تاریخ انتشار
شنبه ۱۹ شهريور ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۲۸
کد مطلب : ۴۵۲۳۱۱
با درگذشت ملکه الیزابت و آغاز پادشاهی چارلز سوم، بریتانیا به کدام سو می رود؟
آیا شاه پیر؛ جوانبخت می‌ماند؟ / عصر جدید بریتانیا
۰
کبنا ؛موقعي که اليزابت دوم به سلطنت رسيد چند سالي از اعلام استقلال هندوستان و پاکستان از بريتانيا پس از جنگ جهاني دوم مي‌گذشت. ديگر عصري که خورشيد در امپراتوري بريتانيا غروب نمي‌کرد سپري شده بود. استقلال شبه‌قاره بزرگ‌ترين ضربه را به امپراتوري بريتانيا که در اثر جنگ جهاني دوم ضعيف‌تر شده بود، وارد کرد و آغاز عصري از مبارزات استقلال‌طلبانه در سرتاسر آسيا و آفريقا بود که يکي پس از ديگري خود را از دست استعمارگران اروپايي چون هلند، فرانسه، پرتغال و ايتاليا نجات مي‌دادند. در اين شرايط اليزات دوم ملکه بريتانيا شد. درست در سالي که اليزابت ملکه شد در کشور ما جنبش ملي‌شدن صنعت نفت به رهبري محمد مصدق جريان داشت. ملکه جوان در اين کوران شاهد خلع يد انگليس از نفت ايران بود. جنبشي که به نوبه خود خيزش عليه استعمار را در کشورهاي مستعمره يا وابسته جاني دوباره بخشيد و چند سال پس از آن جمال عبدالناصر با الهام از مصدق کانال سوئز را ملي اعلام کرد. گر چه انگلستان در اين زمان طرح کودتايي موسوم به آژاکس را ريخت که با کمک دولت تازه به قدرت رسيده آيزنهاور جمهوري‌خواه و اوباش وطني به سردستگي شعبان جعفري به سرنگوني محمدمصدق انجاميد، ولي انگليس ملکه نتوانست ديگر جايگاه و نفوذ سابق را در ايران بازيابد. هر چند که با همه ضعف و فتور انگليسي‌ها، طرفداران تئوري توطئه و نگرش دايي‌جان ناپلئوني دست استعمار پير را در تحولات سياسي چند دهه پس از آن مي‌ديدند. شايد ايراني‌ها تنها ملتي باشند که همچنان بريتانيا را يکي از بزرگ‌ترين قدرت‌هاي روي زمين مي‌دانند. اين را جک استراو، وزير خاربه پيشين بريتانيا که چندين سال به‌عنوان يکي از مذاکره‌کنندگان هسته‌اي با ايران بر سر ميز مذاکره مي‌نشست نيز در کتابي که به‌عنوان کار کار انگليسي‌ها از او به فارسي نيز ترجمه شده‌است مي‌گويد که روابط ايران و انگليس يکي از پيچيده‌ترين مناسبات دنياست و شايد ايراني‌ها تنها ملتي هستند که ما را زياده از حد جدي مي‌گيرند.
عصر ملکه الیزابت دوم عصر پنجشنبه با ثبت طولانی‌ترین دوره سلطنت در بریتانیا به پایان رسید؛ 70 سال و شش ماه و دو روز. حدود دو سال کمتر از لویی چهاردهم پادشاه فرانسه در قرون هفدهم و هجدهم که طولانی‌ترین دوران سلطنت در اروپا را داشت.
عصر ملکه الیزابت دوم عصر پنجشنبه با ثبت طولانی‌ترین دوره سلطنت در بریتانیا به پایان رسید؛ 70 سال و شش ماه و دو روز. حدود دو سال کمتر از لویی چهاردهم پادشاه فرانسه در قرون هفدهم و هجدهم که طولانی‌ترین دوران سلطنت در اروپا را داشت. جالب اینکه در هنگام تولد الیزابت در سال 1926، هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد تاج و تخت سلطنت به او برسد. دختر ارشد جورج ششم هنگام تولدش در سال ۱۹۲۶ قرار نبود به سلطنت برسد؛ زیرا پدرش پسر ارشد پادشاه وقت بریتانیا، جورج پنجم نبود. ادوارد هشتم، عموی الیزابت دوم و فرزند ارشد پادشاه وقت وارث تاج و تخت سلطنت و ولیعهد بریتانیا محسوب می‌شد. ادوارد هشتم همان‌طور که انتظار می‌رفت، پس از مرگ پدرش به سلطنت رسید؛ اما کمتر از یک سال بعد برای ازدواج با معشوقه‌اش مجبور به کناره‌گیری از سلطنت شد. رویدادی غیرمنتظره که باعث شد جورج ششم (پدر الیزابت دوم) در سال ۱۹۳۶ به سلطنت برسد و به‌این‌ترتیب سرنوشت الیزابت و مارگارت، خواهر کوچک‌ترش تغییر کند. شاهزاده الیزابت با آغاز جنگ جهانی دوم، حضور در مجامع عمومی به‌عنوان فرزند ارشد پادشاه را آغاز کرد. او همچنین در دوران جنگ جهانی دوم دوره سربازی ویژه زنان در بریتانیا را گذراند. وارث تاج و تخت سلطنت بریتانیا پس از پایان جنگ جهانی دوم و در ۲۱سالگی با فیلیپ مونباتن، شاهزاده پیشین یونان و دانمارک ازدواج کرد. ازدواجی که تا زمان مرگ شاهزاده فیلیپ در بهار سال ۲۰۲۱ یعنی به مدت ۷۳ سال ادامه یافت. الیزابت دوم از شاهزاده فیلیپ صاحب چهار فرزند (شاهزاده چارلز، شاهزاده ان، شاهزاده اندرو و شاهزاده ادوارد) شد. شاهزاده چارلز، فرزند اول آنها در سال ۱۹۴۸ یعنی یک سال پس از ازدواج والدینش به دنیا آمد. او پس از آغاز سلطنت مادرش در سال ۱۹۵۲ به‌عنوان ولیعهد بریتانیا شناخته شد.
به گزارش ایرنا، کاخ سلطنتی باکینگهام انگلیس عصر پنجشنبه با صدور بیانیه‌ای رسما خبر فوت ملکه این کشور را اعلام کرد و به این ترتیب پسرش چارلز 73 ساله بر تخت پادشاهی نشست.الیزابت گفته بود که در سن 95 سالگی تاج‌وتخت را به پسرش واگذار خواهد کرد. او در سال‌های آخر عمرش بخش قابل توجهی از اختیارات سلطنتی را بین اعضای جوانان‌تر خاندان سلطنتی واگذار کرده بود اما از مقام خود کناره‌گیری نکرد.
وی در یک سال اخیر به ویژه پس از مرگ همسرش فیلیپ از شرکت در مراسم‌های عمومی باز ماند. او اردیبهشت گذشته در آیین گشایش پارلمان حاضر نشد و چارلز به همراه پسرش ویلیام، دومین نفر در صف تصاحب تاج و تخت از جانب ملکه در این آیین تشریفاتی شرکت کردند.
الیزابت متولد 21 آوریل 1926 میلادی (1305ش) بود و پس از مرگ پدرش شاه جورج ششم در 6 فوریه 1952 میلادی (1331ش) به سلطنت رسیده است. در طول جنگ جهانی دوم، بیشتر زندگی او دور از والدین و در کاخ بالمورال اسکاتلند و وینزر گذشت تا از بمباران‌های لندن در امان بمانند.
اینک تاج و تخت پسرش چارلز رسیده است. او در قصر باکینگهام متولد شد و اولین نوه جورج ششم است. نامبرده بعد از گرفتن لیسانس هنر از کالج ترینیتی در کمبریج از سال‌های 1971 (50ش) تا 1976 (55ش) در نیروی دریایی و نیروی هوایی سلطنتی انگلستان خدمت کرد.
