپردازند، مجتبی ذوالنوری رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در واکنشی عجیب در صفحه توئیتر خود نوشت: اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر می‌کنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند. با منطق شما رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود. نوشته هایی که باعث شد تا روزنامه‌ها، تارنماها و خبرگزاری‌های داخلی به آن واکنش نشان دهند.
آیا کشور به نرمش قهرمانانه نیاز دارد؟
روزنامه آرمان ملی در یادداشتی به قلم صادق زیباکلام استاد دانشگاه نوشت: آقای مجتبی ذوالنوری درباره ریاست‌جمهوری سخنان کاملی را ایراد نکرده است. کاش امکان داشت یک نظرسنجی از مردم صورت بگیرد و از آنها بپرسیم چه کسانی باعث به وجود آمدن بیشتر این در کشور شده‌اند. اگر آقای حسن روحانی در صدر این نظرسنجی قرار می‌گرفت آن وقت می‌توانستیم بگوییم صحبت‌های آقای ذوالنوری درباره رئیس‌جمهور درست بوده است. خیلی از افراد بیشتر از رئیس دولت در وضعیت به‌وجودآمده مقصر هستند، ازجمله همین رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس یازدهم یکی از مقصران شرایط به‌وجودآمده است. آقای ذوالنوری در زمانی که دونالد ترامپ از برجام خارج شد به جای اینکه سعی کنند برجام را حفظ و نجات دهند، در وسط مجلس شورای اسلامی، پرچم ایالات‌متحده و برجام را آتش زدند و آن نمایش را در پارلمان راه‌اندازی کردند. اما درباره سخنان رئیس‌جمهور عرض می‌کنم که ایشان صحبت جدیدی نکرده‌اند. فقط دکتر روحانی به نظرم در حال آماده‌سازی یک تغییر یا به اصطلاح نرمش قهرمانانه دوباره است. ما می‌توانیم هم اسم این کار را نرمش قهرمانانه یا صلح بگذاریم.
برخی وظیفه صدور حکم اعدام را دارند!
روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی به قلم حجت الاسلام مسیح مهاجری مدیرمسوول روزنامه می نویسد: رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در واکنش به سخنان روز چهارشنبه رئیس‌جمهور روحانی که با تشریح سیره امام حسن مجتبی علیه‌السلام گفت: آن حضرت به ما می‌آموزد که «مرد جنگ باشیم به روز جنگ و مرد صلح باشیم به روز صلح» در صفحه توئیتر خود خطاب به رئیس‌جمهور نوشت: «اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر می‌کنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند. با منطق شما رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.» به آنچه آقای ذوالنوری در توئیتر نوشته‌اند، حداقل سه ایراد اساسی وارد است. اول آنکه در عین حال که انتقاد حق ایشان است و می‌توانند با دلیل و منطق سخن رئیس‌جمهور روحانی را مردود اعلام کنند، این درست نیست که حکم عزل و مجازات صادر کنند. دوم آنکه رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس، از طرف «اکثریت قاطع ملت» ایران، نظر داده که به چیزی کمتر از عزل و مجازات رئیس‌جمهور راضی نمی‌شوند. سوم آنکه ایشان، خود را در جایگاه قاضی قرار داده و حکم اعدام رئیس‌جمهور را صادر نموده‌اند و مهم‌تر اینکه برای رهبری تعیین تکلیف کرده‌اند و خطاب به آقای روحانی نوشته‌اند «رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.»تاکنون برای مجلس شورای اسلامی براساس آنچه قانون اساسی مقرر کرده، دو وظیفه قانون‌گزاری و نظارت می‌شناختیم (رأی اعتماد به وزرا و استیضاح هم بخشی از نظارت است) و حالا با این نوشته آقای رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس معلوم شد نمایندگان مجلس وظیفه سومی هم دارند که صدور حکم اعدام است!
