در این شب، در «مَجْمعه» ای مُزین به «گندم بِرِشْته»، «گِمَکْ»، «مَویْز»، «کَلَهْ خُنْگْ»، «بَنْ»، «سِیْسه»، و «نار» و تنقلات محلی استان که محصول طبیعت زیبای استان هستند، از میهمانان پذیرایی می‌شود. امروزه، آجیل، هندوانه و شیرینی و شکلات به بهای خون‌بهای پدر مفسدان اقتصادی، بر سفره‌های یلدا دیده می‌شود که در این استان، ...

به پاس زبان لری و تداوم تنها زبان باقیمانده از زبان شیرین پهلوی ساسانی در حد و هنر خویش، کمک کرد. تصنیف‌های مکرر نامکرری چکامه سرایی کرد و برای جوانان و مردمان لر زبان، بزمی برافروخت، عزمی و خاطره‌ای ساخت. 

شاید از ندیدن و کم سو شدنِ رسم‌های رسام قوم لر، آواز غم سر داده بود. شاید از فراق زبان لری که آماج پیکان غیبی نافهمی‌ست، دلگیر بود. شاید از درد دارِ بلوطی که زخم تیشه بر ریشه دارد، اندیشه داشت. شاید از غمِ کمرشکن جوانی که نامش بیکاری و نشانش، بی‌هویتی‌ست؛ رنج می‌برد.

فرجام سخن، اسامی برخی از طوایف، اماکن، اشخاص و اشیاء و ... فارغ از اصول و به اشتباه در اذهان عمومی گویشوران قوم لر دراین استان ثبت و معادل عجیبی ازآن ضبط شده است. 

آنچه که دل را می‌سوزاند، فارسی صحبت کردن عوام با فرزندانشان نیست، بل فارسی مروجان تحصیل کرده است. البته برخی از قشر تحصیل کرده هم ناآگاهانه چنین آب در هاون زبان فارسی می‌کوبند و منطقشان این است: " بچه باید بتونه تو مدرسه حرف بزنه! ما تو دانشگاه لال مونی می‌گرفتیم. جرأت حرف زدن نداشتیم. لهجه داشتیم ... افسوس که هنوز این ...