تحولات تغییر قدرت درحالی صورت می‌گیرد که درخواست‌ها برای پایان نظام سلطنتی در انگلیس بالا گرفته است. جنبش جمهوری‌خواه انگلیس که هزاران عضو و ده‌ها هزار طرفدار دارد ضمن رد این ادعا که نظام سلطنتی انگلیس یک جاذبه گردشگری بشمار می‌رود تاکید دارد که این نظام یادآور ستم‌هایی است که پادشاهان انگلیس در گذشته بر مردم روا داشته‌اند. این گروه خواهان برگزاری همه پرسی در خصوص آینده نظام سلطنتی انگلیس است.
میلیارد پوند هزینه دفن ملکه در اوج بحران اقتصادی انگلیس
خورشيد در امپراتوري بريتانيا غروب کرد
اما واقعيت اين است که ملکه اليزابت هيچگاه نتوانست شکوه پيشين امپراتوري عصر ويکتوريايي را بازيابد. نبايد فراموش کرد که بريتانيا هنوز اسما رياست کشورهاي مشترک‌المنافع شامل بيش از 50 کشور را در آسيا، آفريقا، آمريکاي لاتين و اروپا و اقيانوسيه بر عهده دارد. هنوز برخي از اين کشورها چون کانادا و استراليا و نيوزيلند فاقد رئيس‌جمهور هستند و به‌صورت فرمانداري کل تحت زعامت ملکه و از اين پس شاه چارلز سوم يا همان پرنس چارلز سابق اداره مي‌شوند. مهم‌ترين چالش بريتانيا نيز از همين‌جا آغاز مي‌شود. تاکنون چندين‌بار در استراليا و برخي کشورهايي که زيرنظر پادشاهي انگليس قرار دارند تلاش‌هايي براي ايجاد نظام جمهوري صورت گرفته و البته ناکام مانده‌است. بخشي از اين ناکامي به‌دليل کاريزمايي است که شخص ملکه در بين احزاب و سياساتمداران اين کشورها داشته است. در صورتي‌که پادشاه جديد با 73 سال عمر که رکورد بيشترين زمان ولي‌عهدي را در جهان نيز در اختيار دارد، فاقد اين عناصر کاريزماتيک است. حتي در درون بريتانيا شامل چهار کشور انگليس، اسکاتلند، ولز و ايرلند شمالي نيز ممکن است گرايش‌هاي واگرايانه تشديد شود.
چارلز مظفرالدين شاه انگلستان
به پادشاهي رسيدن چارلز را شايد با پادشاهي مظفرالدين شاه قاجار در سنين پيري پس از دوران طولاني پادشاهي ناصرالدين‌شاه مقايسه کرد که از او پادشاهي ضعيف ساخت که آغاز افول سلطنت قاجار در زمان او صورت گرفت. اما نبايد از تفاوت ايران عصر قاجاري و بريتانياي قرن بيست‌ويکم در سطح توسعه سياسي و جايگاه سلطنت در نظام سياسي دو کشور به آساني گذشت. پادشاه در ايران قاجار و پس از آن مالک الرقاب و حکمران واقعي ممالک محروسه بود، ولي در انگليس اين نقش گرچه هنوز اهميت زيادي دارد، ولي نقشي بيشتر تشريفاتي است و قدرت سياسي کشور در دست پارلمان و دستگاه اجرايي قرار دارد. از اين جهت سلطنت در عصر چارلز بيشتر شاهد دورشدن از تاثيرگذاري واقعي خواهد بود. بخش عمده‌اي از اين تاثيرگذاري در عصر ملکه که 70 سال پادشاهي او يکي از رکوردهاي تاريخ پادشاهي‌هاي جهان است، به‌خاطر ويژگي‌هايي بود که شخص ملکه اليزابت در گردونه سختي‌ها و چالش‌هاي سياسي به‌دست آورده‌بود. چالش‌هايي چون مرگ پرنسس دايانا که در آن زمان لطمه سنگيني به سلطنت بريتانيا وارد کرد، ولي تدريجا ملکه توانست با حفظ وحدت خانواده سلطنتي و همراهي با مردم در برخي برهه‌هاي حساس نظر مثبت مردم انگليس و کشورهايي تحت نفوذ اين کشور را به خود جلب کند. آيا شاه چارلز وقت و بخت آن را خواهد داشت که علاوه بر کسب تاج و تخت مادر، جايگاه او را هم به‌دست آورد؟
عصر جدید بریتانیا اما واقعيت اين است که ملکه اليزابت هيچگاه نتوانست شکوه پيشين امپراتوري عصر ويکتوريايي را بازيابد. نبايد فراموش کرد که بريتانيا هنوز اسما رياست کشورهاي مشترک‌المنافع شامل بيش از 50 کشور را در آسيا، آفريقا، آمريکاي لاتين و اروپا و اقيانوسيه بر عهده دارد. هنوز برخي از اين کشورها چون کانادا و استراليا و نيوزيلند فاقد رئيس‌جمهور هستند و به‌صورت فرمانداري کل تحت زعامت ملکه و از اين پس شاه چارلز سوم يا همان پرنس چارلز سابق اداره مي‌شوند. مهم‌ترين چالش بريتانيا نيز از همين‌جا آغاز مي‌شود. تاکنون چندين‌بار در استراليا و برخي کشورهايي که زيرنظر پادشاهي انگليس قرار دارند تلاش‌هايي براي ايجاد نظام جمهوري صورت گرفته و البته ناکام مانده‌است. بخشي از اين ناکامي به‌دليل کاريزمايي است که شخص ملکه در بين احزاب و سياساتمداران اين کشورها داشته است. در صورتي‌که پادشاه جديد با 73 سال عمر که رکورد بيشترين زمان ولي‌عهدي را در جهان نيز در اختيار دارد، فاقد اين عناصر کاريزماتيک است. حتي در درون بريتانيا شامل چهار کشور انگليس، اسکاتلند، ولز و ايرلند شمالي نيز ممکن است گرايش‌هاي واگرايانه تشديد شود.
چارلز مظفرالدين شاه انگلستان
به پادشاهي رسيدن چارلز را شايد با پادشاهي مظفرالدين شاه قاجار در سنين پيري پس از دوران طولاني پادشاهي ناصرالدين‌شاه مقايسه کرد که از او پادشاهي ضعيف ساخت که آغاز افول سلطنت قاجار در زمان او صورت گرفت. اما نبايد از تفاوت ايران عصر قاجاري و بريتانياي قرن بيست‌ويکم در سطح توسعه سياسي و جايگاه سلطنت در نظام سياسي دو کشور به آساني گذشت. پادشاه در ايران قاجار و پس از آن مالک الرقاب و حکمران واقعي ممالک محروسه بود، ولي در انگليس اين نقش گرچه هنوز اهميت زيادي دارد، ولي نقشي بيشتر تشريفاتي است و قدرت سياسي کشور در دست پارلمان و دستگاه اجرايي قرار دارد. از اين جهت سلطنت در عصر چارلز بيشتر شاهد دورشدن از تاثيرگذاري واقعي خواهد بود. بخش عمده‌اي از اين تاثيرگذاري در عصر ملکه که 70 سال پادشاهي او يکي از رکوردهاي تاريخ پادشاهي‌هاي جهان است، به‌خاطر ويژگي‌هايي بود که شخص ملکه اليزابت در گردونه سختي‌ها و چالش‌هاي سياسي به‌دست آورده‌بود. چالش‌هايي چون مرگ پرنسس دايانا که در آن زمان لطمه سنگيني به سلطنت بريتانيا وارد کرد، ولي تدريجا ملکه توانست با حفظ وحدت خانواده سلطنتي و همراهي با مردم در برخي برهه‌هاي حساس نظر مثبت مردم انگليس و کشورهايي تحت نفوذ اين کشور را به خود جلب کند. آيا شاه چارلز وقت و بخت آن را خواهد داشت که علاوه بر کسب تاج و تخت مادر، جايگاه او را هم به‌دست آورد؟
عصر ملکه الیزابت دوم عصر پنجشنبه با ثبت طولانی‌ترین دوره سلطنت در بریتانیا به پایان رسید؛ 70 سال و شش ماه و دو روز. حدود دو سال کمتر از لویی چهاردهم پادشاه فرانسه در قرون هفدهم و هجدهم که طولانی‌ترین دوران سلطنت در اروپا را داشت.