از موج توهین تا تهدید به اعدام
روزنامه ایران در گزارشی به واکنش چهره های مختلف به توهین ها و حملات زنجیره ای علیه رئیس جمهوری می پردازد و می آورد: نزدیک به ۵ ماه از آغاز به کار مجلس اصولگرای یازدهم می‌گذرد. نمایندگانی که با هزار وعده و وعید و شعار معیشتی پای به ساختمان بهارستان گذاشته بودند حالا با این واقعیت روبه‌رو هستند که در راستای تحقق آن وعده‌های اقتصادی خود کارنامه قابل قبولی برای عرضه به مردم ندارند. از این‌روست که در نبود یک برنامه منسجم و راهبردی برای برون‌رفت از وضعیت فعلی یا کمک به دولت، هر یک از نمایندگان برای توجیه این دست‌های خالی مسیر جداگانه‌ای را در پیش گرفته‌اند. یکی فرصت را مغتنم شمرده تا با موج‌سواری روی گرفتاری‌های مردم سفرهای زودهنگام انتخاباتی معطوف به ریاست جمهوری ۱۴۰۰ را کلید بزند و برخی دیگر با چشم‌پوشی از وعده‌های اقتصادی در تدارک تغییر قانون انتخابات باشند و برخی هم در فکر تدوین طرح‌هایی برای محدود کردن فضای مجازی و... باشند. اینها هم اما گویا برای سر پوش گذاشتن به نداشته‌های مجلس اصولگرا کافی نیست و گویا حربه و بهانه قوی‌تری نیاز است برای توجیه. اینگونه است که دولت و رئیس آن بر خلاف توصیه‌های رهبر معظم انقلاب در سیبل اهداف حملات قرار می‌گیرند بدون هیچ توضیحی درباره آنکه این موج توهین‌ها و تهدیدها قرار است کدام مشکل بر زمین مانده مردم را حل کند. این موج البته از همان روزهای ابتدای آغاز به کار مجلس شروع شده بود، آنجا که عده‌ای از منتخبان تازه کار، مدعی استیضاح رئیس جمهوری شدند و همزمان در جلسه‌ای که وزیر امور خارجه برای ارائه گزارش برنامه‌های این وزارتخانه میهمان آنها بود، هر نسبت و اتهام ناروایی که دم دستشان بود روانه محمد جواد ظریف کردند. حالا اما ارزیابی اتاق فکرهای انتخاباتی تندروها به این نتیجه رسیده که موج توهین و تخریب آورده مورد نظر را برای آنها در پی نداشته و کمپین انتخاباتی ۱۴۰۰ جسارت بیشتری باید به خرج دهد. در این مرحله دیگر گویا کاری از دست نمایندگان تازه وارد و ناشناخته بر نمی‌آید و باید چهره‌های مشهورتر و شناخته شده‌تر به تندروی وارد میدان شوند.
اینگونه است که پای مجتبی ذوالنوری نماینده قم و رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به میان کشیده می‌شود. آن هم نه با انتقاد و تخریب بلکه با تهدید روحانی! او در حساب توئیتری خود نوشت: «جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر می‌کنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند؛ با منطق شما، رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.»
مخالفان روحانی در فاز تهدید و توهین
روزنامه همدلی در گزارشی نوشت: اظهارنظرهای تند و حتی خشونت‌آمیز علیه حسن روحانی؛ رئیس جمهوری در پی اظهاراتش در جلسه چهارشنبه هیأت دولت در خصوص صلح با انتقادهای گسترده جناح‌های مختلف سیاسی همراه شده است. جلسه هیأت دولت به ریاست حسن روحانی صبح چهارشنبه برگزار شد، اما گویا رئیس جمهور با توجه به زمان جلسه که در آستانه رحلت پیامبر اسلام(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) و علی بن موسی‌الرضا(ع) بوده؛ فرصت را مغتنم شمرد تا برای بار چندم از صلح امام حسن(ع) بگوید. جبهه منتقد دولت طی این مدت به خاطر توصیه رهبری مبنی بر این که دولت باید به کار خود تا پایان دوره‌اش ادامه دهد خویشتن‌داری کرده بودند، ولی گویا با این سخنان روحانی دوباره آتش توپخانه‌ای خود را فعال کرده‌اند و در نظر دارند بدون حد و حصر ریاست جمهوری را وارد یک چالش جدی کنند. تاکنون کمتر پیش آمده بود که رئیس جمهوری مستقر از سوی یک جریان سیاسی تهدید به اعدام شود.حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنوری، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در توئیتر در واکنش به سخنان روحانی نوشت: «جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن، علت صلح امام حسن بامعاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکر می‌کنید! امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند؛ با منطق شما، رهبر انقلاب باید دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود».
