برادر «محسن» چگونه فریب داد؟

محسن رضایی پیش از اینکه به‌عنوان معاون اقتصادی منصوب شود، مدعی بود که با آنچه در ذهن دارد می‌تواند بر مشکلات و چالش‌های اقتصادی پیروز شود. ولی حالا و بعد از گذشته نزدیک به دو سال از دولت اول ابراهیم رییسی به نظر صاحب ایده‌های اقتصادی عجیب از کابینه رانده و از مجمع تشخیص مانده، و حالا تنها به اظهارنظرهای کلی در یک سال گذشته اکتفا کرده است.
حالا این سوال بی‌پاسخ به وجود آمده که «محسن رضایی دقیقا کجاست، چه می‌کند؟ و کارویژه او برای دولت و اقتصاد کشور چیست؟» در بیش از یک سال گذشته رضایی مطابق عادت در جلسات، سفرها، راهپیمایی‌ها و دیدارها دیده شده و سخنرانی کرده است  اما همچنان مشخص نیست که در این شرایط اقتصادی چقدر سهم دارد و معاونت اقتصادی تا امروز چه کارکردی داشته‌ است؟
صحبت از محسن رضایی که می شود، یاد وعده های جنجالی او هم زنده می شود. وعده هایی که این دکتر اقتصاد در زمان انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم داده بود اما نه تنها راهی برای اجرایی شدن نیافت بلکه موجبات تمسخر او را هم فراهم کرد.
او بعد از آنکه در قامت معاون اقتصادی راهی پاستور شد بازهم درست از آن وعده ها برنداشت و گاه و بیگاه مطرح می کرد اما شکل و شمایل عملیاتی به خود نگرفتند.خاصه آنکه به نظر می رسد دولت رئیسی هم چندان علاقه ای به اجرایی کردن این وعده ها ندارد. کمی به عقب برگردیم، به انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم. محسن رضایی که آن روزها رقیب ابراهیم رئیسی بود، در هر روزی که از خرداد ۱۴۰۰ می گذشت، حرف های بهت آورتری می‌زد تا شاید برگه‌های رای بیشتری به نام او به صندوق ها ریخته شود. وعده های رنگارنگ اقتصادی در آن روزهای ایران که معیشت مردم به شدت به مشکل خورده بود، او را تا رده دوم کاندیداهای ریاست جمهوری بالا کشاند. دلایلی که البته برای کنار گذاشتن محسن رضایی منطقی به نظر می رسد. او با این تعداد از تزهای اقتصادی حتی نتوانست یکی را به سرانجام برساند. مهمتر از آن اینکه او چنان وعده هایی به مردم داده بود که برآورده نشدن آن چیزی جز هزینه برای دولت رییسی به ارمغان نمی آورد.