عصر ملکه الیزابت دوم عصر پنجشنبه با ثبت طولانی‌ترین دوره سلطنت در بریتانیا به پایان رسید؛ 70 سال و شش ماه و دو روز. حدود دو سال کمتر از لویی چهاردهم پادشاه فرانسه در قرون هفدهم و هجدهم که طولانی‌ترین دوران سلطنت در اروپا را داشت. جالب اینکه در هنگام تولد الیزابت در سال 1926، هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد تاج و تخت سلطنت به او برسد. دختر ارشد جورج ششم هنگام تولدش در سال ۱۹۲۶ قرار نبود به سلطنت برسد؛ زیرا پدرش پسر ارشد پادشاه وقت بریتانیا، جورج پنجم نبود. ادوارد هشتم، عموی الیزابت دوم و فرزند ارشد پادشاه وقت وارث تاج و تخت سلطنت و ولیعهد بریتانیا محسوب می‌شد. ادوارد هشتم همان‌طور که انتظار می‌رفت، پس از مرگ پدرش به سلطنت رسید؛ اما کمتر از یک سال بعد برای ازدواج با معشوقه‌اش مجبور به کناره‌گیری از سلطنت شد. رویدادی غیرمنتظره که باعث شد جورج ششم (پدر الیزابت دوم) در سال ۱۹۳۶ به سلطنت برسد و به‌این‌ترتیب سرنوشت الیزابت و مارگارت، خواهر کوچک‌ترش تغییر کند. شاهزاده الیزابت با آغاز جنگ جهانی دوم، حضور در مجامع عمومی به‌عنوان فرزند ارشد پادشاه را آغاز کرد. او همچنین در دوران جنگ جهانی دوم دوره سربازی ویژه زنان در بریتانیا را گذراند. وارث تاج و تخت سلطنت بریتانیا پس از پایان جنگ جهانی دوم و در ۲۱سالگی با فیلیپ مونباتن، شاهزاده پیشین یونان و دانمارک ازدواج کرد. ازدواجی که تا زمان مرگ شاهزاده فیلیپ در بهار سال ۲۰۲۱ یعنی به مدت ۷۳ سال ادامه یافت. الیزابت دوم از شاهزاده فیلیپ صاحب چهار فرزند (شاهزاده چارلز، شاهزاده ان، شاهزاده اندرو و شاهزاده ادوارد) شد. شاهزاده چارلز، فرزند اول آنها در سال ۱۹۴۸ یعنی یک سال پس از ازدواج والدینش به دنیا آمد. او پس از آغاز سلطنت مادرش در سال ۱۹۵۲ به‌عنوان ولیعهد بریتانیا شناخته شد.در ژانویه ۱۹۵۲ الیزابت که آن موقع ۲۵ساله بود، همراه همسرش فیلیپ به جای پدرش دوک یورک که نام جورج ششم را برای خود برگزیده بود، برای بازدید از برخی کشورها به دور دنیا سفر کرد. شاه برخلاف نظر پزشکان برای بدرقه آنها به فرودگاه رفت. این آخرین باری بود که الیزابت پدرش را می‌دید. الیزابت در موقع شنیدن خبر مرگ پادشاه در میهمان‌سرایی در کنیا بود. او که حالا ملکه جدید بود، بلافاصله به لندن بازگشت.
توفیق ملکه الیزابت دوم در حفظ سلطنت و برقراری ثبات در بریتانیا در پرتلاطم‌ترین دوران با چالش‌های داخلی و خارجی فراوان و جهانی به‌سرعت در‌حال تغییر، از نقاط مثبت این سلطنت 70ساله محسوب می‌شود. با درگذشت ملکه الیزابت، چارلز پسر ارشدش که 73 سال دارد، امروز قرار است رسما عنوان پادشاهی به او اعطا می‌شود.شاهزاده چارلز در روزهای اخیر با ملکه الیزابت در قلعه بالمورال اسکاتلند بود؛ اما مرگ مادرش به بزرگ‌ترین تغییر زندگی او منجر شد: از وارث تاج و تخت به مقام پادشاهی رسید و نام چارلز سوم برای او انتخاب شد.
چارلز هفت دهه در صف تاج و تخت قرار داشت. نه او و نه درباریان هرگز مایل نبودند که درباره این لحظه خاص به‌طور علنی صحبت کنند. چشم‌انداز مرگ ملکه همیشه برای آنها یک موضوع خصوصی غم‌انگیز در نظر گرفته می‌شد؛ اما با ابراز نگرانی پزشکان ملکه از وضعیت سلامتی الیزابت دوم، به تغییر در وضعیت نقش وارثی که زندگی چارلز را از سه‌سالگی یعنی از سال ۱۹۵۲ که مادرش به سلطنت رسیده بود، تحت تأثیر قرار داده بود، نزدیک شد. حال فصل جدید و ناگزیر کوتاه‌تر از زندگی چارلز آغاز خواهد شد. پادشاه‌شدن در بریتانیا و ۱۴ قلمرو مشترک‌المنافع از کانادا تا استرالیا به او این امکان را می‌دهد تا به سؤالی پاسخ دهد که دهه‌ها پشت‌سر او قرار داشته است: او چه نوع پادشاهی خواهد بود؟ با توجه به موروثی‌نبودن پادشاهی بر قلمروهای مشترک‌المنافع آیا همچنان قرار است پادشاهی بر قلمروهای مشترک‌المنافع ادامه داشته باشد؟
چارلز در روزهای آینده با چالش دوگانه سوگواری شخصی و رهبری ملتی در سوگ روبه‌رو می‌شود. آغاز عصر چارلز از نظر دیگری هم یگانه خواهد بود. آغاز پادشاهی چارلز سوم همزمان با آغاز کار دولت جدید محافظه‌کار در بریتانیا به نخست‌وزیری لیز تراس است.
کامیلا همسر دوم چارلز، ملکه همسر خواهد شد، آرزویی که الیزابت دوم در فوریه گذشته بیان کرد. کامیلا پس از ازدواج با چارلز در سال ۲۰۰۵ تصمیم گرفت که عنوان پرنسس ولز را که زمانی متعلق به پرنسس دایانا همسر اول چارلز بود، نگیرد. چارلز در ۱۴ نوامبر ۱۹۴۸ متولد شد و در سه‌سال‌و سه‌ماهگی زمانی که شاهزاده الیزابت ۲۵ساله پس از مرگ پدرش ملکه شد، به‌عنوان پسر ارشد وارث تاج و تخت شد.
نقش شاهزاده ولز از زمان نخستین حضور رسمی‌اش در دهه ۱۹۷۰، حمایت از ملکه به‌عنوان نقطه مرکزی غرور ملی بوده است. بنابراین او از افراد برجسته در بریتانیا استقبال کرده، در ضیافت‌های شام دولتی شرکت داشته، به صدها کشور سفر کرده، هزاران جایزه را اعطا کرده، در مراسم تحلیف شرکت داشته و پیام‌های تشویقی یا تبریک بی‌شماری نوشته یا ضبط کرده است.
اما این اشراف‌زاده شیک‌پوش محبوبیت کمتری نسبت به مادرش دارد. او در نظرسنجی اخیر مؤسسه YouGov در ماه می تنها ۵۶ درصد محبوبیت داشت؛ در‌حالی‌که محبوبیت و مقبولیت ملکه در این نظرسنجی ۸۱ درصد بود و پسرش شاهزاده ویلیام ۷۷ درصد محبوبیت را کسب کرده بود. چارلز از زمان مرگ شاهزاده فیلیپ، پدرش، در بهار سال ۲۰۲۱ در‌حالی‌که ملکه کمتر در مراسم عمومی حضور داشت، حلقه سلطنتی در اطراف خود را تنگ‌تر کرده بود.
.jpg)
چارلز نقشی را بر عهده خواهد گرفت که قرار است در زمان تغییر و در زمان نوسانات سیاسی و اجتماعی، ثبات را نشان دهد؛ اما با چندین دهه فعالیت به‌عنوان شاهزاده ولز، امیدوار است این وظیفه را انجام دهد. او نماینده نسلی متفاوت از ملکه خواهد بود و در‌واقع نخستین پادشاه بریتانیایی است که به مدرسه رفته است.
