در این سفر، هم موافقین و رأی‌دهندگان به دولت از خنده ریسه ‌می‌روند و هم مخالفین. موافقین از تعظیم و تکریم مدیرانی که روزی برای عدم رأی‌آوری شما بدترین توهین‌ها را به ولایت و ولایت مدارن می‌کردند و الان دست شما را به گرمی می‌فشارند و خوش آمد می‌گویند و مدیران و مخالفان از این حیث که چگونه توانستند از نادانی و جهالت برخی ...

هدایتش به هدفِ منفعت طلبی نیست. همانگونه که جوهرش در گرو مِکنت خواهی نیست. برای آزادگی می‌نویسد، برای آزاد شدن چاره جویی می‌کند و برای آزادیخواهان مسیر تعیین می‌کند. گاهی تاریخ را به روزرسانی می‌کند، فرهنگ را به سوی عقلانیت می‌کشاند، ذات سیاست را از دورویی و خدعه، منفک می‌نماید و هرآنچه در جامعه به میل افرادِ ناکارآمد ...

مردم را دنبال نخود سیاه فرستادن، خیانت است. چرا استخدام‌های سفارسی و بدون آزمون و رقابت و گزینش و مصاحبه را، عدالت می‌دانید؟ این دستپاچگی و دفاع بدتر از گناه، نتیجه والضــــــــالین‌های خداناپسندی است كه به نرخ منفعتی كه كسب نموده‌اید و جدای از آنچه مردم بیچاره می‌بینند و عذاب می‌كشند، ناعادلانه می‌نویسید و به میل خود ...

با شناختی که از نمایندگان داریم و بی‌تفاوتی که دولت از خود نشان می‌دهد، تنها واژه‌ای که در ذهن بسته و گرفتار در بی‌مدیریتی دولت و مجلس وجود ندارد، «کهکیلوبه و بویراحمد» است. پس همچنان «ما را به‌امید تو خیری نیست»، عذرخواهی نکن، چرا که خورشید درخشان، برف جهالت را در این سبک از مدیریت، آب خواهد کرد.

سید علی عباس محدث جامعه شناس گفت: باید رابطه با مجلس تحت عنوان تعامل، تسامح، همگرایی و انسجام را قطع کند‌. بخدا خطر دخالت مجلس در مدیریت‌ها بسی افزون‌تر از خطر آمریکا است. آمریکا را می‌دانیم اگر بیاید چه می‌کند ولی دخالت مجلس را لمس می‌کنیم که چه کرده است. تفکیک قوا و استقلال قوا از مهمترین خواسته‌های مردم است. دلسوزان ...

بنابراین، همبستگی قومیتی را بدون کمترین هزینه‌ای برای دولت ولی با اکمل‌ترین سازماندهی ممکن شاهد بودیم. مردمی که خودخواسته همراهی کردند، میهمان نوازی کردند، اجرای برنامه داشتند، نظم پذیری را قاعده اعلی دانستند و قدرشناسی را معنای صادقانه بخشیدند، از پایگاه اجتماعی مرحوم رزمجویی، نقش او در موسیقی محلی، وجه اجتماعی، توانایی ...

واقعاً در مورد این مردم چه فکری کرده‌اید؟ چطور شرم ندارید از اینکه با مردم نینوا و جوانان محجوب ولی بیکار و مستأصل حوزه انتخابیه خود مواجه بشوید؟ این حق است؟ این عدالت است؟ این انصاف است؟ اگر در زمان امام علی (ع) بودید چه برخوردی با شما می‌کرد؟ شرمتان باد بر این همه نادانی و ناتوانی و تضییع حق الناس.

اگر روزی شنیدی که نماینده مردم به جای معرفی مدیر تا سرایدار ادارات، به مطالبه حق مردم از مدیران، در دستگاههای دولتی حاضر شد، اگر به گوش مبارک شنیدید که مدیرانِ کناری‌تان به مصلحت دانش نشسته‌اند نه سفره رنگین، اگر مستفیض گشتید که در تمامی ادارات به مکاتبات نماینده بیشتر از بخشنامه و قانون بها داده نمی‌شود و بالاخره اگر ...