تاریخ انتشار
يکشنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۴۳
کد مطلب : ۴۳۲۶۶۷
یادداشتی از عباس عبدی؛
انتخابات؛ خودرو يا راننده؟
۰
کبنا ؛عباس عبدي در اعتماد نوشت: احتمالا از عنوان اين يادداشت قدري تعجب خواهيد كرد. سعي كرده‌ام براي انتقال نكات مورد نظرم از تمثيل استفاده كنم. برخي از افراد سعي مي‌كنند كه مساله انتخابات را به تغيير راننده تقليل دهند. به عبارت ديگر گويي كه خودروي سلام و خوبي آماده و پر از بنزين وجود دارد، مسافران آن نيز همه سوار شده‌اند، جاده و مقررات مناسب وجود دارد، فقط مانده يك راننده با صلاحيت پيدا شود و با اين خودروي خوب مسافران را به مقصد برساند. در اين ميان عده‌اي نيز پا به ميدان گذاشته و خود را بهترين راننده معرفي مي‌كنند. فارغ از اينكه آيا هيچ‌كدام از آنان راننده هستند يا خير؟ و اگر راننده باشند، بهترين راننده هستند يا نه؛ بايد گفت كه راننده، مساله اصلي انتخابات ايران نيست، بلكه مساله اصلي، نوع و كيفيت خودرو است. حتي مي‌توان گفت كه راننده مساله چندم آن است. اگر خودرو خوب باشد، رانندگان متوسط هم مي‌توانند ايمن برانند و اگر خودرو ضعيف و ناكارآمد باشد، بهترين راننده هم قادر به رساندن مسافران به مقصد نيست. خودرو در اينجا معرف چيست؟ اصل انتخابات، سلامت آن، در برگيري نامزدها، جدي بودن رقابت‌ها، كه همه اينها خود را در قالب ميزان مشاركت واقعي نشان مي‌دهد. اگر انتخابات موثر و با شور و نشاط و رقابتي برگزار شود، بخش عمده اهداف و ثمرات انتخاباتي محقق خواهد شد. شكل‌گيري چنين انتخاباتي به منزله رانندگي با يك خودروي بنز است كه راننده متوسط و حتي ضعيف هم مي‌تواند رانندگي متعارف و قابل انتظار و امني را به نمايش بگذارد، ولي هنگامي كه انتخابات ضعيف برگزار شود، مثل سال 1398، همچون يك ژيان زهوار در رفته‌اي است كه اگر هميلتون يا همان قهرمان فرمول يك هم پشت آن بنشيند، نمي‌تواند، راهبري موثري داشته باشد.
بنابراين تمام كوشش انتخاباتي از سوي هر گروهي در ابتدا بايد به بهبود جايگاه و اساس اين انتخابات معطوف شود. اگر رقابتي خوب و كامل شكل بگيرد فردي كه انتخاب مي‌شود در اهميت دوم و شايد چندم قرار دارد. اگر اين خودرو خوب باشد، بايد باك آن را با راي مردم پر كرد، با باك خالي جايي نمي‌توان رفت، حتي اگر بهترين مارك خودرو باشد. اين خودرو بايد در جاده‌اي بدون مانع حركت كند، اگر قرار باشد در هر فاصله و طول مسيرِ آن موانع گوناگوني تعبيه شود، ديگر نيازي به خودرو و راننده نيست. مسافران پياده بروند بهتر است. همچون اين دهه از اقتصاد كشور خواهد شد كه به كلي از كشورهاي ديگر عقب مي‌افتيم.
هر كس كوشيد كه ذهن شما را از موضوع خودرو و شرايط جاده منحرف كند و فقط روي راننده تمركز كند، احتمال بدهيد كه درصدد فريب شما است. اتفاقا راننده ناكارآمد حاضر نمي‌شود خود را جانشين ويژگي‌هاي مربوط به خودرو كند، چون چنين چيزي ممكن نيست. هر كس كه تن به خودرويي ضعيف داد، به ناچار بايد نتيجه گرفت كه او خودش نيز ضعيف است و سطح رانندگي خودش را به اندازه همين خودروي ضعيف تعريف مي‌كند.