انتخاب نام چارلز سوم، اولین تصمیم او به‌عنوان پادشاه جدید بریتانیا بود. او می‌توانست یکی از چهار نامی را که دارد، برگزیند؛ چارلز، فیلیپ، آرتور و جورج. نام پدربزرگ او جورج ششم، آلبرت بود ولی از یکی از اسامی میانی خود برای نام شاهی‌اش استفاده می‌کرد. او تنها کسی نیست که عنوانش تغییر می‌کند؛ شاهزاده ویلیام، هرچند وارث تخت و تاج است، ناگهان شاهزاده ولز نخواهد شد؛ اما او بلافاصله عنوان دیگر پدرش یعنی دوک کورنوال را به ارث می‌برد. همسرش کاترین نیز به نام دوشس کورنوال شناخته خواهد شد. همسر چارلز نیز عنوان تازه‌ای خواهد داشت و این عنوان «ملکه همسر یا همنشین» خواهد بود. ملکه همنشین یا ملکه همسر عنوانی است که برای همسر پادشاه به کار می‌رود.
مواضع جنجالی چارلز
چارلز برخلاف مادرش که تلاش می‌کرد وارد منازعات سیاسی نشود، بارها با موضع‌گیری‌های سیاسی جنجال‌ساز شده است و حمایت‌های او از سیاست‌های گروه‌های حامی محیط زیست می‌تواند باعث رویارویی مخالفان این سیاست‌ها با خاندان سلطنتی شود. رسانه‌ها نیز هشدار داده‌اند اصرار بر چنین مواضعی می‌تواند باعث بروز تنش‌هایی میان لندن و واشنگتن به‌عنوان مهم‌ترین متحد بریتانیا شود و در‌صورتی‌که خاندان سلطنتی خواستار کاهش رویارویی‌های سیاسی هستند، چارلز باید در موضع‌گیری‌های سیاسی خود تجدیدنظر کند. این مواضع بارها تکرار شده و تازه‌ترین موضع‌گیری چارلز به موضوع مهاجران باز‌می‌گردد. روزنامه تایمز گزارش داده بود که شاهزاده چارلز از طرح دولت بریتانیا برای آغاز اخراج برخی از پناه‌جویان به رواندا انتقاده کرده و آن را «وحشتناک» خوانده است. تایمز گزارش داد که شاهزاده چارلز با سیاست بوریس جانسون، نخست‌وزیر سابق بریتانیا، برای فرستادن مردم به این کشور آفریقای شرقی مخالف بوده و این را در محافل خصوصی و شخصی خود مطرح کرده است. بریتانیا از ماه‌ها قبل برنامه دارد برخی از مهاجرانی را که با قایق‌های کوچک به‌طور غیرقانونی وارد خاک این کشور شده‌اند، به رواندا بفرستد تا در آنجا به درخواست پناهندگی آنها رسیدگی شود. گروه‌های حقوق‌بشری این ایده را غیرقابل‌اجرا و غیرانسانی خوانده‌اند. دفتر شاهزاده ولز این گزارش را نه تأیید و نه تکذیب کرد.
اقامتگاه سلطنتی کلارنس هاوس هم در بیانیه‌ای گفت: «ما درباره مکالمات خصوصی ناشناس فرضی با شاهزاده ولز اظهار‌نظر نمی‌کنیم». این نهاد تأکید کرد که ولیعهد بریتانیا از نظر سیاسی بی‌طرف است. بااینحال، روزنامه تایمز نوشته که طبق گفته منبعی، چارلز چندین بار مخالفت خود را با این سیاست ابراز کرده است. خانواده سلطنتی بریتانیا به‌طور‌سنتی در مسائل سیاسی دخالت نمی‌کنند.
دولت محافظه‌کار بریتانیا با اعزام پناه‌جویان به مکانی در شش‌هزار کیلومتری لندن، سیاست پیشین استرالیا در این زمینه را تقلید می‌کند. بیش از ۱۰ هزار مهاجر از آغاز سال جاری به‌طور غیرقانونی از کانال مانش عبور کرده‌اند تا با قایق‌های کوچک به سواحل بریتانیا برسند که نسبت به سال‌های گذشته افزایش درخور‌توجهی داشته است.
در جنجالی دیگر، روزنامه گاردین از دسترسی پرنس چارلز به برخی اسناد محرمانه دولتی در چند دهه اخیر خبر داده بود. این گزارش بار دیگر مسئله بی‌طرفی خانواده سلطنتی بریتانیا در امور سیاسی را در صدر توجه قرار می‌دهد. چارلز به این گزارش هم واکنشی نشان نداده است.
نشان‌های سلطنتی
با مرگ ملکه الیزابت دوم، بسیاری از اشیای نمادین، نشانه‌ها و عنوان‌ها باید عوض شود. سکه‌ها، تمبرها و مدال‌ها، دیگر با نیم‌رخ برجسته ملکه نخواهند بود، بلکه نقش پسر و وارث او، شاه چارلز سوم را بر خود خواهند داشت. پرچم و نشان خانوادگی جدیدی برای پادشاه جدید طراحی خواهد شد و البته معروف‌ترین سرود ملی نیز کمی تغییر می‌کند. سکه از نظر تاریخی در گسترش شهرت پادشاهان نقشی ویژه داشت. به این دلیل که برای بسیاری از مردم، تصویر پادشاه روی سکه‌ها تنها مشابهتی بود به پادشاهی که احتمال داشت در طول عمرشان ببینند. در زمان سلطنت ملکه الیزابت دوم، پنج تصویر از ملکه روی سکه‌های رایج نقش بسته بود. به نوشته ایندیپندنت، چارلز با پیروی از مادرش، پس از نشستن بر تخت، پرتره جدیدی می‌گیرد تا روی تمام سکه‌ها، اسکناس‌ها و تمبرهای جدید نقش ببندد. سکه‌های حاوی تصویر ملکه احتمالا در آینده نزدیک همچنان ضرب می‌شود و تمام ارزهایی که پرتره ملکه روی آنها نقش بسته است، همچنان معتبر خواهد بود. تغییر به ارز و تمبر جدید فرایندی تدریجی است و بانک‌ها و دفاتر پست به‌تدریج طرح‌های قدیمی را جمع‌آوری می‌کنند. از دهه ۱۶۰۰، در دوران سلطنت چارلز دوم، به حکم سنت سلطنتی، تصویر پادشاهان باید در جهت خلاف سلفشان روی سکه نقش ببندد. این یعنی زمانی که چارلز پادشاه شود، پرتره او رو به سمت چپ خواهد بود، چون روی ملکه به سمت راست بود.
تاج‌گذاری
شورای جلوس امروز جلسه می‌گذارد و این‌بار شاه نیز در کنار شورای خصوصی در آن شرکت می‌کند. در آغاز حکمرانی پادشاه بریتانیا هیچ «سوگند»ی به شیوه سایر سران کشورها مثل رئیس‌جمهور ایالات متحده وجود ندارد. ولی اعلامیه‌ای را شاه جدید - در راستای سنتی که به قرن هجدهم برمی‌گردد - می‌خواند و در آن سوگند یاد می‌کند که حافظ کلیسای اسکاتلند باشد. پس از دمیده‌شدن در شیپورها، اعلامیه‌ای عمومی صادر می‌شود که چارلز را به‌عنوان شاه جدید اعلام می‌کند. این اعلامیه را از فراز بالکنِ کاخ سنت جیمز مسئولی موسوم به سلاح‌دار ارشد اعلام می‌کند. او بانگ برمی‌آورد: «خدا نگهدار شاه باد» و برای اولین بار از سال ۱۹۵۲، سرود ملی با کلمات «خدا نگهدار شاه باد» خوانده خواهد شد.