علیه اکثریت علیه‌رییس‌جمهور
روزنامه اعتماد در گزارشی می نویسد: به رسم همه این ۷ سال و ۲ ماه و اندی که از ریاست حسن روحانی بر جایگاه عالی‌ترین مقام اجرایی می‌گذرد، روز چهارشنبه و در جریان سخنرانی در جمع هیات دولت رییس‌جمهوری بار دیگر از صدر اسلام بهره جست تا تلویحا با استناد به رفتار بزرگان اسلام و با هزار ترفند و در هزار لفافه به کنایه از «صلح به وقت صلح» و «جنگ به وقت جنگ» بگوید. او ابتدا از پیامبر اسلام به عنوان یک «الگو» یاد کرد که «هم عملیات تهاجمی» داشت و «هم عملیات تدافعی»، «هم پیروزی» و «هم جنگ». روحانی البته به صلح امام حسن مجتبی(ع) نیز اشاره کرد که همواره یکی از کنش‌های صدر اسلام بوده و بارها و بارها با نگاه و رویکردهای متفاوتی مورد مداقه و تحلیل قرار گرفته است. او گفت که امامان نیز «اهل صلح» بوده‌اند و البته «تابع خواست اکثریت مردم» و از صلح امام حسن مجتبی(ع) که بنا به شرایط و خواست مردم تن به صلح داد، یاد کرد. همین اشاره اما کافی بود تا مطابق معمول فضای مجازی و رسانه‌ای به جولانگاهی برای مخالفان تند و تیز دولت مبدل شود. در میان این هجمه‌ها اما مجتبی ذوالنوری، رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس پا را فراتر گذاشت و روحانی را تهدید به «اعدام» کرد. او که ازجمله نمایندگانی است که به‌دنبال استیضاح روحانی در مجلس است، در توییتر خود نوشت: «جناب روحانی اگر برای توجیه مذاکره با دشمن علت صلح امام حسن(ع) با معاویه را خواست اکثر مردم از امام ذکری می‌کنید؛ امروز اکثریت قاطع ملت ایران به کمتر از عزل و مجازات شما راضی نمی‌شوند. با منطق شما رهبر انقلاب باید دستور دهد هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.» این توییت آنچنان عجیب و توام با تندروی بود که نه‌تنها صدای موافقان روحانی، بلکه صدای اصولگرایان را نیز بلند کرد. در واکنش به پیام تند ذوالنوری علیه روحانی، حسام‌الدین آشنا مشاور رییس‌جمهوری در حساب توییترش نوشت: «فحاشی انسان را نه دانشمندتر می‌کند و نه نورانی‌تر.» همچنین ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا در این باره به ایرناپلاس گفت: «برخی از نمایندگان مجلس یازدهم گمان می‌کنند که به کار بردن ادبیات تند و الفاظ رادیکال باعث مطرح شدن آنها در افکار عمومی، رسانه‌ها و حوزه انتخابیه خود می‌شود. به‌طور مثل در انتخابات دوره آینده مجلس، مردم بگویند چه نماینده فهیمی است! در حالی که این ادبیات تند، سطح تنش میان قوای کشور را بالا می‌برد...»
فرجام سخن
دولت حسن روحانی که در این شرایط سخت اقتصادی تمام تلاش خود را به کار بسته است تا بتواند تا وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم را به سامان بخشد، متاسفانه از طرف گروه های تندرو به هر بهانه ای که شده مورد توهین و تهدید قرار می گیرد، رفتاری که با وجود تاکیدات مکرر رهبری، مبنی بر حفظ وحدت و پرهیز از اختلاف صورت می گیرد. در جدیدترین آنها یکی از نماینده های مجلس در اقدامی عجیب به تهدید رییس جمهوری پرداخت اما این رفتار با واکنش چهره های مختلف سیاسی مواجه شد و اینگونه رفتارها را محکوم کردند.