انتخابات خوب و با معيارهاي پذيرفته شده، چنان اينرسي قدرتمندي ايجاد مي‌كند كه كل جامعه را به جلو مي‌برد. انتخابات نبايد به گونه‌اي باشد كه اگر نامزدها به صورت قرعه‌كشي هم انتخاب شوند، فرق چنداني با راي دادن مردم نداشته باشد. نفس مشاركت با كيفيت و كميت بالا، حلال بسياري از مشكلات است. اين اتفاق هنگامي رخ مي‌دهد كه چارچوب تعريف شده براي انتخابات و پيش‌شرط‌هاي آن از طرف دست‌اندركاران انتخابات به نحوي تعيين شود كه رغبت كافي براي حضور مردم را ايجاد كند. به نظرم اين كار را نبايد به تاخير انداخت و مهم‌تر از آن نبايد ريسك كرد و گمان نمود كه مردم در يك انتخابات كم‌كيفيت و با رقابت صوري نيز شركت خوبي خواهند كرد. چون به احتمال فراوان با پاسخ منفي جامعه مواجه مي‌شويد و ديگر توان حل مشكل را نخواهيد داشت. صادقانه به دست‌اندركاران حكومت عرض مي‌كنم. پيام اين يادداشت را جدي بگيريد. دور اينكه چه كسي نامزد شود يا نشود را خط بكشيد. گول برخي عددسازي‌ها را نخوريد. تن به ريسك كاهش مشاركت اندك در انتخابات ندهيد. فرصت را از دست نبايد داد. گروهي قدرت‌طلب و بدون مسووليت در پي ايجاد انتخاباتي در تراز سال 98 و حتي بدتر از آن هستند چون كاسبي آنها در چنين انتخاباتي است. از ما گفتن بود. خود دانيد.
هر كس كوشيد كه ذهن شما را از موضوع خودرو و شرايط جاده منحرف كند و فقط روي راننده تمركز كند، احتمال بدهيد كه درصدد فريب شما است. اتفاقا راننده ناكارآمد حاضر نمي‌شود خود را جانشين ويژگي‌هاي مربوط به خودرو كند، چون چنين چيزي ممكن نيست. هر كس كه تن به خودرويي ضعيف داد، به ناچار بايد نتيجه گرفت كه او خودش نيز ضعيف است و سطح رانندگي خودش را به اندازه همين خودروي ضعيف تعريف مي‌كند.
انتخابات خوب و با معيارهاي پذيرفته شده، چنان اينرسي قدرتمندي ايجاد مي‌كند كه كل جامعه را به جلو مي‌برد. انتخابات نبايد به گونه‌اي باشد كه اگر نامزدها به صورت قرعه‌كشي هم انتخاب شوند، فرق چنداني با راي دادن مردم نداشته باشد. نفس مشاركت با كيفيت و كميت بالا، حلال بسياري از مشكلات است. اين اتفاق هنگامي رخ مي‌دهد كه چارچوب تعريف شده براي انتخابات و پيش‌شرط‌هاي آن از طرف دست‌اندركاران انتخابات به نحوي تعيين شود كه رغبت كافي براي حضور مردم را ايجاد كند. به نظرم اين كار را نبايد به تاخير انداخت و مهم‌تر از آن نبايد ريسك كرد و گمان نمود كه مردم در يك انتخابات كم‌كيفيت و با رقابت صوري نيز شركت خوبي خواهند كرد. چون به احتمال فراوان با پاسخ منفي جامعه مواجه مي‌شويد و ديگر توان حل مشكل را نخواهيد داشت. صادقانه به دست‌اندركاران حكومت عرض مي‌كنم. پيام اين يادداشت را جدي بگيريد. دور اينكه چه كسي نامزد شود يا نشود را خط بكشيد. گول برخي عددسازي‌ها را نخوريد. تن به ريسك كاهش مشاركت اندك در انتخابات ندهيد. فرصت را از دست نبايد داد. گروهي قدرت‌طلب و بدون مسووليت در پي ايجاد انتخاباتي در تراز سال 98 و حتي بدتر از آن هستند چون كاسبي آنها در چنين انتخاباتي است. از ما گفتن بود. خود دانيد.