نقطه اوج نمادین تخت‌نشینی تاج‌گذاری است که در آن چارلز رسما تاج به سر می‌گذارد. به خاطر تمهیداتی که باید انجام شود، بعید است تاج‌گذاری به فاصله کوتاهی پس از تخت‌نشینی چارلز رخ بدهد - ملکه الیزابت در فوریه سال ۱۹۵۲ به تخت نشست ولی تاج‌گذاری‌اش در ژوئن سال ۱۹۵۳ انجام شد. در ۹۰۰ سال گذشته، تشریفات تاج‌گذاری در کلیسای وست‌مینستر انجام شده است - ویلیامِ فاتح نخستین پادشاهی بود که در آنجا تاج‌گذاری کرد و چارلز چهلمین پادشاهی است که در اینجا تاج به سر خواهد نهاد. این تشریفاتی دینی در سنت کلیسای آنگلیکن (کلیسای رسمی انگلستان) است که اسقف اعظم کانتربری آن را انجام می‌دهد. در نقطه اوج مراسم، او تاج سنت ادوارد را بر سر چارلز می‌نهد - که تاجی از طلای خالص است که قدمتش به سال ۱۶۶۱ می‌رسد. این تاج، قطعه اصلی جواهرات برج لندن است و تنها پادشاهان در زمان تاج‌گذاری آن را به سر می‌گذارند. (حداقل به این دلیل که وزنش ۲.۲۳ کیلوگرم است). برخلاف عروسی‌های سلطنتی، تاج‌گذاری یک مناسبت حکومتی است، دولت هزینه‌اش را می‌پردازد و در نهایت دولت فهرست میهمانان را مشخص می‌کند.
چارلز رئیس کشورهای مشترک‌المنافع شده است که انجمنی متشکل از ۵۶ کشور مستقل با ۲.۴ میلیارد نفر جمعیت است. در ۱۴ کشور از این کشورها، به‌همراه بریتانیا، شاه رئیس حکومت است. این کشورها که موسوم‌اند به قلمروهای مشترک‌المنافع عبارت‌اند از: استرالیا، آنتیگا و باربودا، باهاما، بلیز، کانادا، گرنادا، جاماییکا، پاپوا گینه‌نو، سنت‌کریستوفر و نویس، سنت‌لوسیا، سنت‌وینسنت و گرنادین، نیوزیلند، جزایر سلیمان، تووالو.
تغییر ترتیب جانشینان خاندان سلطنتی بریتانیا
با پادشاه‌شدن چارلز، همسرش، دوشس کورنوال، ملکه همسر می‌شود. فرزند اول شاهزاده چارلز، دوک کمبریج و پس از او پسرش، شاهزاده جورج اکنون وارث مسلم هستند. دیگر فرزندان شاهزاده ویلیام، شاهدخت شارلوت و شاهزاده لویی، اکنون در ردیف سوم و چهارم جانشینی‌اند؛ در‌حالی‌که شاهزاده هری و فرزندانش، آرچی و لیلیبت، به ترتیب پنجم، ششم و هفتم خواهند بود.
بااینحال، شاهزاده اندرو با وجود اینکه سومین فرزند ملکه است، در ردیف بعدی قرار می‌گیرد و دلیل این امر را می‌توان در یک قانون قدیمی جست‌وجو کرد. با اینکه «آن»، شاهدخت سلطنتی، دومین فرزند بزرگ ملکه است، اما در صف تاج‌وتخت در ردیف شانزدهم قرار می‌گیرد. این موضوع به این دلیل است که تا سال ۲۰۱۳، رسم سلطنتی حکم می‌کرد تولد یک نوزاد پسر سلطنتی، جای خواهر او را هرچند بزرگ‌تر از او باشد، در صف جانشینی تغییر می‌دهد.
به‌این‌ترتیب، دوک یورک و ارل وسکس و فرزندان بعدی آنها در صف تاج‌وتخت پیش از شاهدخت سلطنتی قرار دارند. قانون جانشینی در سال ۲۰۱۳ به تصویب پارلمان رسید. این قانون قبل از تولد اولین فرزند شاهزاده ویلیام و کیت میدلتون که بعد از ویلیام وارث تاج‌وتخت خواهد بود، وضع شد. این امر سنت را درباره خط جانشینی تغییر داد و مقرر کرد تولد پسر دیگر نمی‌تواند جای خواهر او را در صف تاج‌وتخت تغییر دهد. قانون قبلی در مورد پسر ارشد، درباره نوزادان سلطنتی که پس از ۲۸ اکتبر ۲۰۱۱ متولد شده‌اند، صدق نمی‌کند. این به آن معناست که شاهدخت شارلوت بالاتر از شاهزاده لویی در صف تاج‌وتخت باقی خواهد ماند. از آنجا که شاهدخت آن در سال ۱۹۵۰ به دنیا آمده است، این تغییر بر موقعیت او تأثیری نمی‌گذارد.
توفیق ملکه الیزابت دوم در حفظ سلطنت و برقراری ثبات در بریتانیا در پرتلاطم‌ترین دوران با چالش‌های داخلی و خارجی فراوان و جهانی به‌سرعت در‌حال تغییر، از نقاط مثبت این سلطنت 70ساله محسوب می‌شود. با درگذشت ملکه الیزابت، چارلز پسر ارشدش که 73 سال دارد، امروز قرار است رسما عنوان پادشاهی به او اعطا می‌شود.شاهزاده چارلز در روزهای اخیر با ملکه الیزابت در قلعه بالمورال اسکاتلند بود؛ اما مرگ مادرش به بزرگ‌ترین تغییر زندگی او منجر شد: از وارث تاج و تخت به مقام پادشاهی رسید و نام چارلز سوم برای او انتخاب شد.
چارلز هفت دهه در صف تاج و تخت قرار داشت. نه او و نه درباریان هرگز مایل نبودند که درباره این لحظه خاص به‌طور علنی صحبت کنند. چشم‌انداز مرگ ملکه همیشه برای آنها یک موضوع خصوصی غم‌انگیز در نظر گرفته می‌شد؛ اما با ابراز نگرانی پزشکان ملکه از وضعیت سلامتی الیزابت دوم، به تغییر در وضعیت نقش وارثی که زندگی چارلز را از سه‌سالگی یعنی از سال ۱۹۵۲ که مادرش به سلطنت رسیده بود، تحت تأثیر قرار داده بود، نزدیک شد. حال فصل جدید و ناگزیر کوتاه‌تر از زندگی چارلز آغاز خواهد شد. پادشاه‌شدن در بریتانیا و ۱۴ قلمرو مشترک‌المنافع از کانادا تا استرالیا به او این امکان را می‌دهد تا به سؤالی پاسخ دهد که دهه‌ها پشت‌سر او قرار داشته است: او چه نوع پادشاهی خواهد بود؟ با توجه به موروثی‌نبودن پادشاهی بر قلمروهای مشترک‌المنافع آیا همچنان قرار است پادشاهی بر قلمروهای مشترک‌المنافع ادامه داشته باشد؟
چارلز در روزهای آینده با چالش دوگانه سوگواری شخصی و رهبری ملتی در سوگ روبه‌رو می‌شود. آغاز عصر چارلز از نظر دیگری هم یگانه خواهد بود. آغاز پادشاهی چارلز سوم همزمان با آغاز کار دولت جدید محافظه‌کار در بریتانیا به نخست‌وزیری لیز تراس است.
کامیلا همسر دوم چارلز، ملکه همسر خواهد شد، آرزویی که الیزابت دوم در فوریه گذشته بیان کرد. کامیلا پس از ازدواج با چارلز در سال ۲۰۰۵ تصمیم گرفت که عنوان پرنسس ولز را که زمانی متعلق به پرنسس دایانا همسر اول چارلز بود، نگیرد. چارلز در ۱۴ نوامبر ۱۹۴۸ متولد شد و در سه‌سال‌و سه‌ماهگی زمانی که شاهزاده الیزابت ۲۵ساله پس از مرگ پدرش ملکه شد، به‌عنوان پسر ارشد وارث تاج و تخت شد.
نقش شاهزاده ولز از زمان نخستین حضور رسمی‌اش در دهه ۱۹۷۰، حمایت از ملکه به‌عنوان نقطه مرکزی غرور ملی بوده است. بنابراین او از افراد برجسته در بریتانیا استقبال کرده، در ضیافت‌های شام دولتی شرکت داشته، به صدها کشور سفر کرده، هزاران جایزه را اعطا کرده، در مراسم تحلیف شرکت داشته و پیام‌های تشویقی یا تبریک بی‌شماری نوشته یا ضبط کرده است.
اما این اشراف‌زاده شیک‌پوش محبوبیت کمتری نسبت به مادرش دارد. او در نظرسنجی اخیر مؤسسه YouGov در ماه می تنها ۵۶ درصد محبوبیت داشت؛ در‌حالی‌که محبوبیت و مقبولیت ملکه در این نظرسنجی ۸۱ درصد بود و پسرش شاهزاده ویلیام ۷۷ درصد محبوبیت را کسب کرده بود. چارلز از زمان مرگ شاهزاده فیلیپ، پدرش، در بهار سال ۲۰۲۱ در‌حالی‌که ملکه کمتر در مراسم عمومی حضور داشت، حلقه سلطنتی در اطراف خود را تنگ‌تر کرده بود.
چارلز نقشی را بر عهده خواهد گرفت که قرار است در زمان تغییر و در زمان نوسانات سیاسی و اجتماعی، ثبات را نشان دهد؛ اما با چندین دهه فعالیت به‌عنوان شاهزاده ولز، امیدوار است این وظیفه را انجام دهد. او نماینده نسلی متفاوت از ملکه خواهد بود و در‌واقع نخستین پادشاه بریتانیایی است که به مدرسه رفته است.
انتخاب نام چارلز سوم، اولین تصمیم او به‌عنوان پادشاه جدید بریتانیا بود. او می‌توانست یکی از چهار نامی را که دارد، برگزیند؛ چارلز، فیلیپ، آرتور و جورج. نام پدربزرگ او جورج ششم، آلبرت بود ولی از یکی از اسامی میانی خود برای نام شاهی‌اش استفاده می‌کرد. او تنها کسی نیست که عنوانش تغییر می‌کند؛ شاهزاده ویلیام، هرچند وارث تخت و تاج است، ناگهان شاهزاده ولز نخواهد شد؛ اما او بلافاصله عنوان دیگر پدرش یعنی دوک کورنوال را به ارث می‌برد. همسرش کاترین نیز به نام دوشس کورنوال شناخته خواهد شد. همسر چارلز نیز عنوان تازه‌ای خواهد داشت و این عنوان «ملکه همسر یا همنشین» خواهد بود. ملکه همنشین یا ملکه همسر عنوانی است که برای همسر پادشاه به کار می‌رود.
مواضع جنجالی چارلز
چارلز برخلاف مادرش که تلاش می‌کرد وارد منازعات سیاسی نشود، بارها با موضع‌گیری‌های سیاسی جنجال‌ساز شده است و حمایت‌های او از سیاست‌های گروه‌های حامی محیط زیست می‌تواند باعث رویارویی مخالفان این سیاست‌ها با خاندان سلطنتی شود. رسانه‌ها نیز هشدار داده‌اند اصرار بر چنین مواضعی می‌تواند باعث بروز تنش‌هایی میان لندن و واشنگتن به‌عنوان مهم‌ترین متحد بریتانیا شود و در‌صورتی‌که خاندان سلطنتی خواستار کاهش رویارویی‌های سیاسی هستند، چارلز باید در موضع‌گیری‌های سیاسی خود تجدیدنظر کند. این مواضع بارها تکرار شده و تازه‌ترین موضع‌گیری چارلز به موضوع مهاجران باز‌می‌گردد. روزنامه تایمز گزارش داده بود که شاهزاده چارلز از طرح دولت بریتانیا برای آغاز اخراج برخی از پناه‌جویان به رواندا انتقاده کرده و آن را «وحشتناک» خوانده است. تایمز گزارش داد که شاهزاده چارلز با سیاست بوریس جانسون، نخست‌وزیر سابق بریتانیا، برای فرستادن مردم به این کشور آفریقای شرقی مخالف بوده و این را در محافل خصوصی و شخصی خود مطرح کرده است. بریتانیا از ماه‌ها قبل برنامه دارد برخی از مهاجرانی را که با قایق‌های کوچک به‌طور غیرقانونی وارد خاک این کشور شده‌اند، به رواندا بفرستد تا در آنجا به درخواست پناهندگی آنها رسیدگی شود. گروه‌های حقوق‌بشری این ایده را غیرقابل‌اجرا و غیرانسانی خوانده‌اند. دفتر شاهزاده ولز این گزارش را نه تأیید و نه تکذیب کرد.
اقامتگاه سلطنتی کلارنس هاوس هم در بیانیه‌ای گفت: «ما درباره مکالمات خصوصی ناشناس فرضی با شاهزاده ولز اظهار‌نظر نمی‌کنیم». این نهاد تأکید کرد که ولیعهد بریتانیا از نظر سیاسی بی‌طرف است. بااینحال، روزنامه تایمز نوشته که طبق گفته منبعی، چارلز چندین بار مخالفت خود را با این سیاست ابراز کرده است. خانواده سلطنتی بریتانیا به‌طور‌سنتی در مسائل سیاسی دخالت نمی‌کنند.
دولت محافظه‌کار بریتانیا با اعزام پناه‌جویان به مکانی در شش‌هزار کیلومتری لندن، سیاست پیشین استرالیا در این زمینه را تقلید می‌کند. بیش از ۱۰ هزار مهاجر از آغاز سال جاری به‌طور غیرقانونی از کانال مانش عبور کرده‌اند تا با قایق‌های کوچک به سواحل بریتانیا برسند که نسبت به سال‌های گذشته افزایش درخور‌توجهی داشته است.
در جنجالی دیگر، روزنامه گاردین از دسترسی پرنس چارلز به برخی اسناد محرمانه دولتی در چند دهه اخیر خبر داده بود. این گزارش بار دیگر مسئله بی‌طرفی خانواده سلطنتی بریتانیا در امور سیاسی را در صدر توجه قرار می‌دهد. چارلز به این گزارش هم واکنشی نشان نداده است.
نشان‌های سلطنتی
با مرگ ملکه الیزابت دوم، بسیاری از اشیای نمادین، نشانه‌ها و عنوان‌ها باید عوض شود. سکه‌ها، تمبرها و مدال‌ها، دیگر با نیم‌رخ برجسته ملکه نخواهند بود، بلکه نقش پسر و وارث او، شاه چارلز سوم را بر خود خواهند داشت. پرچم و نشان خانوادگی جدیدی برای پادشاه جدید طراحی خواهد شد و البته معروف‌ترین سرود ملی نیز کمی تغییر می‌کند. سکه از نظر تاریخی در گسترش شهرت پادشاهان نقشی ویژه داشت. به این دلیل که برای بسیاری از مردم، تصویر پادشاه روی سکه‌ها تنها مشابهتی بود به پادشاهی که احتمال داشت در طول عمرشان ببینند. در زمان سلطنت ملکه الیزابت دوم، پنج تصویر از ملکه روی سکه‌های رایج نقش بسته بود. به نوشته ایندیپندنت، چارلز با پیروی از مادرش، پس از نشستن بر تخت، پرتره جدیدی می‌گیرد تا روی تمام سکه‌ها، اسکناس‌ها و تمبرهای جدید نقش ببندد. سکه‌های حاوی تصویر ملکه احتمالا در آینده نزدیک همچنان ضرب می‌شود و تمام ارزهایی که پرتره ملکه روی آنها نقش بسته است، همچنان معتبر خواهد بود. تغییر به ارز و تمبر جدید فرایندی تدریجی است و بانک‌ها و دفاتر پست به‌تدریج طرح‌های قدیمی را جمع‌آوری می‌کنند. از دهه ۱۶۰۰، در دوران سلطنت چارلز دوم، به حکم سنت سلطنتی، تصویر پادشاهان باید در جهت خلاف سلفشان روی سکه نقش ببندد. این یعنی زمانی که چارلز پادشاه شود، پرتره او رو به سمت چپ خواهد بود، چون روی ملکه به سمت راست بود.
تاج‌گذاری
شورای جلوس امروز جلسه می‌گذارد و این‌بار شاه نیز در کنار شورای خصوصی در آن شرکت می‌کند. در آغاز حکمرانی پادشاه بریتانیا هیچ «سوگند»ی به شیوه سایر سران کشورها مثل رئیس‌جمهور ایالات متحده وجود ندارد. ولی اعلامیه‌ای را شاه جدید - در راستای سنتی که به قرن هجدهم برمی‌گردد - می‌خواند و در آن سوگند یاد می‌کند که حافظ کلیسای اسکاتلند باشد. پس از دمیده‌شدن در شیپورها، اعلامیه‌ای عمومی صادر می‌شود که چارلز را به‌عنوان شاه جدید اعلام می‌کند. این اعلامیه را از فراز بالکنِ کاخ سنت جیمز مسئولی موسوم به سلاح‌دار ارشد اعلام می‌کند. او بانگ برمی‌آورد: «خدا نگهدار شاه باد» و برای اولین بار از سال ۱۹۵۲، سرود ملی با کلمات «خدا نگهدار شاه باد» خوانده خواهد شد.
نقطه اوج نمادین تخت‌نشینی تاج‌گذاری است که در آن چارلز رسما تاج به سر می‌گذارد. به خاطر تمهیداتی که باید انجام شود، بعید است تاج‌گذاری به فاصله کوتاهی پس از تخت‌نشینی چارلز رخ بدهد - ملکه الیزابت در فوریه سال ۱۹۵۲ به تخت نشست ولی تاج‌گذاری‌اش در ژوئن سال ۱۹۵۳ انجام شد. در ۹۰۰ سال گذشته، تشریفات تاج‌گذاری در کلیسای وست‌مینستر انجام شده است - ویلیامِ فاتح نخستین پادشاهی بود که در آنجا تاج‌گذاری کرد و چارلز چهلمین پادشاهی است که در اینجا تاج به سر خواهد نهاد. این تشریفاتی دینی در سنت کلیسای آنگلیکن (کلیسای رسمی انگلستان) است که اسقف اعظم کانتربری آن را انجام می‌دهد. در نقطه اوج مراسم، او تاج سنت ادوارد را بر سر چارلز می‌نهد - که تاجی از طلای خالص است که قدمتش به سال ۱۶۶۱ می‌رسد. این تاج، قطعه اصلی جواهرات برج لندن است و تنها پادشاهان در زمان تاج‌گذاری آن را به سر می‌گذارند. (حداقل به این دلیل که وزنش ۲.۲۳ کیلوگرم است). برخلاف عروسی‌های سلطنتی، تاج‌گذاری یک مناسبت حکومتی است، دولت هزینه‌اش را می‌پردازد و در نهایت دولت فهرست میهمانان را مشخص می‌کند.
چارلز رئیس کشورهای مشترک‌المنافع شده است که انجمنی متشکل از ۵۶ کشور مستقل با ۲.۴ میلیارد نفر جمعیت است. در ۱۴ کشور از این کشورها، به‌همراه بریتانیا، شاه رئیس حکومت است. این کشورها که موسوم‌اند به قلمروهای مشترک‌المنافع عبارت‌اند از: استرالیا، آنتیگا و باربودا، باهاما، بلیز، کانادا، گرنادا، جاماییکا، پاپوا گینه‌نو، سنت‌کریستوفر و نویس، سنت‌لوسیا، سنت‌وینسنت و گرنادین، نیوزیلند، جزایر سلیمان، تووالو.
تغییر ترتیب جانشینان خاندان سلطنتی بریتانیا
با پادشاه‌شدن چارلز، همسرش، دوشس کورنوال، ملکه همسر می‌شود. فرزند اول شاهزاده چارلز، دوک کمبریج و پس از او پسرش، شاهزاده جورج اکنون وارث مسلم هستند. دیگر فرزندان شاهزاده ویلیام، شاهدخت شارلوت و شاهزاده لویی، اکنون در ردیف سوم و چهارم جانشینی‌اند؛ در‌حالی‌که شاهزاده هری و فرزندانش، آرچی و لیلیبت، به ترتیب پنجم، ششم و هفتم خواهند بود.
بااینحال، شاهزاده اندرو با وجود اینکه سومین فرزند ملکه است، در ردیف بعدی قرار می‌گیرد و دلیل این امر را می‌توان در یک قانون قدیمی جست‌وجو کرد. با اینکه «آن»، شاهدخت سلطنتی، دومین فرزند بزرگ ملکه است، اما در صف تاج‌وتخت در ردیف شانزدهم قرار می‌گیرد. این موضوع به این دلیل است که تا سال ۲۰۱۳، رسم سلطنتی حکم می‌کرد تولد یک نوزاد پسر سلطنتی، جای خواهر او را هرچند بزرگ‌تر از او باشد، در صف جانشینی تغییر می‌دهد.
به‌این‌ترتیب، دوک یورک و ارل وسکس و فرزندان بعدی آنها در صف تاج‌وتخت پیش از شاهدخت سلطنتی قرار دارند. قانون جانشینی در سال ۲۰۱۳ به تصویب پارلمان رسید. این قانون قبل از تولد اولین فرزند شاهزاده ویلیام و کیت میدلتون که بعد از ویلیام وارث تاج‌وتخت خواهد بود، وضع شد. این امر سنت را درباره خط جانشینی تغییر داد و مقرر کرد تولد پسر دیگر نمی‌تواند جای خواهر او را در صف تاج‌وتخت تغییر دهد. قانون قبلی در مورد پسر ارشد، درباره نوزادان سلطنتی که پس از ۲۸ اکتبر ۲۰۱۱ متولد شده‌اند، صدق نمی‌کند. این به آن معناست که شاهدخت شارلوت بالاتر از شاهزاده لویی در صف تاج‌وتخت باقی خواهد ماند. از آنجا که شاهدخت آن در سال ۱۹۵۰ به دنیا آمده است، این تغییر بر موقعیت او تأثیری نمی‌گذارد.
به گزارش ایرنا، کاخ سلطنتی باکینگهام انگلیس عصر پنجشنبه با صدور بیانیه‌ای رسما خبر فوت ملکه این کشور را اعلام کرد و به این ترتیب پسرش چارلز 73 ساله بر تخت پادشاهی نشست.الیزابت گفته بود که در سن 95 سالگی تاج‌وتخت را به پسرش واگذار خواهد کرد. او در سال‌های آخر عمرش بخش قابل توجهی از اختیارات سلطنتی را بین اعضای جوانان‌تر خاندان سلطنتی واگذار کرده بود اما از مقام خود کناره‌گیری نکرد.
وی در یک سال اخیر به ویژه پس از مرگ همسرش فیلیپ از شرکت در مراسم‌های عمومی باز ماند. او اردیبهشت گذشته در آیین گشایش پارلمان حاضر نشد و چارلز به همراه پسرش ویلیام، دومین نفر در صف تصاحب تاج و تخت از جانب ملکه در این آیین تشریفاتی شرکت کردند.
الیزابت متولد 21 آوریل 1926 میلادی (1305ش) بود و پس از مرگ پدرش شاه جورج ششم در 6 فوریه 1952 میلادی (1331ش) به سلطنت رسیده است. در طول جنگ جهانی دوم، بیشتر زندگی او دور از والدین و در کاخ بالمورال اسکاتلند و وینزر گذشت تا از بمباران‌های لندن در امان بمانند.
اینک تاج و تخت پسرش چارلز رسیده است. او در قصر باکینگهام متولد شد و اولین نوه جورج ششم است. نامبرده بعد از گرفتن لیسانس هنر از کالج ترینیتی در کمبریج از سال‌های 1971 (50ش) تا 1976 (55ش) در نیروی دریایی و نیروی هوایی سلطنتی انگلستان خدمت کرد.
تحولات تغییر قدرت درحالی صورت می‌گیرد که درخواست‌ها برای پایان نظام سلطنتی در انگلیس بالا گرفته است. جنبش جمهوری‌خواه انگلیس که هزاران عضو و ده‌ها هزار طرفدار دارد ضمن رد این ادعا که نظام سلطنتی انگلیس یک جاذبه گردشگری بشمار می‌رود تاکید دارد که این نظام یادآور ستم‌هایی است که پادشاهان انگلیس در گذشته بر مردم روا داشته‌اند. این گروه خواهان برگزاری همه پرسی در خصوص آینده نظام سلطنتی انگلیس است.
میلیارد پوند هزینه دفن ملکه در اوج بحران اقتصادی انگلیس
خبرنگار الجزیره در توئیتی نوشته که مراسم خاکسپاری الیزابت دوم و انتقال قدرت به «چارلز سوم»، پسر ملکه، دست کم 6 میلیارد پوند برای انگلیسی‌ها هزینه خواهد داشت. آن‌طور که فارس نوشته، وی این را هم گفته که: «در حالی که انگلیس از بحران اقتصادی رنج می‌برد اما رسانه‌های انگلیسی و حتی جهانی هیچ انتقادی از هزینه‌های این مراسم قرون وسطایی انجام نمی‌دهند.»
گفتنی است، این هزینه سرسام‌آور درست در زمانی خرج خواهد شد که شاخص تورم در انگلیس بالاترین سطح از فوریه ۱۹۸۲ (12 بهمن 13۶۰) را نشان می‌دهد. بر اساس گزارش بانک انگلستان، افزایش قیمت انرژی در اروپا، در پی حمله روسیه به اوکراین، محرک اصلی تورم است. دفتر آمار ملی انگلیس گزارش داده که حدود سه چهارم از افزایش نرم تورم، ناشی از قبوض برق و گاز بوده است. قیمت مواد غذایی، حمل‌ونقل و ماشین آلات نیز باعث افزایش قیمت‌ها و تورم‌های کم سابقه و بعضا حتی بی‌سابقه شده است.
ثروت ملکه
ملکه الیزابت رکورد مسن‌ترین ملکه انگلیس و طولانی‌ترین دوره سلطنت در میان ملکه‌های دنیا را نیز دارد(داشت!). البته الیزابت یک رکورد دیگر هم داشت، او ثروت شخصی زیادی داشت و رکورد ثروتمندترین ملکه دنیا به او تعلق داشت. ثروت ملکه سابق انگلیس شامل دو دسته اموال شخصی و اموال سلطنتی می‌شد. دارایی‌های شخصی وی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون پوند برآورد شده اما ارزش اموال سلطنتی تحت اداره او مجموعا به نزدیک ۹۰ میلیارد دلار می‌رسد که کاخ‌ها و جواهرات سلطنتی از جمله آنها هستند.
گوشهای از جنایات خانم الیزابت
«جمال عبدالناصر» بعد از به قدرت رسیدن در مصر، نظام سلطنتی را برچیده و کانال سوئز را ملی اعلام کرد. سال ۱۹۵۶ انگلیس با مجوز الیزابت دوم در کنار رژیم صهیونیستی و فرانسه وارد جنگ با مصر شد. در نتیجه این جنگ خونین کانال سوئز به مدت چند ماه بسته شد و دو هزار سرباز مصری در این جنگ کشته شدند.
استعمار بریتانیا از دو قرن پیش مناطق جنوبی یمن را تحت اشغال درآورده بود. در سال ۱۹۶۳ جبهه ملی یمن قیامی بزرگ را علیه استعمار انگلیس کلید زد که ۶ سال به طول انجامید و در نهایت حکومت استعماری انگلیس در جنوب این کشور برچیده شد. اسناد تاریخی نشان می‌دهد نظامیان انگلیسی در طول این سال‌ها شکنجه‌های هولناکی را علیه یمنی‌های اسیر شده به کار می‌گرفتند.
در سال ۱۹۸۲ انگلیس و آرژانتین بر سر مالکیت جزایر فالکند واقع در جنوب اقیانوس اطلس وارد جنگ شدند. در این جنگ که در زمان نخست‌وزیری «مارگارت تاچر» در انگلیس رخ داد در نهایت پس از کشته شدن صدها تن از نیروهای دو طرف، این جزایر از آرژانتین پس گرفته شدند.
سال ۱۹۹۱ و در پی حمله عراق به کویت، آمریکایی‌ها با کمک ائتلافی شامل انگلیس در عملیاتی به اسم «طوفان صحرا» به این کشور حمله کردند تا به گفته جورج بوش پدر رئیس‌جمهور وقت آمریکا نظم جهانی را حفظ کنند. در این جنگ ده‌ها هزارعراقی کشته شدند. به غیر از این اقدام نظامی، در سال ۱۹۹۸ نیز آمریکا و انگلیس بمباران شدیدی در عراق انجام داده و دلیل آن را در اختیار داشتن تسلیحات غیرمجاز توسط عراق اعلام کردند.
پس از وقوع حملات یازده سپتامبر، آمریکا با تشکیل ائتلافی که این‌بار هم انگلیس یکی ازاعضای آن بود به افغانستان حمله کرد. هدف ادعایی این حمله نظامی که تا سال ۲۰۲۱ به طول انجامید، مقابله با القاعده و طالبان بود اما در نهایت به کشته شدن ۲۴۳ هزار نفر و بازگشت طالبان به قدرت و خروج نیروهای خارجی از افغانستان منتهی شد. دولت «ترزا می» در فوریه سال ۲۰۱۷ تصمیم گرفت تا به تمامی تحقیقات در مورد جرایم جنگی ارتش این کشور به صورت ناگهانی پایان بخشد.
دو سال بعد از حمله ائتلاف آمریکایی با هم‌دستی انگلیس به افغانستان، آنها بار دیگر به بهانه مقابله با سلاح‌های غیرمجاز به عراق حمله کردند. این حمله نظامی ویرانگر زمینه‌ساز تفرقه‌های قومی و مذهبی در عراق و شکل‌گیری گروه‌های تروریستی از جمله داعش شد. در طول این جنگ جنایات گسترده‌ای از کشتار غیرنظامیان در رسوایی بلک واتر تا زندان مخوف و شکنجه‌های زندان ابوغریب تیتر اول رسانه‌های جهان بود. در این جنگ مرگبار فقط از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ حدود نیم میلیون نفر کشته شدند و...
جانشین او کیست؟
چارلز در شرایطی وارث تاج و تخت می‌شود که نامش با رسوایی‌های متعددی گره خورده است. به عنوان مثال، همین ماه پیش، روزنامه تایمز گزارش داده بود پرنس «چارلز» پادشاه آینده انگلیس کیف پولی حاوی یک میلیون پوند از بستگان «اسامه بن‌لادن» رهبر پیشین گروه تروریستی القاعده دریافت کرده است. پسر ملکه انگلیس و پادشاه کنونی این کشور در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۱۳ (8 اردیبهشت 1392) و دو سال بعد از کشته شدن بن‌لادن در پاکستان، در دیداری خصوصی این مبلغ را به عنوان «کمک به خیریه» از برادران ناتنی این تروریست بین‌المللی تحویل گرفته بود.
همچنین روزنامه ساندی‌تایمز گزارش داده بود که چارلز به نمایندگی از ملکه از «شیخ حمد بن جاسم آل ثانی» نخست‌وزیر پیشین قطر سه بسته نقدی دریافت کرده است. حمد بن جاسم در یکی از مناسبت‌ها یک میلیون یورو پول در پاکت‌های خرید فروشگاه «فورنتوم و میسون» به پسر ارشد ملکه انگلیس داد.
زندگی شخصی چارلز و ازدواج او با پرنسس «دایانا»، شاهدخت ولز هم درگیر فراز و نشیب‌های متعددی بود. دایانا و چارلز سال 1981 نامزدی‌شان با یکدیگر را اعلام کردند، اما این ازدواج دیری نپایید و آنها در سال 1992 از هم جدا شدند. بعداً دایانا در مصاحبه‌ای اعلام کرد که همسرش چارلز، همزمان با او به صورت پنهانی با «کاملیا پارکر» هم در ارتباط (نامشروع) بوده و یکی از دلایل جدایی‌شان همین موضوع بوده است.
